Pacjent

Mistrz thrillerów psychologicznych numer 1 w Niemczech, @sebastianfitzek powraca z najnowszą książką ”Pacjent”.Co prawda było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora,ale już wcześniej słyszała wiele dobrego na temat jego stylu. Musiałam się o tym przekonać na własnej skórze😁.
.💊
Gdy rok wcześniej w niewyjaśnionych okolicznościach znika 6-letni Maks ojciec chłopca postanawia samemu poznać prawdę co się stało z jego synkiem.Za zaniknięcie Maksa podejrzewa się pewnego mordercę dzieci Guido Tramnitz'a.Tramnitz obecnie przebywa w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym.Tylko on jedyny wie,co stało się z małym chłopcem,ale milczy jak grób.Gdy pewnego dnia detektyw z wydziału zabójstw składa niesamowitą propozycję zdesperowanemu ojcu,Till nie waha się ani sekundy.Taka szansa może się więcej nie powtórzyć i tylko głupiec by z takiej możliwości nie skorzystał.Otrzymał on bowiem przyzwolenie by znaleźć się bliżej mordercy.Tak więc,Till z fikcyjną dokumentację medyczną zostaje rzucony do szpitala psychiatrycznego i staje się jego pacjentem.Bo czasem,aby zdobyć prawdę,trzeba stracić rozum.
.💊
”Pacjent”to bardzo dobry thriller psychologiczny.Powieść jest bardzo mocna,obfituje w zaskakujące zwroty akcji.Autor wykreowała świetne studium psychologiczne bohaterów.Pokazał nie tylko oblicze szalonego mordercy,ale także to,co dzieje się z umysłem rozpoczynanych rodziców po stracie ukochanego dziecka.Klimat książki jest bardzo realistyczny a pod sam koniec fabuła była do...

Z książkami Fitzka jest jak z filmami Hitchcocka - zaczyna się od trzęsienia ziemi a potem napięcie stale rośnie. Tak jest też w tym przypadku - zaczyna się od morderstwa a dopiero później poznajemy bohaterów całego dramatu.

Tramnitz to seryjny morderca małych dzieci który porywał je przebrany za kuriera. Liczba dzieci które porwał i zabił jest nieznana - przyznał się tylko do dwójki, chociaż wszyscy wiedzą że ofiar było więcej. Jedną z nich jest prawdopodobnie Maks - syn Tilla, impulsywnego strażaka i ratownika medycznego, który za wszelką cenę musi poznać prawdę, co stało się z jego dzieckiem. Gdy okazuje się, że Tramnitz jest w klinice psychiatrycznej Stein i ma tam przejść operację, Till pod przykrywką dostaje się do środka jako pacjent i ma ziamiar dowiedzieć się, co stało się z jego dzieckiem. Czy uda mu się przetrwać w klinice psychiatrycznej? Czy pozna prawdę?

Jest to druga książka tego autora którą przeczytałam i obie wzbudziły we mnie emocje. Fitzek sięga głęboko w ludzką psychikę i odkrywa najciemniejsze zakamarki, najgorsze lęki i obawy. Czarne charaktery są mroczne, niepokojące, budzące nawet strach i obrzydzenie. Od samego początku poznajemy wydarzenia z kilku perspektyw a każda jest właściwie bardziej przerażająca. Do samego końca nie wiemy co jest prawdą a co chorą wyobraźnią psychopaty. Do ostatnich stron nie wiemy nawet kto tak naprawdę jest najgroźniejszy, kto jest psychopatą. A może wszyscy? Mało jest aż tak trzymających w napięciu thrill...

Zaginął Max, prawdopodobnie zabił go morderca dzieci osadzony w szpitalu psychiatrycznym. Ojciec Maxa chce dowiedzieć się, co się stało, daje się zamknąć pod zmienioną tożsamością w tym samym szpitalu. Zrobi wszystko by dowiedzieć się, co stało się z jego synem i robi ……
Autor zabiera nas w swój pokręcony świat, tym razem psychopaty i ojca zaginionego syna. Postaci wykreowane znakomicie, to, co się kryje w ich duszach też, – co jesteś w stanie zrobić, by odkryć prawdę? Wiem, że fabuła będzie niespójna, wiem, że wszystko, co autor napisze stanie się za chwilę nieprawdą, wiem, że okrutna, tym razem chyba najbardziej z tych części, które czytałam, a jednak zawsze czytam – dla mnie to mistrz thrillera psychologicznego, ten styl mi odpowiada. Umysł człowieka jest nieodgadniony, jego zachowania również, Fitzek według mnie to idealnie opisuje.

Książki Sebastiana Fitzka mają jedną wspólną cechę - można je kupować w ciemno
ponieważ :
- trafiają w każdy gust
- wciągają
- uzależniają
- pochłaniają bez reszty
- i trudno się od nich oderwać.
Uwielbiam ten dreszczyk emocji przy czytaniu i podziwiam autora za to że chociaż wpuszcza czytelnika do labiryntu swojej wyobraźni, sam nigdy w tym labiryncie się nie gubi, pomimo poplątanych ścieżek.

Szybko się czytało. Ciekawy pomysł na fabułę i osadzenie jej w psychiatryku. Może początek wydaje się mało realny, ale no cóż o realności można porozmawiać, gdy już dojdziemy do ostatnich stron. Mało brutalnych scen, przekleństw itp rzeczy, które aż wypływają ze współczesnych książek tego gatunki. Autor udowodnił, że bez tego można wciągnąć czytelnika na długie, przyjemne godziny; wystarczy mieć pomysł na intrygę i zwodzenie czytelnika. Akcja szybko posuwała się do przodu. Na chwilę się pogubiłam, ale autor zgrabnie wyjaśnił co i jak. I w końcu zaskakujące i pozytywne zakończenie książki!!! Fajna lektura na jesienny, deszczowy weekend