Samotności

Książka jest trudna, jest taka, jaka powinna być..

Na początku ciężko było mi się wgryźć w historię. Musiałam mieć spokój, chwilę ciszy, by móc wiedzieć, o czym czytam. Musiałam robić sobie przerwy w czytaniu. Powracałam do poprzednich stron,bywiedzieć,oczym czytam. Powiem tylko jedno,byłonaprawdę warto.

Jestem miło zaskoczona i gratuluję autorowi za bardzo dobry debiut.

W historii tej nie znajdziemy jednego bohatera.
Raz bohaterem jest ksiądz, drugi raz osoba pod wpływem alkoholu lub uzależniona od telefonu, social media. Jednak wszystko, co łączy te osoby to sposób na radzenie sobie z ich cierpieniem, bólem. Jak dane osoby uciekają w różnego rodzaju używki, by było im lepiej, lżej na Duszy. Przemyślenia głównych bohaterów ich postrzeganie światapowoduje, iżsamemu zatrzymasz się na chwilę I zadasz sobie pytanie. Czy czujesz się samotny/ samotna ?

Ja nie miałam z tym żadnego problemu. Moja odpowiedź brzmi tak. Dlatego mam wrażenie, iż książka jest dla mnie/ o mnie. Książka mną wstrząsnęła i sprawiła, iż płakałam nad losem bohaterów.
Książka wywołuje przeróżne emocje,skłania nas do refleksji.

Kochani mam dla Was dziś ciut cięższa lekturę po którą warto sięgnąć.
Samotności to książka psychologiczna.
Jest to zbiór kilku opowiadań która każda pokazuje nam ,, samotność,, i jej konsekwencje.
Każdy z bohaterów przeżywa to zjawisko na własny sposób. Chodź przeważnie kończy się to wypiciem morza alkoholu.
Autor pokazał nam jak bardzo człowiek może być samotny wśród tłumu ludzi, jak życie potrafi pozbawić nas całej radości, że nawet w trakcie przygodnego sexu nie czujemy totalnie nic. A kiedy stracimy już wszystkie siły, to szukamy winnego w stwórcy, który w pewnym momencie naszego żywota chyba nas porzucił na pastwę losu, totalnie bez niczyjego wsparcia.
Za czym tęsknią mężczyźni? Czego się najbardziej boją? Na te pytania odpowiadają bohaterowie debiutanckiej powieści Kamila Zinczuka pod tytułem Samotności.
Myślę że każdy powinien przeczytać tę książkę i zastanowić się nad własnym życiem.

Debiut autora wbija w fotel. Nie jest to lekka lektura którą przecztasz się w jeden wieczór. Tą pozycję trzeba dawkować. Najlepiej znaleźć czas by skupić się tylko na treści.

6 różnych opowiadań o walczących ze swoimi problemami ludzi z pokolenia X. Uciekają oni w różne używki by zapomnieć, by odciąć się.
Nie są to tematy łatwe i przyjemne.

Czy zmory z przeszłości są łatwe do zapomnienia?
Czy da się odciąć od życia?
Czy jesteś w jakimś sensie samotnym człowiekiem?
Czy powiedzenie "panta rei" czyli wszystko płynie jest dobre?

Dziękuję za zaufanie autorowi.