Opinia na temat książki Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie

Bardzo ciekawy zbiór bajek opowiedzianych na nowo. Poznajemy zupełnie inne wersje Kopciuszka, Roszpunki czy Piotrusia Pana.

Niektóre mówią o akceptowaniu siebie, inne o walce przeciwko rasizmowi, uprzedzeniom czy nietolerancji.

Mnie najbardziej podobała się historia o Jasiu i Małgosi, gdzie dostajemy zupełnie inny pogląd na wiedźmę z ciasteczkowej chatki.

Sinobrody, chociaż tej bajki wcześniej nie znałam. Też zdobył moją uwagę.

Piotruś Pan, którego osobiście niezbyt lubię. Nigdy mi się nie podobała Nibylandia, ani jej Zagubieni Chłopcy. Niemniej tu... oj to było piękne i też sprawiło że się popłakałam.

Rówież Titelitury może już nie w czołówce, ale wyżej niż inne historie, gdzie główna bohaterka uczyła się czym jest miłość.

Najmniej podobała mi się historia o Małej Syrence oraz o Roszpunce. Jakoś nie przemówiły do mnie.