Opinia na temat książki Pchła

Ależ to było dobre! Nawet nie przeszkadza fakt, że w środku lata czyta się o zimowych plenerach ;)

Wartka akcja, ciekawe morderstwa, zabójca tak ukryty, że czytelnik dopiero razem z głównym śledczym wpada na pomysł kim on może być, a miedzy czasie podejrzewa kilka innych osób. Czy to nie brzmi obiecująco?

Warszawa. Koniec 2016 roku. W Wigilię dochodzi do dziwacznego morderstwa. Dziwacznego, bo zabójca okazuje niezwykły szacunek swojej ofierze sprzątając mieszkanie z krwi, układając na zwłokach białą różę. Na miejsce zbrodni zostaje wezwany Adam Lorenz, który w każde swoje śledztwo angażuje się na 100% i tego samego wymaga od swoich współpracowników. W szczególności, gdy śledztwo dotyka go osobiście.
W momencie, gdy wszyscy już myślą tylko o świętowaniu nikt nie spodziewa się tego, że na jednym zabójstwie się nie skończy. Zaczyna się jednak seria brutalnych zdarzeń, wręcz egzekucji, inspirowanych wojną. A to wszystko dlatego, że morderca nie uważa się za zabójcę. On ma misję. Ma misję udowodnienia współczesnym ludziom, że "Jesteś szczęściarzem, wiesz?" i pokazać, że są jedynie nic nie znaczącą pchłą.

Tajemnice, pogoń, krew, współczesność mieszająca się z historią, ale tak, że historia (dla mnie, osoby nie przepadającej za książkami historycznymi) nie nudzi, a stanowi konieczne tło do wydarzeń.

Książka idealna dla tych, którzy lubią rozgryzać psychikę zabójców, w czym pomaga jedna z bohaterek - Iza, psycholog współpracujący z warszawską policją. A także dla wszystkich fanów kryminałów, szybkiej akcji i jej zwrotów i braku rozwleczonych opisów.

Ja nie mogłam się oderwać. Mimo, że nie czytam książek na telefonie, bo jest to niewygodne i męczy (nie posiadam czytnika) to w tym przypadku po prostu nie mogłam już czekać na wersję papierową! Czytałam i czytałam. Wszędzie, gdzie tylko się dało i kiedy miałam chwilę czasu.