Połamane skrzydła

Powieść, znana jako prawdziwa perełka literatury arabskiej, powstała w 1912 r. będąc zwiastunem nadchodzących w ówczesnym Libanie przemian społeczno-kulturowych. Połamane skrzydła inspirowały ruch emancypacyjny w krajach arabskich, budzący się do życia w pierwszej połowie XX wieku, ale też zaznaczyły się w kulturze popularnej Zachodu, chociażby w ruchu hipisowskim lat 60-tych. Mają w sobie ducha rewolucji i niezgody na porządek świata ustalający granice wolności. We wdzięczny, poetycki sposób przenoszą czytelnika na zupełnie inną płaszczyzną odczuwania, gdzie granice tego świata zacierają się, a to co pozostaje, tworzy wręcz niematerialny obraz utkany z wiecznych wartości takich jak miłość i prawda. Salma Karama, córka bogatego kupca, staje się obiektem uczuć pewnego młodzieńca, który prawdopodobnie ucieleśnia samego autora. To głębokie uczucie nie może się jednak spełnić. Ręka Salmy została bowiem przyobiecana innemu mężczyźnie. Poza powierzchowną warstwą narracji opowiadającą o niespełnionym uczuciu młodych ludzi, Gibran w symboliczny sposób zbliża nas do przeżycia transcendentalnego wymiaru miłości: „Miłość jest jedyną wolnością na tym świecie, ponieważ wynosi dusze na wyżyny, gdzie nie dosięgną jej ludzkie kodeksy i tradycje, gdzie nie kierują nią prawa natury”.