Poczucie kresu

Julian Barnes
7.0 /10
Ocena 7.0 na 10 możliwych
Na podstawie 21 ocen kanapowiczów
Poczucie kresu
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.0 /10
Ocena 7.0 na 10 możliwych
Na podstawie 21 ocen kanapowiczów

Opis

Książka nagrodzona Bookerem 2011! Anthony Webster, sześćdziesięciolatek, przyjaźnił się w młodości z niezwykle inteligentnym Adrianem. Poróżniła ich kobieta. Po latach Anthony otrzymuje nieoczekiwany spadek, odkrywając sekret, który na zawsze zmąci mu dobre samopoczucie… Jeden z najwybitniejszych współczesnych brytyjskich pisarzy jak nikt potrafi zestawiać intrygującą fabułę, fakty, fikcję i refleksje dotyczące kwestii najważniejszych. Tym razem, opowiadając o pewnej tajemnicy, snuje rozważania o istocie przyjaźni, miłości, wyrzutach sumienia i sensie samobójstwa.
Tytuł oryginalny: The Sense of an Ending
Data wydania: 2012-05-09
Wydawnictwo: Świat Książki
Stron: 176
Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Julian Barnes Julian Barnes
Urodzony 19 stycznia 1946 roku w Wielkiej Brytanii (Leicester)
Julian Patrick Barnes – angielski powieściopisarz, autor opowiadań i eseista. Barnes ukończył Magdalen College w Oksfordzie. Po studiach przez trzy lata pracował jako leksykograf – należał do zespołu opracowującego Oxford English Dictionary. Następ...

Pozostałe książki:

Poczucie kresu Jedyna historia Papuga Flauberta Zgiełk czasu Arthur & George Cytrynowy stolik Pedant w kuchni Nie ma się czego bać Pomówmy szczerze Anglia Anglia Jeżozwierz Wymiary życia Coś do oclenia Elizabeth Finch Mężczyzna w czerwonym płaszczu Zanim mnie poznała Historia świata w dziesięciu i pół rozdziałach Pod słońce Puls The Noise of Time Death Literatura na świecie 11-12/2018 (568-569) Miłość itd. Po drugiej stronie La Manche Talking It Over
Wszystkie książki Julian Barnes

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Historia jest pewnością, która rodzi się w chwili, gdy niedoskonałość pamięci spotyka się z n...

27.04.2021

Poczucie kresu według autora jest to stan, gdy człowiek nie spodziewa się już żadnych zawirowań w swoim życiu, ale też nie pragnie żadnych zmian w swoim życiu. Tak swoje życie odbiera Anthony Webster. Mniej więcej 60-letni emeryt, prowadzi spokojne, samotne, ustatkowane życie. Przed wielu laty rozwiódł się, a jego dorosła córka ma już własną rodzi... Recenzja książki Poczucie kresu

@jatymyoni@jatymyoni × 27

Są w życiu tajemnice, których lepiej nie znać

23.11.2020

„Poczucie kresu” trafiło do mnie zupełnie przypadkiem, ale jak już wiemy, przypadki często okazują się tymi najlepszymi. Nie miałam nigdy wcześniej styczności z twórczością Juliana Barnesa. Po przeczytaniu „Poczucia kresu” zdecydowanie stwierdzam, że najwyższa pora nadrobić zaległości. Historia opisana w tej książce jest na swój sposób codzienna, ... Recenzja książki Poczucie kresu

@werka751@werka751 × 5

Obyśmy niczego nie musieli żałować

9.05.2018

Za "Poczucie kresu" Julian Barnes otrzymał Man Booker Prize w 2011 roku, czyli najbardziej prestiżową nagrodę w Wielkiej Brytanii dla powieści anglojęzycznej minionego roku. Tym samym zrobiłam kolejny kroczek w kierunku czytania dobrych książek. Na mojej noworocznej liście był punkt dotyczący Man Booker Prize, ponieważ na tej nagrodzie jeszcze się ... Recenzja książki Poczucie kresu

ID
@IdeCzytac
× 1

... im dłużej żyjemy tym mniej pojmujemy? "Poczucie Kresu" Julian Barnes

2.08.2012

Narratorem książki jest Anthony Webster- emeryt. Przeciętny człowiek, nie za bardzo zadowolony ze swojego życia, ale i nie nieszczęśliwy, który wspomina swoją młodość, szkolne lata i pierwsze miłości. Jednym z jego przyjaciół jest Adrian Finn. Nieprzeciętnie inteligentny młodzieniec, który związuje się z byłą dziewczyną Toniego Viktorią, i po jaki... Recenzja książki Poczucie kresu

@Agathe@Agathe × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Betsy59
2021-05-10
4 /10
Przeczytane 2021

Nie przyłączę się do chóru zachwyconych głosów. Książka mnie znudziła i rozczarowała. Wynurzenia filozoficzne bohatera były zbyt długie i męczące. Kartkowałam je, żeby się wreszcie dowiedzieć, dlaczego Adrian popełnił samobójstwo. I nie dowiedziałam się, mogę się tylko domyślać. W dodatku nie wiem, na co Tony miał przeznaczyć te 50 funtów zapisane przez matkę Weroniki i dlaczego były to „krwawe pieniądze”? Może jestem zbyt płytka i głupia, żeby tę książkę zrozumieć, bo z opinii i recenzji wynika, że nikt inny nie miał tego problemu. A może o to chodziło i nikomu innemu to nie przeszkadzało? A może niektórym wstyd było się do tego przyznać?
Jeżeli ktoś wie, o co w tej historii chodziło (poza rozważaniami nad ulotnością pamięci)- niech mnie oświeci, proszę.

× 13 | Komentarze (1) | link |
@Asamitt
2020-04-01
5 /10
Przeczytane Literatura piękna / Klasyka ✈ Wymienione/Sprzedane

Historia opowiedziana u kresu życia z lekkim filozoficznym zacięciem. Refleksyjnie snujące się wspomnienia człowieka o tym co było, kładąc nacisk bardziej na okres szkolny i wydarzeń wokół jednego z kolegów. Kanwą w ogóle będzie osoba szkolnego znajomego, inteligentnego Adriana, który pewnie nawet nie wiedząc o tym, wywierał duży wpływ na innych.
Zasadniczy podział treści na 2 części. Pierwszą można scharakteryzować jednym zdaniem: skrócony opis życia niespiesznie przekazywany przez narratora (monolog). Narracja pierwszoosobowa nadaje tonu wszechwiedzącego prowadzącego, ale tutaj ustawiona z perspektywy czasu, minionych dekad, pasuje idealnie, jednocześnie ujawniając niedoskonałość naszej pamięci, jak i stronniczość przedstawionych zdarzeń. W drugiej części mając przedstawione obecne bohaterowi czasy, w tu i teraz rozgrywa się seans powrotów do tego co było i analizowania, ale już z innego punktu widzenia, bo gdy jest się człowiekiem w podeszłym wieku odmiennie odczytuje się przeszłość.
"(...)kiedy jesteśmy młodzi, wymyślamy dla siebie różne przyszłości; kiedy jesteśmy starzy, wymyślamy dla innych różne przeszłości." s.97

Sednem jest tu pamięć i jej postrzeganie z perspektywy różnicy czasu.Jest tez pamiętnik młodego człowieka i odpowiedzialność starca. Będzie tez czytelnik, który jeśli się zagłębi w historię otrzyma odpowiedz.

Wydaje mi się, że to co jest w niej wyjątkowe to możliwość swojej interpretacji, odczytania tekstu na różnych płaszczyzn...

× 5 | link |
@gosia_myst
2020-08-21
7 /10
Przeczytane

"Poczucie kresu" to historia, która na pewno zostanie ze mną na długo. Całośc czyta się jednym tchem, a historia zdecydowanie skłania do reflekcji. Narrator rozpoczyna książkę, patrząc wstecz na swoje szkolne dni i wydażenia ze swojego życia. Chce zrozumieć, jak naprawdę działa pamięć.

„(...)to, co pozostaje w pamięci, nie zawsze jest równoznaczne z tym, czego człowiek był świadkiem.”

Barnes tworzy cudowną równowagę między empatią a frustracją, obserwując, jak postać zmaga się ze swoimi decyzjami i zachowaniem.Całośc opowiada o oczekiwaniach jakie mamy w stosunku do swojego życia jak i o wspomnieniach, które niekiedy bolą. Historia pokazuje jak nasze słowa i czyny wpływają na innych, a świat nie kręci się wokół nas. Czas jest lekarstwem lub karą, a nasz bohater musi sobie radzić z konsekwencjami swojego zachowania , które ostatecznie prowadzi go do niewygodnej prawdy. Nic dziwnego, że zawiodła go pamięć, a jedynie czas może pomóc nam wybaczyć sobie.

"Życie jest nie tylko dodawaniem i odejmowaniem. Jest także kumulacją, mnożeniem - straty, porażki"

× 2 | link |
@zooba
@zooba
2019-11-27
6 /10
Przeczytane Klub mola książkowego

Długo nie mogłam się zebrać do przeczytania "Poczucia kresu", chociaż książka ta wiele razy krążyła gdzieś na moim horyzoncie. Coś mnie od niej odpychało a coś ciągnęło. Bałam się, że będzie to książka o niczym, ot, wynurzenia bohatera u schyłku życia, dokonującego rozliczenia ze swoją przeszłością. Rzeczywiście, Tony babrze się w swoich wspomnieniach z jakąś mdłą flegmatycznością, bezradnością w składaniu jakiejś spójnej narracji wydarzeń swojego życia. Fabuła jest obecna ale nie spełnia kluczowej funkcji, jest pokarmem dla refleksji o historii prywatnej, odpowiedzialności, okłamywaniu siebie i w końcu przeciętności.
Mimo, że fragmenty "Poczucia kresu" wydawały mi się bardzo trafne, a wiele refleksji gorzko prawdziwych, całość nie porwała mnie ani nie zachwyciła.
Jeśli komuś atmosfera tej książki przypadła do gustu, dobrą propozycją może być "Pensjonat pamięci" T. Judta.

× 2 | link |
@Urzad_Ksiazki
2020-01-13
8 /10
Przeczytane

Nie ma potrzeby oceniać tutaj języka, stylu i wszystkich innych cech, jakie ponoć składają się na dobrą książkę. Wystarczy wspomnieć, iż pomimo dość filozoficznych nut przez powieść właściwie się płynie. Przyjmuje się ją, czasem odczuwa coś na kształt zmęczenia, ale można odnieść wrażenie, że taki był zamysł autora. By pokazać, że każdy człowiek w pewnych momentach swojego życia, swoich rozważań, propozycji, czy pomysłów jest po prostu zwyczajny i mało atrakcyjny. Cała książka jest zaś swoistą przestrogą i przypomnieniem, że każdy medal ma dwie strony. Nie jest to jednak nachalne, nie ma tam również wyrażonej dobitnie puenty. Zdaje się, że Barnes z powodzeniem opanował formę przekazywania rzeczy ważnych w zdecydowanie lżejszej formie bliskiej większości czytelników, którzy w jego bohaterach spokojnie mogą doszukiwać się siebie. Jednocześnie jednak odnoszę wrażenie, że książkę tę lepiej poczują  osoby starsze mające na karku nieco większe doświadczenie życiowe.

× 1 | link |
@k.lewandowska846
2024-11-19
3 /10
Przeczytane
@spirit
2021-12-03
6 /10
Przeczytane
@jatymyoni
2021-04-27
9 /10
Przeczytane Nagroda Bookera L. angielska Fascynująca
@werka751
@werka751
2020-11-23
8 /10
Przeczytane
@Aleksandra_99
2020-08-29
5 /10
Przeczytane
@haudek
2020-07-02
6 /10
Przeczytane 2018-Książki
@martyna.153
@martyna.153
2020-03-09
7 /10
Przeczytane
@abdita
2019-11-23
7 /10
Przeczytane
@MgorzataM
2019-11-18
9 /10
Przeczytane N: Man Booker Prize A: Posiadam X: Albion Y: 2018
@oliwa
2019-11-13
9 /10
Przeczytane Autor: Barnes
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

O nie! Książka Poczucie kresu. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat