Opinia na temat książki Ostre małe cięcia

Wigilia..
Kiedy wybudzona z koszmaru Debs schodzi do kuchni jej oczom ukazuje się niecodzienny obraz. Mąż, który na przestrzeni wspólnych lat stał się zupełnie innym człowiekiem, czeka na nią z nożem...

Liczne chaotyczne przeskoki w czasie spełniły swoją rolę i odkrywały kolejne niewiadome doprowadzające do sytuacji w której znaleźli się bohaterowie, jednocześnie nakreślając ich wspólne relacje oraz zmiany jakie zachodziły w nich w różnych okresach życia, a problemy z jakimi zmierzyli się bohaterowie na przestrzeni lat ukształtowały ich charaktery.

Zdecydowanie jestem fanką narracji pierwszoosobowej, gdzie lubię odczuwać wszelkie emocje i jestem wtedy bardziej zżyta z bohaterami.
Trzecioosobowa narracja w przypadku thrillerów psychologicznych to dla mnie niestety nieudane połączenie. Nie jest tak, że omijam tak prowadzoną narrację, wszystko zależy od wielu czynników. W #ostremałecięcia dość specyficznie prowadzenie dialogi bohaterów, gdzie w niektórych sytuacjach są naciągane do granic możliwości. Tak samo mam problem, gdy występują wulgaryzmy. Nie jest tak, że jestem anty co to to nie. Jednak muszą idealnie wpasować się do danej chwili, ponieważ rzucanie przekleństwami to też jest sztuka. 😄

Mam z nią niestety problem, pomimo mojego ulubionego gatunku i zawartych w nim krótkich rozdziałów, które dodają tylko więcej smaczku całość nie spełniła moich oczekiwań.