Rycerze Sidonii #1

Klasyczny przedstawiciel kosmicznej rozróby. Nihei bierze na warsztat mechy - maszyny bojowe. Najstarszy model japońskich fascynacji (roboty to temat niezmienny w kulturze Wschodu). Spodziewałem się opowieści ciężkiego kalibru, a dostałem lekkie Sci-Fi z ludźmi za sterami monstrualnych pancerzy. Pierwszy tom, to przepisowe wprowadzenie. Poznajemy trzecią płeć w wyniku ewolucji. Ludzkość na dnie genealogii. Przetrwali nieliczni, którzy egzystują na Arce (gwiezdne miasto), a dziwne, mackowate potwory atakują ostatnich śmiałków, co postanowili obronić się przed armią obślizgłych pochłaniaczy materii. Nie będę się rozpisywał, gdyż fabuła nie zdążyła przejść do mięsa, a dopiero, leniwie, testuje ludzką percepcję i zainteresowanie serią. Mimo uproszczeń i tego, że Nihei nie wprowadza do gatunku niczego, coby mnie zaaferowało - postanowiłem, że dokupię sobie kolejne tomy, kiedy najdzie ochota. Ale bez pośpiechu. Pozycja nadobowiązkowa. Chyba, że pochłaniacie wszystkie historie o mechach - podejrzewam, że już macie w kolekcji.