Opinia na temat książki Rzeczy, których nie wyrzuciłem

Zależało mi, żeby przeczytać tę książkę-pożegnanie ze zmarłą matką napisane bez ckliwości. Najbardziej mi zależało, żeby nie było ckliwie, co wydawało mi się trudne do osiągnięcia zważywszy temat. Autorowi udało się uniknąć pułapek sentymentalizmu. To cenię. Podobały mi się szczególnie początkowe rozdziały - było w nich dużo śladów matki, czułam jej odmienność od typowych matek i specyficzną więź z autorem. Zazdrościłam mu. Współ-czułam dylematów - czego się pozbyć, a co za wszelką cenę zachować. Urzekł mnie ten fragment:
"Biblioteki są zapisami naszych czytelniczych porażek. Jak mało w nich książek, które naprawdę nam się podobały. Jeszcze mniej takich, które podobają nam się przy kolejnej lekturze. Większość to pamiątki po ludziach, którymi chcieliśmy być. Których udawaliśmy. Których braliśmy za siebie."
Jednak druga część książki rozmyła się, odebrałam ją jak dopisaną na siłę. Mimo to, nie żałuję.