Książka Heleny Ostrowickiej [...] jest próbą wykorzystania całkowitego dorobku jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, Michela Foucaulta, do metaanaliz polskich dyskursów o młodzieży, edukacji i polityce wobec młodzieży na europejskim tle porównawczym. Jest to duże wyzwanie nie tylko ze względu na rozmach i wielotematyczność dorobku Foucaulta, ale także wysoki stopień swoistości jego języka i kontrowersji znaczeń podstawowych kategorii jego teorii. Autorka bardzo dobrze poradziła sobie z tymi trudnościami i w rezultacie jej studiów krytycznych powstała zwięzła objętościowo, ale niezmiernie bogata problemowo i heurystycznie monografia, która może odegrać znaczącą rolę w rozwoju polskiej pedagogiki krytycznej i studiów nad młodzieżą. Książkę tę uważam za oryginalne osiągnięcie naukowe, wielce obiecujące dla otwierania nowych dróg badań edukacyjnych. Jest ona przejrzyście sproblematyzowana, wewnętrznie spójna, dobrze i jasno napisana...[...]