Pokora

Szczepan Twardoch
8.0 /10
Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 22 ocen kanapowiczów
Pokora
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.0 /10
Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 22 ocen kanapowiczów
Data wydania: 2023
ISBN: 978-83-08-08345-1, 9788308083451
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Stron: 518
dodana przez: finkaa
Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Szczepan Twardoch
Urodzony 23 grudnia 1979 roku w Polsce (Żernica)
Śląski pisarz, z wykształcenia socjolog. Publikował w "Życiu", "Opcjach", "Frondzie", "Arcanach" i "Strzale" jako niezależny publicysta. Był redaktorem działu literackiego dwumiesięcznika "Christianitas". Stały felietonista i współpracownik "Broni i...

Pozostałe książki:

Król Morfina Królestwo Chołod Pokora Drach Wieczny Grunwald Deszcze niespokojne (Antologia opowiadań) Byk Epifania wikarego Trzaski Obłęd rotmistrza von Egern Małodobry (Antologia opowiadań) Ballada o pewnej panience Tak jest dobrze Zachcianki. Dziesięć zmysłowych opowieści Jak nie zostałem poetą Lepiej, byś tam umarł Powiedzmy, że Piontek Pożądanie. Antologia opowiadań miłosnych, zmysłowych, erotycznych i dziwnych Wieloryby i ćmy Zimne Wybrzeża Prawem wilka Przemienienie Sternberg Wielkie Księstwo Groteski Wyznania prowincjusza Dom na polach Na zarazę zarazek Nagroda im. Janusza A. Zajdla 2011 Spór o Rymkiewicza Sztuka życia dla mężczyzn
Wszystkie książki Szczepan Twardoch

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Pokora

16.12.2023

Umknęła mi premiera tej książki. Systematycznie sięgam po powieści Szczepana Twardocha i byłam święcie przekonana, że jedną której nie czytałam jest "Chołod". Cenię sobie twórczość tego autora, choć musze przyznać, że nie zawsze jestem w stanie ją zrozumieć. "Króla" i "Królestwo" przeczytałam na jednym wdechu zafascynowana historią Jakuba Szapiro,... Recenzja książki Pokora

@Jezynka@Jezynka × 15

Pokora

20.10.2024

"Pokora" Szczepana Twardocha dość długo leżała na półce i czekała na przeczytanie, aż wreszcie nadszedł jej czas. Nie czytałam opisu książki, nie sięgałam do napisanych przez krytyków i czytelników recenzji i opinii, jako Górnoślązaczka znająca historię swojej rodziny mniej więcej od 1905 roku, postanowiłam podejść do czytania "Pokory" bez uprzedz... Recenzja książki Pokora

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Twardocha.

27.02.2022

Twórczość Szczepana Twardocha już od lat była dla mnie ogromnym wyrzutem sumienia. Jednak dopiero ostatnio odważyłam się sięgnąć po jedną z jego książek. Jako pierwszą przeczytałam "Pokorę" - historię Aloisa Pokory; człowieka, który wychował się w rodzinie, z którą mieszkał na śląskiej wsi. Człowiek, którego uważał za ojca był górnikiem, a matka z... Recenzja książki Pokora

@NataliaTw@NataliaTw × 5

Pokora

27.01.2022

Szczepan Twardoch "Pokora", Uwielbiam plasujący się pomiędzy wspomnieniami a rodzajem spowiedzi styl narracji "Pokory", oparty na emocjach, łączący uwikłanie bohatera w wielką historię z nadchodzącymi go równocześnie wątpliwościami. Dotyczący tożsamości, związanej zarówno z rodziną jak też przynależnością narodową, płcią, ukazujący poszukiwanie... Recenzja książki Pokora

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Fredkowski
2022-03-20
Przeczytane

Kiedy zmuszasz się do dalszego czytania, jest to ewidentny znak, że coś tutaj nie gra. Wcześniej z Twardochem miałem okazję się spotkać, słuchając "Króla" w fatalnym wykonaniu Macieja Stuhra. Teraz wziąłem do ręki "Pokorę" w wersji e-bookowej i nie jest wcale lepiej. Otóż sam tekst ma swoje plusy i minusy, ale chyba nigdy dotąd nie miałem do czynienia z książką, z której aż tak bardzo biłoby osobistymi kompleksami autora. Sam Twardoch, zda się, próbuje je maskować na wiele sposobów, jednak wciąż, mimo wszystko (a może właśnie dlatego) są one oczywiste. Nie podoba mi się to, koledzy/koleżanki. Przerywam "Pokorę", a do samego Twardocha już chyba nigdy nie wrócę.

× 17 | Komentarze (1) | link |
@bea-ta
@bea-ta
2021-06-24
7 /10
Przeczytane Biblioteka domowa przeczytane 2021

„Wtedy, latem 1901 roku, byłem tylko przerażonym dziesięcioletnim chłopcem, czującym, że ziemia umyka mu spod nóg, jakby miał nagle zostać wyrwany z korzeniami ze świata, który rozumie i zna. (…) Wtedy już uciekłem z tamtego świata, albo raczej zostałem zeń wbrew swej woli wyrzucony.”

Główny bohater, Alois Pokora, pochodzący z wielodzietnej śląskiej rodziny, w której mówiono po wasserpolsku, zostaje, za sprawą swoich zdolności i długu do spłacenia życiu przez tamtejszego farorza, wyrwany z bezpiecznej egzystencji wielopokoleniowej biedy, tradycyjnych relacji międzyludzkich i znanego, bo takiego samego dla wszystkich mężczyzn, scenariusza na życie. Staje przed wielką szansą. I wykorzystuje ją. I zostaje sam. Zmaga się, jak każdy, który wychyli się ponad stare, z odrzuceniem, upokorzeniem, samotnością. Miota się w wyborach, bo chce gdzieś należeć. Coraz mądrzejszy i świadomy. I przychodzi kolejny, teraz już historyczny koniec starego i bóle rodzenia się nowego świata. I kolejnego zagubienia tożsamości.

Absurdy życia na styku światów. I człowiek w centrum odchodzenia starego i narodzin nowego. Co ze starego bagażu weźmie dla siebie na nowy czas?

Miejsce w świecie, w którym w miejsce pewności i stałości wkracza zmiana nadając wszystkiemu wokół cechy płynności, niepewności, chwilowości. Tego miejsca nie określa już przynależność klasowa, narodowa, płciowa, ideowa. To chaos. I miejsce na nowe wybory. Traumy, szanse, impulsy. Jak silne jest to, co okr...

× 13 | link |
@bukszelf
2020-11-15
8 /10
Przeczytane

Pokora to trudna powieść - o uczuciach, podziale klasowym, autorytetach, męskości i walce dla idei. To smutna, nostalgiczna historia o człowieku z biednej, śląskiej rodziny, który dostał możliwość zmiany swojego życia, wykształcenia się i w nowym świecie nie umie znaleźć dla siebie miejsca. To również obraz Śląska, ukazanie z jakimi dylematami borykali się ludzie mieszkający na tych terenach w czasie wojny. O tożsamości narodowej, klasowej ale i również płciowej.

Nadanie głównemu bohaterowi symbolicznego nazwiska Pokora to świetny zabieg. Z góry wskazuje na jego cechy. Nigdy się nie wywyższał, raczej czuł się gorszy. Otaczał się jednostkami narcystycznymi i stawał się im uległy. Niekoniecznie dobre decyzje bohatera dążą do nieuchronnego końca. Nie potrafi wziąć życia w swoje ręce.

Usytuowanie pewnej części akcji w Gliwicach dodało dla mnie smaczku, gdyż jestem mocno związana z tym miastem. Miejsca opisane w książce są jak najbardziej prawdziwe.

× 2 | link |
JT
@jan.t.w-cki
2021-08-17
6 /10
Przeczytane

Wiele zachwytów to chyba tylko wierni fani, bo ta książka naprawdę nie jest jakoś szczególnie porywająca. Główny bohater na przykład to miałki grunt. Książka jest też fatalnie zredagowana. Bardzo niekomfortowa w czytaniu. Pięćset stron, a czuję się, jakbym przeczytał dwa tysiące. Od Pokory już wolę Morfinę.

× 2 | link |
@meryluczytelniczka
2024-10-20
8 /10
Przeczytane

Na pewno będę wracać do tej powieści. Mam swój egzemplarz i raczej się z nim nie rozstanę.

× 2 | link |
MI
@mieszka
2024-07-27
Przeczytane

Bezkompromisowa. Doskonała.
Nie umieszczę Szczepana Twardocha w zakładce z ulubionymi autorami. Nie. Jest jednak w moim osobistym gronie najlepszych pisarzy współczesnych. Za każdym razem muszę uznać jego geniusz i warsztat i wiedzę i talent.
Uderza i wali.

| link |
@finkaa
2024-03-17
6 /10
Przeczytane Przeczytane w 2024
@Jezynka
2023-12-16
7 /10
@japoleczka
@japoleczka
2022-11-01
10 /10
Przeczytane
@ainaz
2022-10-18
7 /10
Przeczytane
@NataliaTw
2022-02-18
8 /10
Przeczytane
@toptangram
2022-01-27
10 /10
@Justyna_Majewska
2021-08-20
9 /10
Przeczytane
@przeczytawszy
@przeczytawszy
2021-08-09
10 /10
Przeczytane
@sarzynskikacper
@sarzynskikacper
2021-03-28
5 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

O nie! Książka Pokora. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat