/o-1232889/n/paryska-kultura-wobec-konfliktow-politycznych-w-polsce-1976-1989)
W większości dotychczasowych opracowań poświęconych tematyce emigracyjnej akcentuje się olbrzymi wpływ środowiska skupionego wokół Instytutu oraz dwóch pism wydawanych przed Giedroycia – „Kultury” i „Zeszytów Historycznych” - na rozwój powojennej literatury emigracyjnej, polskiej myśli politycznej i nauk humanistycznych.
Zadaniem niniejszej książki jest szczegółowe przedstawienie stanowiska zajmowanego przez Instytut Literacki i jego licznych współpracowników (emigracyjnych i krajowych) wobec zmieniającej się sytuacji polityczno-społecznej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Walka o niepodległość narodu polskiego postrzegana była jako podstawowe zadanie emigracji, które miano realizować przez podejmowanie odpowiednich działań na arenie międzynarodowej oraz wywieranie wpływu na Polaków mieszkających w kraju i wspieranie rozwoju opozycji antysystemowej, zwłaszcza po 1976 r.
Szczególnej analizie poddane zostały reakcje redakcji i autorów „Kultury” na momenty ostrych kryzysów polityczno-społecznych, poprzedzonych przeważnie istotną zmianą sytuacji międzynarodowej lub znacznym pogorszeniem warunków życia gospodarczego.
Zadaniem niniejszej książki jest szczegółowe przedstawienie stanowiska zajmowanego przez Instytut Literacki i jego licznych współpracowników (emigracyjnych i krajowych) wobec zmieniającej się sytuacji polityczno-społecznej w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Walka o niepodległość narodu polskiego postrzegana była jako podstawowe zadanie emigracji, które miano realizować przez podejmowanie odpowiednich działań na arenie międzynarodowej oraz wywieranie wpływu na Polaków mieszkających w kraju i wspieranie rozwoju opozycji antysystemowej, zwłaszcza po 1976 r.
Szczególnej analizie poddane zostały reakcje redakcji i autorów „Kultury” na momenty ostrych kryzysów polityczno-społecznych, poprzedzonych przeważnie istotną zmianą sytuacji międzynarodowej lub znacznym pogorszeniem warunków życia gospodarczego.
