Okruchy lustra

Michalina.
Osobiście imię mi się podoba, zwłaszcza jak na lata PRL, gdzie było dość popularne. Czy kojarzy Wam się z pełną zawziętości i pewną siebie kobietą czy raczej z naiwną, łatwą do wykorzystania dziewczyną?
Sprawdźcie jak było w tym przypadku...
Książkę miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa Muza. Nie pierwszy raz przyszło nam ze sobą współpracować, mam nadzieję, że nie ostatni, ale poprzednia książka, którą czytałam od tego samego wydawnictwa, "Milion nowych chwil" była według mnie o niebo ciekawszą i bardziej wciągającą lekturą. Z resztą, mam wrażenie, że takie odczucia ma duża ilość osób, patrząc na opinie i recenzje obu tych pozycji.

Swoją drogą po takiej ilości słodyczy, rzuciłam się niemal natychmiast w wir thrillerów i kryminałów :)


Cała historia kręci się w okół właśnie Michaliny. Piękna dziewczyna, z przyszłością aktorską i ogromnymi szansami na karierę nagle się zakochuje. I jak to bywa, zaprzepaszcza swoją szansę na egzaminie końcowym szkoły aktorskiej. I ta sytuacja psuje wszystko. Dziewczyna musi wyjechać, bo nie może znaleźć pracy. W nowym mieście poznaje innego mężczyznę i stają się parą, ale ona nie może zapomnieć dawnej miłości, Allana.
Robi się nieprzyjemnie, bo Michalina zaczyna zdradzać obecnego partnera, Macieja z poprzednim ukochanym. A jak wiemy, karma lubi się odgryźć, i odgryza się niewiernej kobiecie w sposób dokładnie lustrzany. Otóż okazuje się, że Allan ma wiele kochanek.

Resz...

Książkę mogłam przeczytać dzięki - Agencji Business & Culture, za którą serdecznie dziękuję. „Okruchy lustra” Agnieszki Pyzel w księgarniach ukazała się 12 czerwca.

Czytając Okruchy lustra miałam wrażenie, że główna bohaterka Michalina, to starsza Pani, która siedzi w wielkim fotelu i opowiada nam przepiękną historię swojego życia z lat młodości. Czasy PRL-u, czasy kartek, stanu wojennego, czasy gdy głowa jest pełna marzeń, wzniosłych ideałów, gdy świat stoi przed nami otworem, serce które rwie się do miłości. Marihuana, alkohol zakupiony na tzw.mecie, puste pułki w sklepach, brak telefonów, Internetu. Co tu dużo pisać są to czasy bliskie mojemu sercu, czasy mojej młodości.

Gówna bohaterka Michalina jeszcze na studiach spotyka obiecującego pisarza Allana, którego nie rozumie, z którym woli uprawiać seks niż przyznać, że go kocha. Świeżo po skończonych studiach, jest zmuszona przenieść się ze Stolicy na prowincję, tam ma podjąć pracę w teatrze, dostaje główną role w sztuce, w której będzie jej partnerować utalentowany aktor, ciepły cudowny facet Maciej, w którym kochała się niemal cała żeńska część teatru. Ale to tylko początek niesamowitej historii Michaliny, bo oprócz tych dwóch mężczyzn w jej życiu pojawi się także skromny, młody Fryderyk, który chce zostać pisarzem, ciepły kochający Paweł utalentowany lekarz ginekolog, cudowna oddana przyjaciółka…….
Michalina była piękną młodą kobietą, utalentowaną aktorką, obdarzoną niezwykłym głosem, mi...

Lata 80 XX wieku, Michalina zawala egzaminy w szkole aktorskiej, a to zamyka jej drzwi do świata warszawskiej sceny teatralnej. Gnębiona uczuciem do Allana Wysockiego, dobrze rokującego pisarza, niepewna jego czuć ucieka do G., tam w prowincjonalnym teatrze nabywa doświadczenia i poznaje Maćka. Mężczyzna jest starszym od niej, bardzo utalentowanym aktorem. W końcu wspólne próby przeradzają się w uczucie, jednak kobieta nie potrafi zapomnieć o Allanie i ciągle do niego wraca, wymyka się na weekendy. Kiedy Maciek poznaje prawdę, jej świat obraca się w gruzy – a ona uświadamia sobie, że kochała ich obu.
Los daje jej jeszcze jedną szansę, zagraniczny kontrakt, jednak pewnie nieporozumienia sprawiają, że i tym razem rezygnuje z ukochanego. Czy los da im trzecią szansę?

„Okruchy lustra” to mocno klimatyczna powieść obyczajowa z silnym wątkiem nieszczęśliwej miłości. W opozycji do pustych sklepowych półek i braków, stoi przepełnione uczuciami serce Michaliny. Kobieta ślepo i uparcie wierzy w miłość, opętana jest wręcz toksycznym uczuciem. Pielęgnuje w sobie miłość do Allana, nie dając innym do siebie dostępu, pozostałe relacje są powierzchowne i znikają tak szybko jak się pojawiają. Jej egzystencja polega na sinusoidzie wrażeń, szczęściu w momencie kiedy jest z ukochanym i depresyjnej tęsknocie kiedy jego nie ma.
Allan jest natomiast lekkoduchem, raz kocha, raz lekceważy. Nie dał Michalinie dostępu do swojego prawdziwego ja, a ona wie tyle ile on jej pozwala wiedz...

„Okruchy lustra” to opowieść o Michalinie i jej miłości do Allana. Tę historię opowiada sama bohaterka z perspektywy czasu, z odpowiednim do niej dystansem. Ich miłość jest bezgraniczna i burzliwa, ale smutna, bo przeżywają ją osobno, nie potrafiąc się porozumieć i podporządkować codzienności. Każde z nich jest artystą - Michalina to aktorka teatralna natomiast Allan to pisarz. Mogliby być dobraną parą, jednak ich zawody na to nie pozwalają, bo każde z nich jest zbyt wrażliwe i zimne zarazem. Swoje uczucia przejawiają w sztuce, nie do końca w życiu, porozumiewają się na poziomie duchowym, metafizycznym a nie przyziemnym. Rozdzielają się pod wpływem nieporozumienia i manipulacji, po której żadne z nich nie potrafi odpuścić i wybaczyć błędów tej drugiej strony. Łączą się i rozdzielają, ale ta miłość zostaje w nich do końca i nie potrafią przed nią uciec. Z jednej strony Michalina opowiada o swoim życiu dość beztrosko, czasem pokazuje się jako naiwna młoda dziewczyna, przepełniona marzeniami i fałszywymi wyobrażeniami. Robi karierę trochę przypadkowo, zrządzeniem losu i dzięki znajomościom. Ma po prostu talent i często nieświadomie oczarowuje innych. Allan natomiast to lekkoduch, nie potrafiący się w pełni zaangażować i podporządkować ustrojowi. Z drugiej strony cała ta historia jest po prostu smutna i nostalgiczna. Czytając tę książkę ma się od początku przeczucie że tu nie będzie szczęśliwego zakończenia, typowego hollywodzkiego happy endu, ale wciąż czyta się ją z zapartym tc...

Każdy z nas chce kochać i być kochanym ale miłość mało kiedy jest prosta, najczęściej jest przy tym dużo wyrzeczeń, kłótni i czasami rozstań, ale prędzej czy później każdy znajdzie swoją drugą połowę.
Michalina chce stworzyć związek z Allanem ale on jest wobec niej obojętny, kiedy kobieta ma zamiar wyjechać daleko grać w teatrze on jej nie zatrzymuje. W G. poznaje Michała który również gra w teatrze i zaczyna z nim mieszkać, niestety oszukuje go częstymi wyjazdami do matki a tak na prawdę w tym czasie przebywa z Allanem, wie że robi źle ale nie umie z żadnego zrezygnować. Allan czy Michał? Którego wybierze kobieta? A może to żaden z nich zawładnie jej sercem na resztę życia?
Uwielbiam historie miłosne, szczególnie takie nie łatwe przy których w oku kręci się łezka a potem następuje zakończenie i żyją długo i szczęśliwie. Chociaż wiem że miłość istnieje to nie jest pewne że każdy będzie z tą miłością szczęśliwy, szczególnie gdy w związku są trzy osoby, prędzej czy później ktoś będzie cierpiał.
Michalina jest rozdarta między dwoma mężczyznami, jeden jak i drugi mają plusy i minusy, kocha Allana ale wie że ten ma też inne kobiety, Michał za to jest bardzo kochany i wspiera ją na każdym kroku ale niestety nie jest Allanem. Kiedy sekret Michaliny wychodzi na jaw i zostaje sama załamuje się i żyje od występu do występu a życie przelatuje jej przez palce, ale to nie oznacza że szczęście ją opuściło, ona czeka na nią za rogiem tylko musi się na nie otworzyć.
Nasze ser...

Przełom lat 80 i 90, główna bohaterka Michalina bardzo kiepsko wypada w przedstawieniu na zakończenie szkoły aktorskiej. Problemy ze znalezieniem pracy popychają Ją do podjęcia decyzji o wyjechaniu do małego miasteczka w którym bardzo szybko dostaje propozycję pracy w teatrze.
Zakochana w pisarzu Alanie Wysockim, który ku rozczarowaniu dziewczyny nie wykazuje żadnych inicjatyw dobrze rokujących na przyszłość ich związku.
W prowincjonalnym miasteczku staje na deskach teatru, który może nie jest spełnieniem Jej marzeń, ale daje pewną stabilizację, tam gra u boku Macieja, który staje się partnerem Michaliny nie tylko w sztuce, ale i w życiu prywatnym.
Mogłoby się wydawać, że wszystko wskoczyło na właściwe tory, ale myśli kobiety uciekają do Alana, a wkrótce i Ona w weekendy ucieka w Jego ramiona.

To nie jest łatwa i prosta historia, bohaterowie bardzo wyraziście nakreśleni, Michalina potrafi irytować,natomiast Alan wkurzać do granic możliwości...
Złość, ból, cierpienie, euforia.. to tylko niektóre z emocji, które towarzyszą tej książce.Czytając miałam wrażenie, że jest to opowieść o TEJ miłości, jedynej wyjątkowej ale jakże trudnej i bolesnej, bo czasami los tak chce żebyśmy kochali całym sercem, ale nie mogli spać przy tym spokojnie. To taka forma miłości na całe życie zachowana głęboko w naszej duszy.
Pięknie natomiast zostały przedstawione dawne czasy, zwykła codzienność ludzi, zupełnie inna od naszej teraźniejszej codzienności - czyli gonitwy...

Jakoś ciężko mi coś napisać o tej książce. Trochę mnie wynudziła. Po pierwsze nie lubię książek, w których nie ma podziału na rozdziały. Nie pytajcie, czemu po prostu drażni mnie ich brak. Po drugie dosyć mało dialogów. Znacznie ciekawiej moim zdaniem czytać dialogi niż opisy. Po trzecie trochę mi się dłużyła ta historia, dopiero po przeczytaniu ponad połowy coś się zaczęło dziać, co zachęcało do dalszego czytania.
Książka zdecydowanie nie jest porywająca. Ukazuje jak to było w czasach komuny, jak ciężko było o większość rzeczy. Jednak, mimo, iż ciekawa jestem tamtych czasów to ta książka zdecydowanie nie przypadła mi do gustu.