Powieść z czasów rzymskich, przedstawiająca tamtejsze życie i kulturę na bazie różnic w pochodzeniu, jakości życia i poglądach głównych bohaterów, kończąca się zniszczeniem Pompejów na skutek wybuchu wulkanu Wezuwiusz w 79 roku n.e. Główny bohater, Glauka, jest Grekiem – który, jak reszta tej nacji, została podporządkowana Rzymowi – zaś jego boginią zemsty jest Arbaces, wywodząca się z o wiele starszej kultury Egiptu. Olinthus jest głównym przedstawicielem rodzącej się religii chrześcijańskiej, która jest przedstawiana pozytywnie, ale nie bezkrytycznie. Zaś czarownica z Vesuvius, choć nie ma nadprzyrodzonych mocy, wykazuje zainteresowanie okultyzmem, tak bliskim zapatrywaniom samego autora powieści.
Ostatnie dni Pompejów
Edward G. Bulwer-Lytton
7
/10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
/o-1061028/n/ostatnie-dni-pompejow)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7
/10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2011-04-01
ISBN: 978-83-7699-920-3, 9788376999203
Rodzaj: e-book
Wydawnictwo: SMPB
Mamy 6 innych wydań tej książki
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Książka Ostatnie dni Pompejów nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Posiadam
Kto pamięta serial "Ostatnie dni Pompei"? Ja pamiętam. Blondwłosa, niewidoma Nydia wtulona w muskularne ramię spalonego słońcem Duncana Reghera - Lydona to bez mała wizytówka i znak rozpoznawczy filmu. Byłam w owych czasach nieopierzonym podlotkiem i ekscytowałam się bardzo. Stąd, gdy dopadłam książki... Serial nijak do niej nie przystawał. I nadal trudno mi ten kontrast między książką a serialem przełknąć. Ale to dobra książka.
× 10
| Komentarze (3)
|
link
|
@Emma81
2020-03-04
8
/10
Przeczytane
Samo sedno historii, czyli wybuch sławnego Wezuwiusza opisane bardzo poetycko, choć jednocześnie krótko i szybko. Nie zdążyłam poczuć grozy, ani napięcia, a już było po wszystkim.
Losy garstki bohaterów, których poznajemy tuż przed tragedią, są wciągające i czyta się je z przyjemnością - mamy tutaj płomienną miłość, intrygę, zbrodnię, magiczne mikstury, walki gladiatorów oraz religijne rozruchy...
I chociaż powieść ta jest fikcją, to z łatwością mogę sobie wyobrazić, że taki Glaukus faktycznie przechadzał się po drogach Pompei; że poznał i pokochał Jonę; że niewidoma Nidia zachęcała śpiewem do kupna kwiatów; a chciwy Arbaces knuł swoje intrygi. Taka historia wydaje się być wielce prawdopodobna.
Losy garstki bohaterów, których poznajemy tuż przed tragedią, są wciągające i czyta się je z przyjemnością - mamy tutaj płomienną miłość, intrygę, zbrodnię, magiczne mikstury, walki gladiatorów oraz religijne rozruchy...
I chociaż powieść ta jest fikcją, to z łatwością mogę sobie wyobrazić, że taki Glaukus faktycznie przechadzał się po drogach Pompei; że poznał i pokochał Jonę; że niewidoma Nidia zachęcała śpiewem do kupna kwiatów; a chciwy Arbaces knuł swoje intrygi. Taka historia wydaje się być wielce prawdopodobna.
|
link
|
Przeczytane
Posiadam
Papierowe
Cytaty z książki
O nie! Książka Ostatnie dni Pompejów. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
