Wybitna powieść amerykańskiej gwiazdy literatury Marzenia o locie na księżyc, trauma holokaustu, wynalazcy, Żydzi i naziści, niezwykła amerykańska rodzina oraz galeria niezapomnianych postaci. Jeden z najwybitniejszych współczesnych amerykańskich pisarzy spisuje spowiedź swego dziadka, świadka stulecia, tworząc z mieszanki prawdy i zmyślenia fascynujący obraz burzliwej historii XX wieku.
Poświata
Michael Chabon
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów
/o-9788328053571/n/poswiata)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2018-05-09
ISBN: 978-83-280-5357-1, 9788328053571
Wydawnictwo: W.A.B.
Seria:
Chabon
Kategoria:
Literatura obyczajowa
Stron: 464
Mamy 1 inne wydanie tej książki
Autor
/dbcfd47e0fc0151b44e11cd017d81aa8/n/michael-chabon)
Michael Chabon
Urodzony 24 maja 1963 roku w USA (Waszyngton)
Michael Chabon – amerykański pisarz, laureat Nagrody Pulitzera w dziedzinie literatury oraz nagród Nebula i Hugo. Urodził się w inteligenckiej rodzinie żydowskiej. W wieku dziesięciu lat postanowił zostać pisarzem. Po rozwodzie rodziców mieszkał w ...
Pozostałe książki:
/o-9788328053564/n/zwiazek-zydowskich-policjantow)
/o-9788328053571/n/poswiata)
/b1ebb9d8829be53a2ba67fae1975b5de/n/niesamowite-przygody-kavaliera-i-claya)
/o-375262/n/cudowni-chlopcy)
/73ea0f7258b4ecdaa1e288312872cf92/n/telegraph-avenue)
/o-468335/n/gentlemen-of-the-road)
/o-404508/n/the-final-solution)
/o-417737/n/mysteries-of-pittsburgh)
Wszystkie książki Michael Chabon
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Poświata
12.12.2023
Rzadko bywa tak, że po skończonej lekturze nie jestem w stanie określić czy książka, którą właśnie skończyłam czytać/odsłuchiwać podobała mi się czy też nie. Tak jest w przypadku "Poświaty" Michaela Chabona. Gdy wybrzmiały ostatnie zdania tej powieści czytane przez Filipa Kosiora, którego wręcz wielbię jako lektora w głowie miałam zamęt. Dałam sob... Recenzja książki Poświata
@Jezynka
× 16
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Wojna. Polowanie na węże z młotkiem. Lot na księżyc, a tam utopijna wizja miasta. W tle wunderkind rabin, wiewiór imieniem Momzer, niegrzeczne myśli w synagodze oraz odwieczne cierpienie plemienia Judy Machabeusza. Oto portret pewnej rodziny, którą z porozbijanych kawałków skleja nam Michael Chabon w pysznym stylu. Fakt, trzeba trochę cierpliwości i skupienia, żeby się w ten styl wgryźć, ale jak już to się zrobi... jest literatura piękna :)
× 17
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
audiobook
Michael Chabon to wirtuoz, czarodziej słowa, a Michał Kłobukowski to mistrz.
× 14
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Audiobook
Nagroda Hugo
L. amerykańska
Dobra ksiązka
Nagroda Pulitzera
Książka przypomina powieści Isaaca Bashvis Singera. Jest to opowieść o amerykańskich Żydach. Powieść w jakimś stopniu jest autobiograficzna i opowiada o życiu jego dziadków, Na historię składają się wspomnienia autora, jego matki, a także opowieść umierającego dziadka. Jego dziadek był człowiekiem o niezwykłych marzeniach, zafascynowany rozwojem techniki i lotami kosmicznymi. Od młodości interesowały go napędy rakietowe. Pod koniec wojny przemierza Niemcy w poszukiwaniu danych technicznych rakiet V-1 i V-2, a także jego twórców, Po wojnie spotyka kobietę swojego życia, Żydówkę pochodzącą z Francji posiadającą małą córeczkę, Wojnę i holokaust przeżyła w Europie. Jej losy wojenne są niejasne i nie wiadomo jaki wpływ miały na jej psychikę. Babka autora była kobietą fascynującą, chociaż z dużymi problemami psychicznymi, które miały wpływ na rodzinę. Autor napisał barwną, naładowaną emocjami historię o życiu i miłości, o spełnionych i niespełnionych marzeniach. Życie tej rodziny nie było tuzinkowe, ale przepełnione miłością.
× 7
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
„Poświata” to trochę saga rodzinna zawierająca wątki autobiograficzne, a trochę opowieść o kolejach ludzkiego losu, porażkach, traumach i marzeniach.
Choroba dziadka i jego odchodzenie staje się dla narratora impulsem przywracającym wspomnienia dotyczące rodziny i dzieciństwa.
Bardzo podoba mi się ten typ prozy – niespiesznie tocząca się opowieść, bez efektu wielkiego „wow”, raczej pokazująca odcienie szarości ludzkiego życia. Przypadł mi do gustu styl Autora. Z tego, co wyczytałam na LC jest to jedna ze słabszych książek Chabona – nie mogę się więc doczekać lektury tych bardziej popularnych!
Choroba dziadka i jego odchodzenie staje się dla narratora impulsem przywracającym wspomnienia dotyczące rodziny i dzieciństwa.
Bardzo podoba mi się ten typ prozy – niespiesznie tocząca się opowieść, bez efektu wielkiego „wow”, raczej pokazująca odcienie szarości ludzkiego życia. Przypadł mi do gustu styl Autora. Z tego, co wyczytałam na LC jest to jedna ze słabszych książek Chabona – nie mogę się więc doczekać lektury tych bardziej popularnych!
× 4
|
link
|
Przeczytane
Współpraca
PRZEDPREMIEROWO.
Michael Chabon to niezwykle popularny autor powieści, których nie można zaszufladkować do żadnej kategorii. To autor między innymi „Cudownych chłopców”. Od tej powieści właśnie zacząłem poznawać jego twórczość. A później był”Związek żydowskich policjantów” i pisarz ten pozostawał w sferze moich zainteresowań. Kiedy więc zaistniała możliwość zapoznania się z kolejną jego powieścią, przystąpiłem do lektury.
„Poświata”, jest to książka, w której pisarz zawarł wspomnienia swojego dziadka, który między innymi na łoży śmierci dzielił się swoimi przeżyciami z wnukiem. A człowiek ten miał doprawdy niezwykłe życie. Poczynając od żydowskich przodków, po nazistów, a zwłaszcza pewnego naukowca, którego prace nad pewną rakietą mogłyby zrewolucjonizować świat. To opowieść o wojnie, o śmierci, miłości, o życiu w Ameryce. To także wgląd w historię świata, która przewija się przez całą opowieść.
Autor już na wstępie zaznacza, że nie cała powieść jest prawdą. To często zmyślenia i niedomówienia, pasujące do ogólnej koncepcji książki. Lot na Księżyc, koszmar Holokaustu, wojna i o wiele więcej.
Pisarz snuje swoją opowieść w takim stylu, że trudno się oderwać od tej powieści. To dzieło trzeba poznać, aby zrozumieć, czemu jest to tak interesujące. Przypomina to trochę przygody pewnego barona, który w opowieści ze swojego życia lubił wplątywać wątki, które żadną miarą nie mogły się wydarzyć. Ale taki urok tej publikacji. Polecam, nie tylko wielbiciel...
Michael Chabon to niezwykle popularny autor powieści, których nie można zaszufladkować do żadnej kategorii. To autor między innymi „Cudownych chłopców”. Od tej powieści właśnie zacząłem poznawać jego twórczość. A później był”Związek żydowskich policjantów” i pisarz ten pozostawał w sferze moich zainteresowań. Kiedy więc zaistniała możliwość zapoznania się z kolejną jego powieścią, przystąpiłem do lektury.
„Poświata”, jest to książka, w której pisarz zawarł wspomnienia swojego dziadka, który między innymi na łoży śmierci dzielił się swoimi przeżyciami z wnukiem. A człowiek ten miał doprawdy niezwykłe życie. Poczynając od żydowskich przodków, po nazistów, a zwłaszcza pewnego naukowca, którego prace nad pewną rakietą mogłyby zrewolucjonizować świat. To opowieść o wojnie, o śmierci, miłości, o życiu w Ameryce. To także wgląd w historię świata, która przewija się przez całą opowieść.
Autor już na wstępie zaznacza, że nie cała powieść jest prawdą. To często zmyślenia i niedomówienia, pasujące do ogólnej koncepcji książki. Lot na Księżyc, koszmar Holokaustu, wojna i o wiele więcej.
Pisarz snuje swoją opowieść w takim stylu, że trudno się oderwać od tej powieści. To dzieło trzeba poznać, aby zrozumieć, czemu jest to tak interesujące. Przypomina to trochę przygody pewnego barona, który w opowieści ze swojego życia lubił wplątywać wątki, które żadną miarą nie mogły się wydarzyć. Ale taki urok tej publikacji. Polecam, nie tylko wielbiciel...
× 3
|
link
|
Przeczytane
Nie dałam rady
2018
Książka może i dobra, lecz nie dla mnie. Po świetnym początku zaczęła mnie nużyć. Przegadana, rozwlekła. Oczywiście świetny styl Chabona, dowcip i ironia, lecz zbyt rozwlekłe opisy. Napięcie ginie, siada akcja. "Związek żydowskich policjantów" był pod tym względem znacznie lepszy. Też nie czytało się łatwo, lecz z zainteresowaniem. A "Poświatę" porzuciłam w połowie. Nie dałam rady. Michaela Chabona mam już z głowy.
× 2
|
link
|
Przeczytane
📚 posiadam
@klaudia.wakulowska
2021-01-13
8
/10
Przeczytane
2020
Posiadam
Przeczytane
Przeczytane
ZZZ....oddane
2018
Przeczytane
E-booki
Posiadam
Cytaty z książki
O nie! Książka Poświata. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
