Siła nadziei

Dawno nie czytałem tak ciekawej i wciągającej powieści obyczajowej, która porusza problemy występujące w naszym codziennym życiu. Pozycja jest bardzo uczuciowa i w wielu przypadkach skłania do refleksji. Czytając karty książki widać, że autorka wlała w nią część siebie, gdyż wszystko jest w pełni naturalne i żadne zdarzenie nie jest sztuczne, ani niepotrzebne. Okładka jest bardzo wiosenna i aż miło się na nią patrzy, co oczywiście przyciągnie potencjalnych odbiorców. Gorąco polecam książkę wszystkim czytelnikom lubiącym życiowe historie pełne uczuć oraz różnych niespodziewanych zwrotów akcji.

"Siła nadziei" to tytuł idealnie pasujący do tej powieści, bowiem stanowi idealne i dosłowne połączenie z zakończeniem ale też nawiązuje do treści całej książki. Ciekawostką jest, że ta lektura nie posiada rozdziałów! Natomiast dzięki przeplatającym się narracjom głównych bohaterów kompletnie nie odczuwamy różnicy w sposobie przedstawienia treści. Także absolutnie nie zrażajcie się, to interesujący zabieg, który kompletnie nie przeszkadza w odbiorze.
Chcę podkreślić, że jest to debiut Autorki. Pani Ilona pisze w taki sam sposób jak prowadzi rozmowy- z ciepłem i ogromem dobroci. Aczkolwiek nie liczcie na to, że treść będzie przesłodzona. Dostajemy tu bolesną, trudną historię Lei, która otrzymuje wiele ciosów od losu niemal od urodzenia. Poruszone są tu ważne tematy, o których często zapominamy bądź nie chcemy myśleć. Samotne macierzyństwo, bezdomność, wpływ wychowania na dalsze życie i samoakceptację, przemoc i ułomność systemu sprawiedliwości. Ta powieść zmusza do przemyśleń i nie koloryzuje świata, w którym żyjemy. W mojej ocenie Autorka udźwignęła ciężar poruszanych kwestii, przedstawiła je rzetelnie i z dużą mocą, tak by uderzyły w czytelnika i skłoniły do pochylenia się nad nimi na długo po skończeniu lektury.
Postać Lei została stworzona perfekcyjnie. Jej powolna zmiana, która miała miejsce na naszych oczach jest imponująca. Ale nie spodziewajcie się, że wszystkie problemy znikną jak za dotykiem czarodziejskiej różdżki! I to kolejny plus realizmu odwzorowani...

Gdybym kiedykolwiek chciała napisać książkę, pragnęłabym mieć tak niesamowity styl jak ta autorka. Chciałabym móc zabrać czytelnika nie tylko do świata przedstawionego w książce, ale i umieć umieścić go w moim wnętrzu, by poznał każdą moją łzę, smutek, czy też radość w ten sposób, jaki przedstawiła to autorka. Niesamowicie emocjonująca i porywająca czytelnika do najdalszych zakamarków duszy każdego bohatera. Taka, która nawet po przeczytaniu woła, by ponownie do niej powrócić...
Książka choć z wiosenną okładką, to jednak prawie wszystkie emocje przeplatają się bardziej w kierunku jesieni. Jest ogrom uczuć, których nie w sposób wyłapywać, tak często się pojawiają. Pozycja sprawi, że poprzez wylane łzy oczyścicie swoje ciało ze złych emocji. Zapragniecie, by choć na moment wejść do świata bohaterki i pocieszyć ją choćby przytuleniem. Nie mam słów, które by określiły, jak bardzo jej współczułam, jak przykro się czytało o nieszczęściach, które lgnęły do niej jak muchy do mięsa. Już ucieczka chłopaka była bolesnym ciosem, jednak reakcja jej matki tylko tego bólu dokładała. Zamiast ją wesprzeć, zamiatała wszystko pod dywan mając nadzieję, że milczeniem problem zniknie. Bez domu i ręki, która powędrowałaby w jej stronę zasypia na obcej posesji marząc o szczęściu na które liczy każdy człowiek. Nie spodziewała się tylko reakcji ze strony mężczyzny, który znalazł ją przemarzniętą na jego altanie. Od tej pory wszystko co tylko może, chce jej ofiarować. Czy jednak uda mu się zma...

Po rewelacyjnie spędzonym czasie przy serii "Pokonać demony przeszłości" Ilony Łuczyńskiej, postanowiłam wrócić do debiutu autorki i przekonać się, czy ta książka również mi się spodoba.
Swego czasu było o niej głośno na Instagramie i... Nie dziwię się :)

Główną bohaterką jest Lea, młoda dziewczyna, która nie miała lekkiego życia. Po rozstaniu z zakłamanym chłopakiem ląduje na bruku i staje się osobą bezdomną. Pracuje na pół etatu w markecie i nie stać jej na wynajęcie pokoju. Nie potrafi też prosić o pomoc, bo nie chce sprawiać komuś problemu... Zresztą z bliskich pozostała jej jedynie przyjaciółka... Matka odwróciła się od niej, ale może to i dobrze, bo co to za matka, która znęca się nad własnym dzieckiem...?
Której nocy zakrada się na taras jednego z domów i zasypia na ławce. W ten sposób poznaje Natana, bogatego, samotnego mężczyznę, który od razu wpada jej w oko. Zresztą ze wzajemnością. Mężczyzna postanawia jej pomóc i zatrudnia ją jako pomoc domową. Z każdym dniem zbliżają się do siebie coraz bardziej, ale dziewczyna skutecznie odtrąca Natana, bo wie, że różni ich zbyt wiele i nie może mu nic zaoferować... W końcu ona nie ma nic, a on jest bogatym biznesmenem, mógłby mieć wszystko...
Więcej zdradzać nie będę, bo pewnie strescilabym całą książkę. Dodam tylko, że Lea skrywa pewien sekret, który spowoduje, że lęk przed bezdomnością powróci...


Ile ja łez wylałam na tej książce! Począwszy od doświadczeń głównej bohaterki, po słowa pi...