Palestyna po raz trzeci (I wyd. 1933) była drugą książką Ksawerego Pruszyńskiego, wówczas 26-letniego dziennikarza, korespondenta wileńskiego "Słowa" Cata-Mackiewicza. Powstała ona z serii reportaży, które Pruszyński opublikował wiosną i latem 1933 roku w "Słowie" właśnie i które stanowiły plon jego kilkutygodniowej podróży po tym kraju. Nie była to -jak zgodnie przyznali krytycy i recenzenci - podróż zwykłego turysty, lecz - to jeden z nich - "pełna szacunku dla poznawanej obcej rzeczywistości - wędrówka po egzotycznej kulturze, historii, tradycji obyczajowej". Entuzjazm, jaki przenika ten tekst, jest nie tylko świadectwem fascynacji autora pięknym krajem. Jest wyrazem zachwytu nad heroicznym wysiłkiem żydowskich kolonistów, wkładanym w budowę nowoczesnego - ich pierwszego - państwa.