Pensjonat Sosnówka

Maria Ulatowska

7.7 /10

Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 22 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.7 /10

Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 22 ocen kanapowiczów

Opis

Dalsze losy bohaterów "Sosnowego dziedzictwa".
Okazuje się, że można być szczęśliwym, gdy tylko pomoże się trochę losowi. Albo... kiedy los nam pomoże! W wyremontowanym dworku na Kujawach Anna Towiańska, młoda "dziedziczka z Sosnówki", urządza przytulny pensjonat. Zakochana w tym miejscu, jego klimacie i w tutejszych ludziach, zdobywa nowych przyjaciół i... traci serce. Czy prowadzenie pensjonatu okaże się łatwym kawałkiem chleba?

"Pensjonat Sosnówka" to opowieść o ludziach dobrych i o tych, którzy dobro dopiero mają w sobie odkryć; o barwnym Dyziu, małym Florku, cudownej Irence, niezawodnym Jacku, suczce Szyszce oraz wielu innych mieszkańcach i gościach magicznej Sosnówki. To historia o poszukiwaniu miłości niezależnie od wieku i odkrywaniu pasji w rzeczach, które kochamy. O pensjonacie, który stał się enklawą dla wszystkich poszukujących równowagi w życiu. O miejscu, gdzie czas płynie wolniej, sosny szumią i pachną jak zwykle, a jezioro nieustannie lśni w słońcu...

Czy jest najlepszy czas na pisanie książek? Zadawałam sobie takie pytanie, gdy - po przejściu na emeryturę - postanowiłam nareszcie zrealizować swoje wieczne marzenie. Gdy okazało się, że nareszcie już nic nie muszę, że wszystkie najważniejsze zobowiązania już poza mną, a energii jeszcze we mnie całe pokłady - postanowiłam, że ten czas, którego zostało mi już raczej mniej, niż więcej, wykorzystam dokładnie tak, jak chcę. Na realizację pomysłu "napiszę książkę"...
Maria Ulatowska

"Ta ciepła i sielankowa powieść niezwykle wciąga. Szczęśliwy bieg wypadków wydaje się wręcz niemożliwy, ale od czego jest literatura? Dobrze jest choć przez chwilę znaleźć się w Towianach." - Magdalena Radełczyk, We-Dwoje.pl

"Autorkę cechuje wielka wiara w człowieka oraz wrażliwość i lekkie pióro, które przekłada się na przyjemny kontakt z tekstem." - Ewa Tenderenda-Ożóg, "Magazyn Literacki Książki"

"Ulatowska tworzy utopijny świat niepoprawnych optymistów..." - Katarzyna Frukacz

Data wydania: 2011-05-10

ISBN: 978-83-7648-701-4, 9788376487014

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Cykl: Sosnowe dziedzictwo, tom 2

Kategorie: Literatura kobieca, Powieść polska, Literatura piękna

Stron: 360

Autor

Maria Ulatowska

Urodzona 15 sierpnia 1948 roku w Polsce (Warszawa)

Autorka o sobie: Urodziłam się w ubiegłym wieku - no, to nie takie oryginalne, bo większość z nas tego dokonała - ale ja urodziłam się w I połowie ubiegłego wieku! Cóż, okropnie to brzmi, ale istotnie - jestem emerytką. Tyle, że dość żwawą i sprawną ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Maria Ulatowska

Recenzje

Pensjonat Sosnówka

27.06.2011

Gdy w środku zimy przeczytałam debiutancką powieść Marysi Ulatowskiej "Sosnowe dziedzictwo" po prostu się w niej zakochałam. To naprawdę świetny debiut, którego autorce miałam okazję pogratulować dzięki internetowi. I szalenie ucieszyła mnie wiadomość, że na tym nie koniec. Wiosną ma się ukazać kolejna powieść z kontynuacją losów sympatycznej Anny ... Recenzja książki Pensjonat Sosnówka

BŁ

@malineczka74

Zapraszam do pensjonatu Sosnówka.

16.05.2011

Każdy z nas marzy czasami, by móc uciec gdzieś daleko od zgiełku miasta i zaszyć się w miejscu, gdzie ,,czas płynie wolniej, szumi pachnący las a jezioro nieustannie lśni w blasku słońca’’. Maria Ulatowska odnalazła taki azyl i zaprasza nas czytelników do swego ,,Pensjonatu Sosnówka’’ , położonego na Kujawach. Pisarka zadebiutowała, dzięki książ... Recenzja książki Pensjonat Sosnówka

@cyrysia

Pensjonat Sosnówka, Maria Ulatowska

6.06.2011

„Pensjonat Sosnówka” opowiada o dalszych losach głównej bohaterki Anny Towiańskiej oraz jej nowych jak i starych przyjaciołach. Remont pensjonatu dobiegł końca i powoli –ku uciesze Anny- zaczyna do Sosnówki przyjeżdżać coraz więcej gości, którzy pragnąć odpocząć od gwaru miasta i codziennych problemów. Cóż bowiem może bardziej odprężyć, niż pobyt... Recenzja książki Pensjonat Sosnówka

@Juliab3

Pensjonat Sosnówka

5.06.2011

Maria Ulatowska jest pisarką, która czyta przez całe swoje życie. Dzięki temu uwierzyła bowiem, że uda jej się coś napisać. Marzenia autorki spełniły się, gdy przeszła na emeryturę. Wtedy też powstało "Sosnowe dziedzictwo", które w lutym 2011 zawitało do wielu domów i rozkochało w sobie wielu czytelników. Biorąc w swoje dłonie najnowszą książkę Ma... Recenzja książki Pensjonat Sosnówka

@Lena173

Zobacz wszystkie (11) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Moncia_Poczytajka

2019-12-06

8 /10

Przeczytane Odwiedzamy Polskę ❤ 2013 ❤

Sielska atmosfera uroczego pensjonatu na Kujawach może być lekiem na jesienną depresję, a goście Sosnówki i mieszkańcy Towian udowodnią, że "można być szczęśliwym, gdy tylko pomoże się trochę losowi. Albo... kiedy los nam pomoże!"

Anna Towiańska - dziedziczka dworku położonego nad jeziorem i otoczonego sosnowym lasem, którą poznaliśmy w powieści "Sosnowe Dziedzictwo" spełnia swoje marzenie i otwiera dla gości odremontowany i przebudowany pensjonat. W pracach i przygotowaniach, a później także w codziennej obsłudze pomagają jej przyjaciele oraz niezwykle uczynni sąsiedzi - mieszkańcy Towian i okolic.
I choć sielską atmosferę tego pięknego miejsca burzy niespodziewane pojawienie się nieproszonych osób, co przyprawia mieszkańców o ogromny ból głowy, to w rezultacie dzielnie radzą sobie oni ze wszystkimi problemami.

Życie uczuciowe Anny również nabiera kolorów. Kobieta odnalazła w Towianach mężczyznę, z którym chce spędzić resztę życia. Planując ślub z Jackiem zyska też rezolutnego i wrażliwego synka - sześcioletniego Florka, do którego już jest ogromnie przywiązana. Jest to dla bohaterki bardzo ważne, ponieważ nie spodziewa się mieć własnych dzieci po tym jak przed laty poroniła. Tak więc w Towianach szykuje się uroczystość ślubna i to nie jedna...

Kto jeszcze stanie przed ołtarzem razem z Anną i Jackiem? Jakie niespodzianki szykuje Annie los? Jak Sosnówka odmieni życie bohaterów?

Życie naprawdę może być piękne pomimo przeciwności i niesp...

» czytaj dalej

| link |

@ewfor

2013-06-29

8 /10

Przeczytane

Pensjonat Sosnówka, to tak właściwie "bajka nie tylko dla dorosłych", ponieważ czytając ją, czytelnik jak gdyby przenosi się do innego wymiaru człowieczeństwa, przenosi się tam, gdzie ludzie są dla wszystkich mili i życzliwi, a pojedyncze incydenty negatywne bardzo szybko zapadają w niepamięć. Czytając książkę prawie cały czas się uśmiechałam, ponieważ styl pisarski pani Ulatowskiej jest dość specyficzny i nawet kiedy pisze ona o sytuacjach tragicznych, czy mrocznych pisze to tak, że czytelnik wie, że "nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło", Przyznam szczerze, że kilka razy ze wzruszenia zakręciła mi się łezka w oku, ale to taka moja nadwrażliwa natura. Autorka pisze bardzo lekko, często wplatając w fabułę powieści humorystyczne wątki, co powoduje, że chyba właśnie dlatego książka jest rodzajem relaksu pozbawionego surowego napięcia typowego dla pozycji kryminalnych czy sensacyjnych. To książka dla osób, które po ciężkim dniu pracy chcą odprężyć się i na chwilę zapomnieć o zmaganiach codzienności. Mogłabym polecić tę książkę, zarówno nastolatkom, jak i paniom w "moim wieku". Myślę, że niejeden pan również miałby z tej lektury czystą przyjemność, ponieważ pani Maria bardzo fachowo przedstawiła w niej wiedzę na temat studiów informatycznych, chorobie czy wędkarstwie. Ale, żeby nie było tylko tak "och" i "ach", mam pewne minusy, które odrobinę mnie "rozbroiły czytelniczo". Na przykład słownictwo typu " ...jutro Anna wyjeżdżała do Warszawy...", albo bardzo "dorosłe" słowa ...

» czytaj dalej

| link |

@gala26

2019-11-30

6 /10

Przeczytane Obyczajowe Wypożyczone z biblioteki 2017

Przyznam się szczerze, że czytając książkę prawie cały czas się uśmiechałam.
Z wielką przyjemnością spotkałam się ponownie z bohaterami " Sosnowego dziedzictwa". Kolejny raz posłużę się tekstem piosenki tym razem pani Hanny Banaszak " W moim magicznym domu wszystko się zdarzyć może.
Same zmyślają się historie,sam się rozgryza orzech.
Licho śpi w kącie cicho i zegar tyka serdecznie.
Gościu znużony, gościu znudzony,jeśli zabłądzisz kiedyś w te strony,
zajrzyj tu do nas koniecznie."
Dokładnie takie mam odczucia po przeczytaniu " Pensjonatu Sosnówka "
To opowieść o miejscu, gdzie czas płynie wolniej, sosny szumią i pachną jak zwykle, a jezioro nieustannie lśni w słońcu...
Przenosimy się w zupełnie inny wymiar, tam gdzie ludzie są dla wszystkich mili i życzliwi. Nawet postacie negatywne dzięki stylowi pisania pani Ulatowskiej potrafią zdobyć w końcu naszą sympatię. Autorka pisze bardzo lekko, często wplatając w fabułę powieści humorystyczne wątki,co powoduje, że książka jest rodzajem relaksu pozbawionego napięcia. Pozwala się odprężyć i na chwilę zapomnieć o rzeczywistości.Chwilami miałam wrażenie, że znalazłam się w cudownych Towianach nad przepięknym kujawskim jeziorem pośród wspaniałej przyrody i jestem jednym z gości pensjonatu.
Jeżeli ktoś czuje potrzebę przeczytania optymistycznej, ciepłej, wzruszającej opowieści to polecam a to, że szczęśliwy bieg wypadków wydaje się wręcz niemożliwy, to od czego jest literatura i fantazja?

| link |

@Bujaczek

2011-06-09

10 /10

Przeczytane

Jestem oczarowana. Kujawami, Towianami, Pensjonatem, mieszkańcami Towian… Ja chce odkryć takie miejsce, chce w nim zamieszkać! Zaczarowały mnie opisywane krajobrazy, cisza, spokój. A mieszkańcy? Chciałabym mieć takich sąsiadów. Miłych, uczynnych, zawsze gotowych pomóc i po krótkim czasie traktujących jak rodzina. Poznałam też dzieje pana Dyzia, którego bardzo polubiłam w pierwszej części i brakowało mi o nim trochę informacji. Przeżywałam z Florkiem pojawienie się mamy, która nagle sobie uświadomiła co zrobiła wyrzekając się syna i zabierała się do odzyskania syna niekoniecznie tak jak powinna. Biedny chłopiec miał przeżycia, ale na szczęście tata i ciocia Anna stanęli na wysokości zadania… Oczarowały mnie święta, w Sosnówce wspólne iście na pasterkę. Ech… Mogłabym tak pisać i pisać… Przepiękna historia o tym, że marzenia mogą się spełnić. Wystarczy tylko w to uwierzyć i czasem pomóc losowi. Historia o dobroci, wierze w ludzi oraz we wszystko co pozytywne… wystarczy uwierzyć ;)

| link |

@napisaneslowa

2019-11-11

Przeczytane

Śmiało mogę powiedzieć, że powieści pani Ulatowskiej są lekiem na całe zło. Przynajmniej dla mnie. Sięgając po jej powieści zawsze mam pewność szczęśliwego zakończenia i licznych perypetii okraszonych dobrym humorem i ciepłem. Mimo, że czasem wydaje się to aż mdłe od słodkości i nierzeczywiste zarazem, bardzo poprawiają humor, idealnie wpisując się w jesienno-zimowe popołudnia. Gorąco polecam

| link |