Permission. Pozwolenie

Znaczenie perwersji to nie jedynie odchylenie popędu seksualnego. Tytuł odnosi się raczej do innego sensu perwersji, czyli z łacińskiego przewrotności, radykalnej i wyszukanej inwencji, bulwersującej w sposobie zaprzeczenia utartym normom, odstąpieniem od pierwotnego znaczenia ku zniekształceniu bądź rozpadowi pierwotnego zamierzenia: "Wszelkie zło jest perwersją dobra".
Przy czytaniu tej książki można śmiać się z humorystycznych wydarzeń, a jednocześnie mieć rozdarte serce z rozpaczy, gdyż zabawna sytuacja jest jednocześnie dramatyczną. To właśnie jest perwersja... magia. Niesamowite, jak autorka potrafi swoim finezyjnym piórem dokonać takich czarów, łamać schematy.
Bohaterów poznajemy, gdy są jeszcze dziećmi. Tristan Paine ma problemy z kontrolowaniem agresji i emocji, nie uznaje autorytetów, nie umie oceniać trzeźwo sytuacji. Emma Jean Parish jest oszustką, manipulantką i naciągaczką. Dzięki temu, Tristan nazywa ją Sztuczką.
Między tą dwójką rodzi się swoista więź, która odmienia ich postrzeganie świata. Po 5 latach spotykają się ponownie, jednak wtedy już stoją po przeciwnych stronach wojny dwóch organizacji kontrolujacych miastem Lacking na Florydzie.
Bohaterowie zostali sportretowani na osoby kierujące się altruizmem, troską o bliskich, lojalnością i szacunkiem.
Styl autorki jest wyważony i dojrzały, czym intensyfikuje odbiór książki. Klimat, jaki został stworzony spowodował, że książkę pochłonęłam bez odrywania się od niej.

„Perwersja” – T.M. Frazier, tłumacz: Grzegorz Gołębski

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

Jest to pierwszy tom trylogii „Perversion”. Powieść okazała się być dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Po tytule spodziewałam się naprawdę mocnej w sensie niegrzecznej książki. Powyższe stwierdzenie okazało się być mylne. Fabuła nie stoi seksem (co rzadko jest spotykane w pozycjach tego typu).

Autorka skupiła się na relacji między Tristanem, a Emmą Jean oraz ludźmi z ich otoczenia. Oboje wychowywali się w domach dziecka lub też rodzinach zastępczych. Niestety mając zaledwie kilkanaście lat musieli stawać przed bardzo trudnymi wyborami (przed którymi dzieci w ich wieku, w normalnych okolicznościach nie miałyby prawa się znaleźć).

Czytając tę powieść miałam wrażenie, że czytam współczesną historię Romea i Julii. Gdzie okolicą żądzą gangi (jeden gorszy od drugiego). Gdzie zasady tak naprawdę nie obowiązują. Gdzie napady, rabunki, prostytucja są na porządku dziennym. Gdzie kobieta traktowana jest jak zwyczajna szm**a. Jednakże nawet w tak toksycznym środowisku można odnaleźć prawdziwą miłość, można mieć kochającą rodzinę.

Jest to lektura na jedno „posiedzenie”. Napisana została takim językiem, że po prostu się płynie. Choć w pewnym momencie fabuła staje się dość przewidywalna to jedno zdanie na jej końcu sprawia, że chciałoby się od razu chwycić drugi tom. Mam wrażenie, że niektórzy mogą być nią nieco rozczarowani… Jak wspomniałam wcześniej ...

"Jest brutalny i lojany. Jest mordercą i wybawicielem. Serce bije mi na alarm, który jednak nie dociera do mózgu. Mogę myśleć tylko o tym, jak bardzo go kocham. Jak bardzo go potrzebuje. I to nie pomimo tego, kim jest, ale właśnie, ze względu na to.."

"Bycie czyjąś własnością czyni człowieka niczym. Oddanie się komuś z własnej woli daje wszystko".

Czas na ostatnią część trylogii, którą jednocześnie pragnęłam od razu przeczytać, by poznać zakończenie a z drugiej strony szkoda było mi się rozstawać z bohaterami.

Tak jak w poprzednich dwóch tomach i tym razem autorka nie szczędziła swoim bohaterom trosk. Już samo zakończenie tomu drugiego kolejny raz sprawiło, że byłam w szoku, zastanawiając się co takiego znajdę w tej części, bo to, że to nie koniec zawirowań w życiu Ponurego i Sztuczki nie ulegało żadnym wątpliwością.

Choć z jednej strony byłam przygotowana na to, że czekają mnie kolejne ciężkie przeżycia, to z drugiej i tak znów je przeżywałam. Co prawda w tej części nie było już tak wiele dramatycznych scen, jednak to wcale nie znaczy, że brakowało w niej emocji. Były to jednak zupełnie inne odczucia, jakie wraz z bohaterami przyszło mi przeżywać.

Tak jak w przypadku drugiego tomu, nie chce nic pisać o fabule, bo możliwe, że są osoby, które mają całą serię przed sobą, a takie wybieganie na przód mogłoby im zepsuć radość z czytania.

Dlatego podsumuje tylko całą s...

"Perwersja"
Ta książka, to moje długo wyczekiwane i zarazem pierwsze spotkanie z T. M. Frazier.
Zaciekawił mnie sam tytuł "Perwersja", pomyślałam wow, będzie coś mocnego! Jednak tej perwersji nie był za dużo, chociaż ze słownika wynika, że "perwersja to szokowanie odbiorcy, zachowaniami które wykraczają poza normy", więc może jednak była? Była czy nie, jestem totalnie zakochana w Sztuczce i Ponurym! ♥️


Emma Jean i Tristan, to dwoje pogubionych nastolatków. Spotykają się przypadkiem i rozstają tego samego dnia, jednak mimo wszystko łączy ich coś o czym sami nie zdają sobie sprawy. Spotykają się po pięciu latach, w tym samym mieście w którym mieszkają, jednak ich spotkanie nie będzie należało do najłatwiejszych ponieważ w tej miejscowości panują trzy gangi, a każde z nich trafiło do innego.

Ta książka ma w sobie coś takiego, że nie da się jej odłożyć na półkę, ani na chwilkę! Wciąga od pierwszych stron, porywa czytelnika w świat, który nie jest mu no znajomy, aby szokować i wprowadzać w osłupienie.
Zarówno Emma jak i Ponury to silne osobowości. Jednak E.J szybciej zyskała moją uwagę, ponieważ pokochałam ja już od pierwszych stron. Początkowo niedowierzałam, że ta silna, radząca sobie z życiem na wszystkie sposoby dziewczyna ma tylko 12 lat, ale to znaczy że niektórzy muszą po prostu dorastać szybciej, aby przetrwać. Natomiast Ponury (Tristan) zyskiwał moje serce strona po stronie, nie było to tak nagłe jak w przypadku dziewczyny. Jednak k...

"Słowa nic nie znaczą. Kiedy już zdamy sobie z tego sprawę, mówienie staje się gównianym ciężarem zamiast narzędziem komunikacji."
Dwoje ludzi żyjących w świecie okrucieństwa i bezprawia, którzy nigdy nie powinni byli się spotkać, a tym bardziej pokochać, bo w ich świecie uczucia są niebezpieczne i mogą kosztować życie. Mam ochotę krzyczeć, no bo jak to tak, chcę więcej, teraz, zaraz, natychmiast (nastepny tom 24.02.), więc lojalnie uprzedzam, że czytanie tej książki kończy się gigantycznym kacem. Moje pierwsze spotkanie z autorką, dosłownie powaliło mnie na kolana, a ta niepozorna książeczka z całą pewnością znajdzie się u mnie w odkryciach tegi roku. Jednak jeśli szukacie słodkiej, romantycznej historii, to od razu mówię, że to nie tutaj. "Perwersja" to mocna, mroczna i brutalna opowieść, która sprawi, że będziecie obgryzać paznokcie z niepokoju i odczuwać ból razem z bohaterami, to opowieść przepełniona emocjami, które uderzają w czytelnika z siłą tornada. Emma Jean i Tristan to genialni bohaterowie, silni i charakterni, którym kibicujemy od pierwszego spotkania, a wciągająca i przepełniona akcją fabuła, sprawia, że nie sposób się od niej oderwać, no i ta końcówka, która wbija w fotel i co tu dużo mówić, łamie serce. Przeczytajcie koniecznie!!!

Pierwsza część mrocznej i zniewalającej trylogii T.M. Frazier. W tej historii księżniczka nie zakochuje się w księciu, ale w oprawcy. Emma Jean, dziewczynka, która za pomocą wyćwiczonych sztuczek "sprzedała" Tristanowi kota i ukradła portfel. Chłopakowi, który był wykolejony i non stop sprawiał kłopoty. Ta dziewczynka sprawiła, że uratowała mu życie, które było pogrążone w mroku. Jak ta historia potoczyła się dalej?

Powiem szczerze, że to moje pierwsze spotkanie z autorką i już wiem, że na tej trylogii się nie skończy. Książkę czytało mi się świetnie, napisana prostym językiem. Tu nie było słodkiej miłosnej historii, ani motylków i fajerwerkow. Tych dwoje poznało się jako dzieci, a ich spotkanie po latach nigdy nie powinno się zdarzyć. Każde z nich należy do innego świata, a tam rządzi krew i śmierć. Nie ma szansy na szczęście. Jednak czy o miłość nie należy walczyć?
Mega wciągająca historia, która na zakończeniu wprowadziła w szok i niedowierzanie 🙊 Czy przyjaźń nie powinna być obustronna? Co zrobić, gdy najlepszy przyjaciel wbija Ci noż w plecy?
To się wyjaśni w kolejnej części, na którą czekam niecierpliwie.
Polecam 🔥

Mówią na mnie Ponury.
Jestem zabójca w Bractwie Bedlam.
Jeśli kiedyś mnie zobaczysz, zmów paciorek.

Zacznę od tego że w tej historii księżniczka nie zakochuje się w księciu, ale w oprawcy.

Emma księżniczka na pewno nie jest od najmłodszych lat wie jak kombinować manipulować i kraść. Fascynacja magią pomaga jej bardzo w życiu w którym musi żyć.

Tristan chłopak cichy niemowiacy lecz gdy trafia do rodziny zastępczej staje się Ponurym i wtedy śladu nie widać po cichym chłopcu.

Książka przedstawia nam przeszłość na dzień dobry po czym dopiero wchodzi w teraźniejszość i daje dam większy obraz na historię opisaną w idealny sposób podzielona na jej i jego odczucia .

Po tej książce wymagalam wiele i to dostałam oderwać się nie mogłam niebezpieczeństwo i okrucienstwo tutaj występuje w dużym stopniu . Ale mamy również tą wrażliwą stronę.

Zakończenie powaliło mnie na kolana...
Już odliczam czas do kolejnej części.

Historia jest o dwójce sierot Tristanie i Emmie Jean, których przyciągnęło jedno spotkanie i nie mogą o sobie zapomnieć.
Emma - gaduła, pewna siebie (na pierwszy rzut oka), cwaniara. Okazuje się dziewczyną, która za uśmiechem, głupią gadatką skrywa się kochająca magię, pisząca powieści romantyczka.
Tristan "Ponury" - buntownik z natury, nie lubiący zasad, ograniczeń, małomówny. Typowy niegrzeczny chłopak.
Na samym początku można się nieźle uśmiać - te dialogi. Totalne oderwanie od rzeczywistości, ale przyjemnie i szybko się czytało. Można ją było bardziej rozwinąć, ale w końcu to dopiero pierwszy tom. Troszkę brakowało mi emocji przy narracji prowadzącej przez Ponurego, ale może był taki zamysł autorki.
Nie ma przesłodzonego romansu i jest w miarę ciekawa fabuła

Bardzo dobrze się ją czyta. Na samym końcu byłam zaskoczona i jestem niecierpliwa co będzie dalej. Super. Autorka mnie nie zawiodła.