Figurka z porcelany

Iga nie miała łatwo. Jej dzieciństwo pełne było strachu i przemocy. Ojciec znęcał się nad nią i jej matką jednocześnie wkładając im do głowy, że są nikim, a bez niego sobie nie poradzą. By wyrwać się z domu wychodzi za mąż ale niestety okazuje się że jej mąż jest dokładnie taki sam. Nieoczekiwanie bohaterka otrzymuje wsparcie od kogoś od kogo nigdy by się jej nie spodziewała. Ale czy będzie potrafiła zaufać drugiej osobie? Czy potrafi być szczęśliwa ?

„Figurka z porcelany” to niezwykle trudna i poruszająca książka pełna demonów z przeszłości, strachu i bezsilności. Autorka porusza problem przemocy domowej, alkoholizmu oraz problemów dzieci, które wychowywały się w takich toksycznych warunkach. W niezwykle obrazowy sposób zostało pokazane jak nasze dzieciństwo wpływa na nasze życie. Pokazuje, iż często dramaty dzieją się za zamkniętymi drzwiami, a idealna rodzina jest tylko taka z pozoru. Całość zmusza do refleksji. Pokazuje również jak ludzie potrafią udawać na zewnątrz choć w zaciszu domowym dzieje się dramat. Autorka fantastycznie nakreśliła tutaj portret psychologiczny bohaterki, to jak siebie widzi, jak zakłada maskę dla innych by prawda nie ujrzała światła dziennego. Książka pozwala również zrozumieć zachowanie oraz postepowanie ofiar przemocy. Krytykować z boku zawsze łatwo ale czy my sami potrafimy zawalczyć o siebie? Czy będziemy mieli tyle siły? To niezwykle autentyczna i przejmująca historia, która w dobitny sposób pokazuje jak toksyczne relacje wpływa...

Bohaterka książki, Iga, z rodzinnego piekła weszła do piekła małżeńskiego. Po rozwodzie układa sobie życie na nowo. Czy przeszłość z rodzinnego domu dalej będzie tkwić w jej umyśle, czy pokona tamte wspomnienia? Jakie plany ma względem Igi los?

Autorka pokazała, jak niektóre osoby potrafią zmienić się, pokazując na zewnątrz swoje fałszywe oblicze, gdy w domu terroryzują najbliższych.

Czy Iga wychowana w patologicznej rodzinie będzie potrafiła być szczęśliwa?

Polecam lekturę, warto przeczytać!

Dla Igi takie słowa jak: dzieciństwo, ojciec, matka nie kojarzą się z niczym przyjemnym. Kobieta wspominając swoje młode lata mówi: „Dom nigdy nie był dla mnie schronieniem. Ani razu nie byłam na spacerze z tatą, nie nauczył mnie pływać i jeździć na rowerze, nie układaliśmy razem klocków i nie oglądaliśmy starych zdjęć.” W świecie w którym dorastała nie było miejsca na słabość. Od zawsze wiedziała, że musi być twarda i może liczyć tylko na siebie. Dziś, będąc dorosłą już kobietą, choć nie jest to dla niej proste próbuje podzielić się swoją bolesną przeszłością z innymi ludźmi i uczy się nawiązywać trwałe relacje. Tylko czy dorosła Iga, która jako małe dziecko była wystawiana za drzwi żeby nie musiała oglądać matki katowanej przez ojca, albo zamykała się w łazience, chcąc uniknąć bolesnej konfrontacji z domowym potworem może odciąć się od swojej przeszłości i uwierzyć, że to co złe jest już za nią? Raz spróbowała. Okazało się, że mężczyzna, który powinien być dla niej partnerem i wspierać ją był wierną kopią jej ojca. Nie od razu zrozumiała, że ciosy, które na nią spadają nie są wynikiem jej błędów, a sadystycznych upodobań męża. Na całe szczęście znalazła w sobie dość siły żeby powiedzieć dość. . Po wielu spotka nowego partnera. Adam jest czuły, opiekuńczy i wyrozumiały. Tylko czy Iga, która od najmłodszych lat słyszała, że jest głupia, od której odwracały się wszystkie osoby, którym była w stanie zaufać i która u progu swojego samodzielnego życia popełniła jeden z najgo...

„Figurka z porcelany” to pięknie napisana powieść obyczajowa o kobiecie naznaczonej przeszłością w taki sposób, że nie potrafi żyć rzeczywistością.
Iga wychowała się w dysfunkcyjnej rodzinie. Była właściwie jak półsierota, bo ojciec nie odegrał żadnej pozytywnej roli w jej życiu. Pozbawił ją dzieciństwa i poczucia własnej wartości. Siłą perswazji trenował domowników. Przemoc fizyczna i psychiczna, strach i niepewność – były w jej domu codziennością, jedyna jaką znała. Każda akcja powodowała reakcję. Nóż pod poduszką małej dziewczynki miał kroić nerwy. W świecie pełnym dramatów i rozczarowań nie było miejsca na słabości, dlatego gdy Iga dorosła i pojawił się w jej życiu ktoś, dla kogo stała się ważna myślała, że złapała Pana Boga za nogi. Niestety, mąż, podobnie jak ojciec, zafundował jej emocjonalną huśtawkę. Uzależnił psychicznie, emocjonalnie i finansowo. I mimo, że udało jej się wyrwać z tej chorej relacji, jej życie nie przestało przypominać karuzeli i każdego dnia patrząc w lustro rozpadała się na miliony kawałków. Czuła się dysproporcjonalna, dysfunkcyjna, gorsza, winna.. Gdy w jej życiu niespodziewanie pojawił się kolejny mężczyzna – Adam, pełna wątpliwości i lęków, nie wiedziała czy warto zawalczyć o własne szczęście.
Czy Adam to jej wygrana na loterii życia?
Czy osoba która nie kocha samej siebie będzie umiała pokochać inną osobę?
Iga i jej życie, które jest jak ciągła wojna ze światem, pokazują jakim piętnem może stać się trauma z dzieciństwa. Ż...

Nieraz słyszeliśmy stwierdzenie "być kruchym jak porcelana". Czy jest to atutem czy wręcz przeciwnie słabością, którą ktoś będzie mógł wykorzystać?

W najnowszalej książce Agaty Bizuk Poznajemy Igę, której życie w domu rodzinnym nie było usłane różami.
Przemoc psychiczna i fizyczna ze strony ojca towarzyszyła jej każdego dnia.
Wychodząc za mąż miała nadzieję na lepsze, szczęśliwe życie. Niestety on postanowił zgotować jej piekło na ziemi. Marzenie o byciu szczęśliwą i kochaną prysło jak bańka, a rozwód miał zapoczątkować nowe życie.
Kobieta przestaje wierzyć w siebie, w lepsze jutro. Nie wierzy, że może być kiedykolwiek szczęśliwa. Czy jej serce roztrzaskane na milion kawałków kiedyś zostanie sklejone?
Nigdy nie mów nigdy. Na jej drodze staje Adam. Czy będzie to kolejna powtórka? Czy powróci ból i strach? Być może los z niej zadrwi kolejny raz? A może będzie nareszcie szczęśliwa?
Autorka stworzyła idealny portret psychologiczny bohaterki.
Czytając książkę miałam wrażenie jakbym czytala prawdziwą historię. Zastanawiałam się czy ta książka jest na faktach?
Oczywiście, że mogłaby. Wiele kobiet żyje w takich toksycznych rodzinach, brnie w związki, które powinny się dawno skończyć.
Iga jest naszą tytułową figurką z porcelany.
Krucha, wrażliwa, chce być tylko kochana i szczęśliwa. Bohaterka jest prawdziwa, szczera, doświadczona przez życie, ciepła i naturalna.
Kobiety walczcie o siebie, nie dajcie się nikomu krzywdzić.
Poleca...

Jedna z niewielu pozycji, po przeczytaniu której ciężko pozbierać myśli. Książka, z którą bardzo mocno się indentyfikuję, nie ze względu na tematykę, ale poprzez myśli i emocje, których doświadcza główna bohaterka. Momentami miałam wrażenie, że autorka czyta w mojej duszy.
Świetna książka poruszająca trudne sprawy. Na długo zostanie w mojej pamięci. Dziękuję autorce oraz dziewczynom z Czytam dla przyjemności za możliwość przeczytania tej historii.

To chyba będzie najkrótsza opinia w moim życiu. Długo zastanawiałam się co napisać, ale słowa jakoś się rozmywają. Zostaje tylko jedno zdanie:

Ta książka mnie przeorała.

Czapki z głów Pani Bizuk, czapki z głów.