Pan Perfekcyjny

Po raz kolejny w ostatnim czasie nie do końca wiem co napisać o książce. A może zbyt wiele mam do powiedzenia na jej temat, zbyt wiele niejednoznacznych rzeczy, co skutkuje tym, że brak w mojej głowie i palcach jednoznacznego pomysłu na ocenę.
W sumie nie wiem jak traktować tę książkę. To romans? Erotyk? Obyczaj? Dramat? Humor? Dziecko autystyczne? Niezdecydowany mężczyzna? Małżeństwo zakończone dramatycznym wypadkiem? W sumie dwa małżeństwa? Dotykająca maniakalnie kobieta? Chcę, ale w sumie nie chcę? A może jednak chcę?
Sporo tego. O ile początek był humorystyczny, o tyle końcówka już do takich nie należała. Bohater walcząc o swój nowy świat, wpada w poprzedni z którego do tej pory nie udało mu się wyjść. Bardzo, bardzo to pomieszane, bo rozpisania tego w sumie nie ma. Więcej chyba autorka poświęciła na rozterki seksualne niż rzeczywiste powypadkowe, no chyba, że załatwiła to powtarzającymi się stwierdzeniami: Zabiłem mu matkę. Zabiłam żonę. Zabiłem ją… Tak, to fakt, ale niekiedy miałam wrażenie, że lepiej z traumą, bardziej naturalnie, bardziej po ludzku, poradził sobie z tym problemem Harry niż jego ojciec. Dziecko autystyczne? Rzeczywiście? W łagodnej formie? Tylko po co w kontekście tej historii?
Myślę, że z jednej strony ta książka przytłoczyła mnie nadmiarem wszystkiego, z drugiej rozczarowała brakiem poważnego podejścia. Zawsze w historiach w których dzieją się faktycznie ciężkie, trudne rzeczy, sprawy czy sytuacje, uważam, że potrzeba wyjątkowego wyczucia...

Miał być zwykły, lekki romans, a tutaj takie zaskoczenie. Autorka dodała tak ciekawe wątki, że zrobiła z niej obyczajówkę z charakterem. Polecam, jest przednio.

Powiecie romans. Powiecie erotyk. Powiecie książka jakich powstało już wiele.
Zgoda, jest to romans, zgoda ma sceny erotyczne, ale do tego jest jedyny w swoim rodzaju. Bo opowiada o więzach międzyludzkich, nie tylko tych między dwójką bohaterów.
Równie ważna jak relacja między Ellen i Flintem jest relacja ich obojga z synem Flinta, z ojcem Ellen i masą innych bohaterów.
Ale nie tylko to czyni tę książkę wyjątkową. Nawet jeśli Harrison nie byłby dzieckiem autystycznym, co mocno komplikowało sytuację bohaterów, to sam romans był inny.

Bohaterowie pozostają sobą do ostatniej chwili. Flint od pierwszej strony do ostatniej jest śfiniowatym prawnikiem, ale poza tym definiuje go wiele innych cech.
Ellen jest magiczna. Jest genialnie wykreowana. Oboje tworzą wybuchową mieszankę a ich historia jest prawdziwą opowieścią o żywych ludziach. O przeciwnościach które trzeba pokonać, o demonach przeszłości które trzeba odegnać.

Tak oboje mają przeszłość. Nie straumatyzowaną do granic pojmowania, ale realną i trudną. Oboje mają swój bagaż i oboje szukają sposobu by móc ten bagaż nieść. Najpierw osobno a potem tak pięknie razem.
Ogromnym plusem jest też fakt, że Harrison jest autystykiem. Autorka nie przedstawiła jego choroby jako czegoś tragicznego. Oswaja czytelnika, pokazuje, że z tym da się żyć. I pozwala nam pokochać bohatera dotkniętego autyzmem. Bo Harrego nie da się nie kochać ;)

To książka wywołująca masę uczuć. Od uśmiechu i śmiechu ...

Cudowny rozweselacz i wyciskacz łez w jednym. Doskonała książka dla miłośników (albo raczej miłośniczek) gatunku. Nie jest to książka, która przemebluje wasz system wartości albo skłoni do porzucenia pracy w korporacji i zajęcia się uprawianiem szczypiorku w Bieszczadach, ale bardzo skutecznie uprzyjemni kilka chwil.
Początek jest jak strzał miedzy oczy, który kazał mi się zastanowić czy to na pewno książka z gatunku lekkich i przyjemnych. Potem robi się dużo lżej i przyjemniej, potem sprawy się komplikują, a potem to już trzeba sobie samemu doczytać.
Mimo tego, że nie ma tu nic odkrywczego i od początku można się domyślać jak się wszystko potoczy, to jednak para głównych bohaterów przypadła mi do gustu i żal było się z nimi rozstawać.
Jedna z gwiazdek należy się za poczucie humoru, a dodatkowo dorzucam serduszko za wykreowanie postaci sekretarki Flinta - czuję, że mogłybyśmy szybko znaleźć wspólny język;)
Polecam wszystkim szukającym wytchnienia i odpoczynku od codziennych obowiązków.

Ta książka jest słodko-gorzka.
Opowiada o błędach, przeszłości, która odciska piętno na teraźniejszości, trudnych decyzjach no i oczywiście o miłości.
Ellen i Flint nie mieli łatwego życia. Oboje nie przepadają za sobą, nie pasują do siebie, pochodzą z dwóch różnych światów, a jednak nic nie jest takie jak się wydaje na początku.
Narracja jest podzielona między Flintem i Ellen i bardzo dobrze się to czyta. Możemy poznać ich sposób myślenia, ich motywacje.
To było bardzo miłe spotkanie i cieszę się, że sięgnęłam po tę pozycję.

Bardzo fajna książka. Momentami zabawna. Harrison od razu skradł moje serce. Podejmuje problem prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości, tego konsekwencje i to jak ciągną się one za nim do końca życia. Poświęca również uwagę autyzmowi w niewielkim stopniu.
Ogólnie książkę czyta się przyjemnie i z zainteresowaniem.