Powrót na Zieloną 13

Zapraszam Was po raz kolejny na ul. Zieloną 13 gdzie spotkamy bohaterów poznanych w pierwszej części.

Mariolka odnajduje swoje powołanie pomagając Elwirze w opiece nad dziećmi. Zachęcona przez nią planuje rozkręcić swój własny biznes. Aldona i Szczepan oczekują dziecka ale okazuje się że los ma dla nich przy tym jeszcze kilka niespodzianek. Jest też Radeo, która wraca do kraju czy Roman, który stara się odbudować relację z synem. Pojawiają się nowi lokatorzy w sąsiedniej kamienicy, nowe problemy, a nasi bohaterowie muszą ponownie zjednoczyć siły. Tylko co z tym wszystkim wspólnego ma klucz od śmietnika?

Dużym plusem jest również to iż można ją czytać nawet bez znajomości pierwszego tomu. Lekki i zabawny styl książki powoduje iż czyta się ją błyskawicznie. Nie brakuje dobrego humoru, radości, ale też wzruszeń i zaskoczeń. Autorka pokazuje jak trudno niekiedy przełamać swoje przekonania i to co nam wpojono ale rownie iż nigdy nie można oceniać innych po wyglądzie. Pierwsze wrażenie bywa mylące i moze nie mieć nic wspólnego z rzeczywistością. Ale to przede wszystkim książka o zwyklym życiu z jego skutkami radosciami, o przyjaźni, sąsiadach oraz ludzkich na których możemy zawsze liczyć. Jeśli lubicie książki z dużą dawką humoru, ironią, sarkazmem i charakterystycznymi bohaterami to będzie ona dla was idealna. Zdecydowanie nie można się przy niej nudzić.

"Powrót na Zieloną 13" to zabawna historia mieszkańców kamienicy przy Zielonej. Poznajemy ich zwykłe, codzienne życie, ich radości i smutki. To opowieść o sąsiedzkiej znajomości, przyjaźni, życzliwości, o ludziach, na których zawsze można liczyć w każdej sytuacji. Dzięki nowym lokatorom w sąsiedniej kamienicy dojdzie do konfliktu, którego powodem będzie ... klucz do śmietnika :) A co z tego wyniknie?

Polecam tę uroczą lekturę, nie raz wywoła Wasz uśmiech. Nie czytałam pierwszej części, ale to wcale nie przeszkadza w poznaniu bohaterów. To doskonała lektura na weekend - wybierzcie się na Zieloną 13, zachęcam. Na pewno spędzicie z nimi miło czas. Tacy sąsiedzi jak w tej kamienicy to skarb :)

Pamiętacie mieszkańców Zielonej 13? Przed Wami kontynauacja ich losów, i tak samo jak w pierwszej części, nie będziecie się nudzić. Autorka znowu wykazała się dużą wyobraźnią, bo perypetie bohaterów przyprawiają o zawrót głowy.

Nudno nie będzie. Czasem chaotycznie, to fakt, ale na brak wrażeń, nie można narzekać. Jest zabawnie, lekko, a i problemy mieszkańców Zielonej są proste i takie przyziemne. Nie jest to może ambitna lektura, a raczej przyjemne czytadło. Drugą część można czytac bez znajomości poprzedniej, ale szkoda nie znać wcześniejszych przygód. A powieść czyta się sama, wprawia w dobry nastrój i nie jest wymagająca. Na jeden wieczór - idealna.

Wracamy do starej kamienicy przy Zielonej 13. W każdym mieszkaniu ludzie przeżywają swoje problemy, bolączki, cieszą się życiem, jak to bywa u każdego z nas. Pod dawką humoru autorka ukryła wiele ważnych kwestii, z którymi czasem ciężko się uporać. Wychowanie dzieci i to czworaczków (!), dla mnie istny kosmos.Relacja homoseksualnego syna z ojcem, który nie potrafi sobie tego wszystkiego poukładać w głowie, bo przecież dookoła tak wiele można usłyszeć złego o LGBT, tym bardziej wiem z własnego doświadczenia, że starszym ludziom ciężko zmienić swoje poglądy i często są w nich bardzo zacietrzewieni. Hałasujący sąsiedzi (przecież trzeba gdzieś ćwiczyć 😉) i nowa rola życia Aldony i Szczepana.
Choć wszystkie problemy były bardzo istotne nie ukrywam, że najbardziej ciekawiło mnie rozwiązanie sprawy z muzykującą młodzieżą, ponieważ sama ostatnio miałam bardzo podobny kłopot, ale przecież można się dogadać, przecież nie każdy ma pracę biurową 😜

Autorka pokazała czytelnikom, że mimo tego, iż każdy z nas ma swoje życie sąsiedzi potrafią sobie pomagać, czasami nawet się przyjaźnić. W obecnych czasach bardzo trudno to zauważyć, sami przyznajcie, czy spotykacie się ze znajomy zza ściany, ja nawet nie wiem jak większość z nich wygląda.

To bardzo ciepła lektura i zapewniam Was, że nie jeden raz się przy niej uśmiechniecie. Autorka przeprowadza nas przez całą historię lekkim piórem co powoduje, że czytelnik ma wrażenie jakby sam uczestniczył w życiu wspólnoty. Co pr...

Zielona 13 ponownie zaprasza na odwiedziny. Mariolka odnajduje swoje powołanie, którym jest opieka nad dziećmi. Aldona i Szczepan dają sobie kolejną szansę, ale czy zbliżający się termin porodu zbliży ich do siebie, czy definitywnie oddali? Roman mimo wielu obaw i wątpliwości próbuje odbudować relacje z synem. Nie jest to jednak takie łatwe. Elwira próbuje okiełznać swoje czworaczki i... męża. Radeo nadal próbuje zaistnieć w aktorskim świecie. Niestety jak to w życiu bywa, Radeo swoje, a los swoje... Na dodatek do kamienicy obok wprowadzają się podejrzane dzieciaki. Zbliżającą się wojnę czuć w powietrzu. Czy na Zielonej 13 w końcu zapanuje spokój?

Powrót na Zieloną 13 okazał się miłą przygodą. Mieszkańcy kamienicy ponownie otworzyli przede mną swoje drzwi i opowiedzieli co ciekawego u nich słychać. Było wesoło, wzruszająco, groźnie, ale przede wszystkim sympatycznie. Nie obyło się oczywiście bez kłótni, ale ostatecznie sąsiedzi potrafili dojść do porozumienia. Każda z postaci ma swój niepowtarzalny charakter, swoje zdanie i odmienne doświadczenie życiowe. Codziennie mierzą się ze swoimi problemami, a kiedy trzeba, wspierają się nawzajem. To książka, przy której można odpocząć. Lekka, przyjemna i zwyczajna. Problemy bohaterów tak naprawdę mógłby mieć każdy z nas. Pytanie tylko, czy rozwiązalibyśmy je tak samo? Przy tej historii się rozerwiecie i pośmiejecie. Będzie ona idealną lekturą na letni wieczór.

Lekka i przyjemna opowieść o mieszkańcach ulicy Zielonej 13.Dużo spraw z życia wziętych okraszonych sporą dawką humoru.Jak dla mnie idealna lektura na lato!!

tak jak pierwsza część mnie zaciekawiła, tak druga to dla mnie ciężkostrawny, na siłę odgrzewany kotlet