Oko słonia

"Oko słonia" to książka o latach narażania życia mocno zdeterminowanych osób, by wielkie ssaki mogły spokojnie chodzić po... parku narodowym. I to strzeżonym. Przez opłacanych strażników. A tych strażników trzeba było na wszelkie możliwe sposoby jeszcze "zachęcać" do wykonywania ich obowiązków. Zdawałoby się, że brzmi to trochę nieprawdopodobnie, ale pomimo tego nie wątpię w wiarygodność tej niezwykłej opowieści...

"Personalia niewinnych zostały zmienione, by chronić ich przed winnymi. Nazwiska winnych zmieniliśmy, by chronić siebie. Reszta tej historii to szczera prawda."

"Oko słonia" to podróż do Afryki w nie tak daleką przeszłość lat 70' i 80'. Gdy Delia i Mark Owens prowadząc badania nad lwami natrafiają na sam środek starć z kłusownikami zabijającymi słonie, opowiadają się po stronie zwierząt.

Jestem pod dużym wrażeniem opisanych tu zdarzeń. Wysiłki Owensów na drodze ratowania słoni są imponujące. Niesamowite, jak wielka odwaga im towarzyszyła do przeciwstawiania się kłusownikom nastawiającym nawet bezpośrednio na ich życie, utarczki z rządem niechętnym do zmiany prawa, działania uświadamiające ludność i ogromne wysiłki zapewnienia alternatyw do pozyskania środków do życia rodzinom kłusowników. Bardzo interesujące były ich pomysły działań, jak i relacje z efektów - zarówno sukcesów, jak i porażek. Bardzo inspirujące i ważne do refleksji treści.

Znając Delię z jej "Gdzie śpiewają raki" kojarzyłam lekkość języka i urok opisów i tu również tego nie zabrakło. Swoista poetyckość ujawniała się w chwilach oddechu i przystanięcia na moment by poczuć, zobaczyć i się zachwycić otaczającym światem. Tak o zwierzętach, jak i o gwiazdach było tu pisane pięknie.

To jedna z tych książek, które poruszają tym bardziej świadomością, że opisują prawdziwe zdarzenia. Myślę, ze tak właśnie powinno się pisać przyrodnicze i podróżnicze treści. Jest tu przestrzeń do celebracji, przestrzeń do wyciągnięcia wniosków i przestrzeń do nabycia wiedzy i mobilizacji w celu ochrony tego, co natura ma najcenniejsze. Gorąco polecam :)

Delia i Mark Owensowie to para badaczy, która poświęca swoje życie badaniu zwierząt na Kalahari, gdy skorumpowany rząd Botswany niemal siłą wyrzuca ich i nakłada na oboje status osób niepożądanych, muszą znaleźć sobie nowy cel w życiu i nowe miejsce, w którym będą mogli obserwować swoje ukochane lwy.

Pada na Zambię i Park Luangwa Północna i tak naprawdę to właśnie tam rozpoczyna się cała historia, a głównym zajęciem pary naukowców stają się próby zatrzymania kłusowników i uratowania słoni przed wyginięciem.

Oko słonia to książka głęboko poruszająca, przerażająca i o dziwo jednocześnie niosąca nadzieję. Mimo że akcja toczy się w latach 80 i 90 ubiegłego wieku na terenach afrykańskich parków nie zmieniło się aż taki wiele, więc zawarte w niej informacje wciąż są ważne i zasadne.

Opowieść, która przypomina nieco pamiętnik czy dziennik przeprowadza czytelnika tydzień po tygodniu przez wszystkie wyzwania, którym badacze muszą sprostać. Korupcja, złodziejstwo, bieda a przede wszystkim wdrukowany przez pokolenia sposób myślenia i postrzegania zwierząt jako własności o określonej cenie i wartości. Katorżnicza praca Marka i Delii przez większość czasu przypominająca toczenie kamienia przez Syzyfa zmienia Zambię, jednak zmiana ta zachodzi w tempie kropli drążącej skałę… czy zdążą uratować słonie przed wyginięciem?

Niezwykle poruszyła mnie ta książka, nie mogę powiedzieć, że otworzyła ...

Autorka świetnie przyjętej powieści „Gdzie śpiewają raki”, wraz z mężem od wielu lat przemierzają Afrykę i prowadzą badania nad tamtejszymi ginącymi gatunkami. W wydanej wcześniej książce „Zew Kalahari” opisywali życie lwów, szakali, hien brunatnych, żyraf i jeszcze wielu innych stworzeń – a książka szybko stała się międzynarodowym bestsellerem.

Nie mam najmniejszych wątpliwości, że podobnie będzie w przypadku „Oka słonia”, która to publikacja poświęcona została przede wszystkim pięknym, majestatycznym i bardzo inteligentnym stworzeniom – słoniom. Słonie są cudowne; mów się, że to jedne z najwspanialszych cudów afrykańskiej dziczy. I chyba tak jest faktycznie. Do niedawna te piękne stworzenia całymi tysiącami wyrzynano dla pieniędzy. Mięso słonia stoi wysoko, ale jeszcze wyżej kość słoniowa pozyskiwana z kłów – które to od zawsze były łupem kłusowników.

Owensowie mieli takie „szczęście”, że trafili w sam środek starć z kłusownikami. Nie mieli wątpliwości po czyjej stronie stanąć. Wybrali jedyną, słuszną – opowiedzieli się po stronie słoni. Ci wyjątkowi biolodzy robią wrażenie nieustraszonych. Gdy się o nich czyta, o ich przygodach w dziczy, to są chwile gdy ma się gęsią skórkę, choć wiadomo, że skoro czytamy tę książkę, to wszystko dobrze się skończyło – a jednak.

A w przypadku słoni, to gdyby się przez chwilę zastanowić, to kłusownictwo ukróciłoby się samo i to bardzo szybko. Wystarczyłoby gdy...

"Przez kilka minut obserwuje nas oczami, które widziały zbyt wiele. Unosi trąbę w naszą stronę. Ale nie łudzimy się - to nie jest powitanie. Chodzi mu o owoce, których zapach czuje, nie o kontakt z nami. Nie dziękuje nam, że tu jesteśmy, ani nie ma nam za złe, że nie ochranialiśmy go lepiej. Chce tylko jeść owoce, wędrować po górach i żyć z innymi słoniami. To niezbyt wygórowane marzenia - niezbyt trudne do spełnienia."

Delia i Mark Owens prowadzą badania nad życiem lwów. Ich pracę zakłócają informacje o kłusownikach którzy polują na słonie. Od tego momentu przerywają swoje badania i postanawiają stoczyć walkę o życie tych wspaniałych zwierząt. Nie jest to proste zadanie, Afryka jest ciężkim miejscem do życia, a za słonia kłusownicy mogą dostać sporo pieniędzy. Owensowie jednak się nie poddają, są zdeterminowani i stają na głowie by pokonać wszystkie przeciwności losu.
"Oko słonia" jest fantastyczną opowieścią o Afryce. Afryce dzikiej, nieokiełznanej. Tak innej od naszego świata. Jest nie tylko reportażem, ale również fascynującą powieścią przygodową. Niektóre wydarzenia zapierają dech w piersiach. Porywa czytelnika bez reszty. Pokazuje, że Ci, którzy są sprawcami nieszczęść często są jedyną drogą do zmiany. Fantastycznie przedstawiona jest nie tylko Afryka, jej fauna, flora i zwierzęta, ale również kultura i mentalność ludzi, którzy tam mieszkają. Owensowie stoczyli ciężką walkę ze skorumpowanym afrykańskim systemem.

Serdecznie polecam wszystkim "O...

W mojej ocenie pozycja godna polecenia chociażby z uwagi na fakt aby spojrzeć przez pryzmat ludzi pragnących ocalić populację zwierząt i zmienić sposób postrzegania słoni i nie tylko, jako źródła białka i pieniędzy na „tu i teraz”, ale pomóc im zrozumieć fakt, że żywe zwierzęta mogą dostarczyć im większego zysku długofalowego co dla niektórych było trudne do zrozumienia. I nie mam tutaj tylko na myśli prostego „wiejskiego chłopa”, bo ci według mnie szybciej przyswajali ten fakt a ludzi zajmujących znaczące stanowiska, dla których zysk „tu i teraz” był ważniejszy niż przyszłość ludzi zamieszkujących Zambię i okolice Parków Narodowych.

Słonie, są naprawdę inteligentne i potrafią żyć tyle co ludzie. Nic dziwnego że są jednym z cudów afrykańskiej dziczy.

Kiedyś niestety w Zambii każdego roku zabijacie tysiące osobników tego gatunku dka ich kłów i mięsa.

Delia i Mark, biolodzy prowadzący badania nad lwami w Afryce trafili właśnie na kłusowników. I nie mogli nie zareagować ani nie opowiedzieć się po żadnej ze stron i oczywiście wybrali stronę słoni.

Wciągająca powieść przygodowa, z bogatym barwnym tłem dzikiej Batorym dla fanów zwierzęta, podróż, dla tych, dla których ochrona przyrody jest ważna. Bardzo ciekawa.