Północny sabat

Ależ to było doskonałe. Mniam:) Barwne, soczyste fantasy słowiańskie. Zioła, rytuały, zaklęcia, magia, bogowie, tajemnicze istoty, walka, miłość i zawiść. Jest w tej powieści wszystko czego potrzeba.
To doskonały debiut, język powieści, akcja, intryga, przemyślane i dopracowane. Czekam na dalszy ciąg:)
W połowie powieści wiedziałam, kim jest Łowca i kto nim jest:)

Niezwykle udane urban fantasy z nawiązaniami słowiańskimi. Bohaterka, która nie ma pojęcia, że jest którąś już tam inkarnacją Zaklinaczki, klątwa ciągnąca się przez stulecia, tajemnicze rytuały, niebezpieczeństwo zagrażające możliwością unicestwienia całkowitego - same doskonałe pomysły. Jedno mnie lekuchno, ale bardzo lekuchno kłuje - że to znów Weles ma być tym złym, podobnie jak w Uniwersum Powiernika - czy to nie wynika przypadkiem z naszego chrześcijańskiego wychowania, że to co pod ziemią, w zaświatach, to diabeł i zły? Przecież bycie bogiem, który opiekuje się Zaświatem, duszami poległych wojowników, nie oznacza bycia złym, Odyn ma swoją Walhallę, a jest twórcą świata, bóstwem mądrości, poezji i magii - ale to drobiazg w porównaniu z faktem, że książka jest świetnie napisana, a ja już się zasadzam na Północne widmo - czyli tom drugi.

Dalia prowadzi własną klubokawiarnię, a do tego jest kwalifikowaną zielarką. Jednak dziewczyna ma osobiste problemy, mianowicie jej brat przepadł bez śladu i do tego musi żyć z uprzykrzającymi migrenami, które niosą ze sobą nie tylko ból..
Do tego wszystkiego na jej drodze staje dwóch tajemniczych mężczyzn Teowoj I Radowoj, którzy twierdzą, że ją znają i ciągle powtarzają, że powróciła o sto pięćdziesiąt lat za szybko..

Rozpoczynając przygodę z książką pani Agnieszki Sorycz zostajemy wrzuceni na głęboką wodę. Początkowo ciężko było mi się wgryźć w powstałą historię, a malutkimi kroczkami zaczynałam poznawać i doświadczać zamysłów autorki. Momentami czułam się jak główna bohaterka Dalia, która miewa napady migreny, a nie rozumie skąd je ma. Miałam niestety podobnie i początek tej historii sprawił mi spory problem. Stopniowo kroczek po kroczku zaczynałam jednoczyć się z tą specyficzną lekturą, aby z każdą kolejną stroną lepiej odkrywać jej atuty.
Chce Wam powiedzieć, że za tą prostotą i pięknem okładki skrywa się tajemnicza klątwa, która z każdą stroną przekonuje do siebie coraz bardziej. Dajcie jej trochę czasu na przyzwyczajenie się do osobliwego, mitycznego klimatu i stylu jakim posługuje się autorka, a cała reszta zaspokoi wasze czytelnicze oczekiwania.

Jestem pod wrażeniem pomysłowości i utworzonego świata, w którym połączenie czasów współczesnych z legendą na przestrzeni wieków w słowiańskich wierzeniach otoczonych jest niebezpieczeństwem, k...

Od premiery pierwszego tomu minęło już sporo czasu, ale historia w niej zawarta jest jak najbardziej aktualna. Dla wszystkich fanów fantastyki, zagadek, poszukiwań i nieoczekiwanych zwrotów akcji to wybrałeś/łaś idealną pozycję. Połączenie współczesnych czasów z tym fantastycznym jest czymś co uwielbiam. Wierzenia słowiańskie, sabaty czarownic, rzadko goszczą w naszych krajowych książkach, więc tutaj było czymś nowym, świeżym. Całe szczęście, że mam drugi tom, bo z cierpliwością u mnie na bakier. Wielkie pokłony dla pracy, jaką włożyła autorka, żeby te wszystkie niteczki jakoś spleść i nie poplątać się przy tym.

Co byś zrobił/ła, gdybyś wiedział, że co jakiś czas musisz zginąć, żeby po jakimś czasie wrócić i dalej żyć, zastanawiając się jak przerwać tę klątwę, która uniemożliwia normalne funkcjonowanie z rodziną i bliskimi? Jeden minus to te imiona, które dla mnie były trudno do zapamiętania, ale znalazłam swoją metodę do zapamiętania, kto, kim jest. W żaden sposób nie ujmuje to książce, bo to ja zawsze mam kłopot z nazewnictwem itp. Każdy rozdział trzyma w napięciu, liczy się czas, bo ze strony na stronę nasi bohaterowie mają go mniej.

Co mnie ujęło to nasza główna bohaterka Dalia, i to, jaką rolę przyszło jej zagrać. Starałam się postawić na jej miejscu i zastanowiłam się, a gdyby mnie to spotkało? Czy faktycznie jest coś więcej? Co bym zrobiła w momencie, w którym dowiaduje się, że mity o bogach, o jakich czytałam w szkole podst...

Ostatni raz taką satysfakcję z przeczytanej książki czułam w sierpniu po skończeniu "Córki lasu" i "Syna cieni" Juliet Marillier, choć muszę przyznać, że tym razem ma ona zupełnie inny wydźwięk, ponieważ wierzenia słowiańskie są mi zdecydowanie bliższe niż celtyckie mity.
.
Agnieszka Sorycz stworzyła magiczną historię, w której znajdziecie wielką zagadkę, klątwę, zaklęcia i niesamowitą relację między bohaterami. Rewelacyjne portrety głównych postaci sprawiają, że ta historia wciąga od pierwszego zdania. Nie sposób porzucić ich w zmaganiach z zagadką, która do ostatniej chwili mnoży pytania, zamiast odkrywać odpowiedzi. Jestem po prostu zakochana! Nie ma tu niepotrzebnej ckliwości, jest za to żelazna determinacja by pokonać klątwę.
.
"Północny sabat" jest najpiękniejszą książką, którą przeczytałam od początku roku i myślę, że bardzo długo nic jej nie przebije (a może wcale?) Prawda jest taka, że nie sprawdziłam i byłam święcie przekonana, że jest to jednotomowa przygoda. Bogowie mają mnie jednak w opiece, bo to dopiero początek tej historii. Mam nadzieję, że niebawem będę mogła chwycić za kolejną część przygód tego niesamowitego Sabatu, choć może powinnam się obawiać tego momentu... Skoro tak wygląda debiut autorki, to co będzie dalej?

Na pewno większość z Was zauważyła, że z książkami gatunku fantasy nigdy nie było mi po drodze, ale postanowiłam to zmienić, sięgając po debiutancką powieść Pani Agnieszki. Od razu Wam powiem, że nie żałuję czasu z nią spędzonego.

Dalia prowadzi własną klubokawiarnię. Jako dyplomowana zielarka uwielbia obcować z naturą oraz wydobywac z ziół ich niepowtarzalny smak i aromat.
Kiedy pewnego dnia jej brat Bran ginie bez śladu, a w jej ręce trafia tajemniczy liścik z jeszcze bardziej tajemniczym przedmiotem, Dalia przeczuwa, że stało się coś złego. Zgłasza zaginięcie brata na policję. Sama zaś udaje się do Antykwariatu na Brackiej - miejsca wskazanego w zaadresowanym do niej liście. Chociaż Antykwariat wydaje jej się miejscen obcym, to ma też wrażenie, że już tu kiedyś była...
Po pewnym czasie poszukiwań Brana, dziewczyna poznaje Teowoja i Radowoja. Spotkanie z nimi okazuje się przełomowym momentem w jej życiu. Poznaje bowiem swoje prawdziwe oblicze. Mężczyźni zabierają ją do Sabatu, gdzie Dalia dowiaduje się, że jest Zaklinaczką i piątą sabatową wiedźmą, która pojawiła się zbyt wcześnie, tym samym ściągając nad Sabat klątwę. Dalia jest tak zdeterminowana, że robi wszystko by zapobiec nieszczęściu.
Czy jej się to uda?
Czy ocali siebie i swoich bliskich?
Czy ocali Sabat?

"Północny Sabat" to książka, w którą należy się wczytać i wczuć. Autorka łączy w niej nie tylko powieść obyczajową z mitologią słowiańską, ale także romans. Nie brakuje w ...

Dalia jest właścicielką warszawskiej klubokawiarni. Historia dziewczyny rozpoczyna się od otrzymania tajemniczego przedmiotu i wskazówki, by udać się do pewnego antykwariatu. Jej życie ulega całkowitej zmianie, gdy poznaje właściciela tego miejsca i jego brata. To od nich dowiaduje się, że jest Zaklinaczką i wywołuje klątwę dziesiątkującą Sabat, choć tym razem o 150 lat za wcześnie. Dalia nie ma pojęcia o nowych umiejętnościach, jednak gotowa jest zrobić wszystko, by ocalić nowych przyjaciół 🔥

Gdy w opisie “Północnego Sabatu” mignęła mi wzmianka o mitologii słowiańskiej, nie mogłam przejść obojętnie obok tego debiutu. Przyznaję, że pomysł na fabułę jest dosyć niekonwencjonalny - słowiańskie klimaty wpleciono w teraźniejszość. Choć początkowo jakoś nie mogłam się z tym przegryźć, potem polubiłam tę kombinację. Akcja książki ma zróżnicowane tempo. Pierwsze rozdziały są bardzo dynamiczne, momentami aż zapierały dech w piersiach! Dalsza część jest znacznie wolniejsza - dostajemy garść informacji o bohaterach, ich przeszłości, relacjach. Na pewno się w tym czasie nie nudziłam, ale z utęsknieniem czekałam aż akcja porwie mnie na nowo. Zakończenie było magiczne, zaskakujące i totalnie satysfakcjonujące! Uważam, że to bardzo udany debiut. Styl autorki był całkiem przyjemny, choć były momenty, które czytało się trochę topornie. Bardzo polubiłam się z bohaterami. Dalia, Teo i Rad zawładnęli moim sercem i pozostaną w nim na długo. Z ogromną niecierpliwością czekam na konty...

Słowiańskie, wiedźmowe i magiczne tematy są teraz w modzie. W fajnej modzie. I w ten nurt idealnie wpisuje się "Północny sabat".

Powieść jest ciekawa, dobrze skonstruowana, chociaż nie mogę stwierdzić, że jest napisana w lekkim stylu. W tym wypadku jest to plus, ponieważ wchodzimy w alternatywny świat, który powinien trochę od nas wymagać. I to autorce udało się bardzo dobrze. Podobał mi się pomysł na fabułę, obyczajowa fantastyka w klimatycznej otoczce. Bohaterowie są wyraziści, charakterni i łatwo im kibicować. A wszystko to w otoczeniu starej magii, słowiańskich bóstw i tajemnicy.

Jeśli klimat czarów, obrzędów i bożków jest Waszym klimatem - to ta książka jest dla Was. Mnie się podobała i spędziłam z nią miło czas.

Po ilości gwiazdek,które widzę pewnie zostanę zlinczowana :(
Ale jak dla mnie zbyt dużo niedopowiedzianych i niewyjaśnionych pojęć dla laika w temacie słowiańskim. Autorka założyła z góry, że czytelnik będzie wiedział czym jest Jawia i kim jest Wales itp. Trochę to komplikowało lekturę, która mogła być w miarę przyjemna (nie lubię słowniczków na końcu książki,bo mnie rozpraszają :( )