Prochy Angeli

Dobrze napisana powieść autobiograficzna autora Franka McCourta, o którym przed przeczytaniem książki, nie słyszałam. Jest to pierwsza część cyklu wspomnieniowego zawierającego opisane dzieciństwo autora, czasy szkolne, przyjaźnie, pierwsze prace jakich się podejmował, choroby które przeszedł i borykanie się z problemem biedy który dotknął jego rodzinę. Autor żyje w dobie wielkiego kryzysu, otrzymał surowe katolickie wychowanie. Pomimo tego, że miał ojca pijaka który nieraz potrafił wszystko przepić, Frank nie opowiadał o nim źle. Wspominał chwile kiedy tamten opowiadał mu historyjki o przygodach jednego z bohaterów książek, jak kazał swoim dzieciom złożyć przysięgę że będą w stanie umrzeć za Irlandię, co świadczyło o patriotyzmie jego ojca. Przeszedł ciężkie dzieciństwo, jego rodzina nie miała dobrych warunków życia, ale zawsze był pracowity i chciał do czegoś dojść, co poniekąd się mu udało. Oszczędzał pieniądze na wyjazd z Irlandii do Ameryki za chlebem. Książka ukazuje nie tylko życie Franka i jego rodziny, ale także przedstawia środowisko w jakim Ci ludzie żyją; możemy dowiedzieć się jak wyglądały czasy kiedy połowa dzieci chodziła do szkoły boso bo rodziny nie było stać na buty, kiedy nauczyciele za byle przewinienie od razu stosowali przemoc wobec dzieci- wystarczyło źle odpowiedzieć na lekcji a dostawali rózgą po rękach. Lubię takie książki które opowiadają o dawnych czasach i ta właśnie taka jest. Smutna, szczera ale z przebłyskiem radosnych chwil. Gorąco poleca...