Słownik roślin użytkowych

Słownik składa się z trzech części.
Pierwsza - główna, obejmuje hasała opisowe i odsyłacze w układzie alfabetycznym.
Druga - to indeksy nazw roślin: łacińskich, angielskich, francuskich, niemieckich i rosyjskich, a także indeksy polskich i łacińskich nazw botanicznych.
W części trzeciej podano podstwową literaturę wykorzystywaną przy opracowywaniu kolejnych wydań. Literatura ta stanowi także źródło rycin.
W stosunku do kolejnych wydań „Słownika roślin użytkowych", obecne wydanie zostało poszerzone o prawie 180 haseł liczy ich ponad 1400. Zaktualizowano nomenklaturę łacińską rodzin, rodzajów i większości gatunków, uzupełniono nazwy polskie, angielskie (amerykańskie), niemieckie, francuskie i rosyjskie. Unowocześniono opisy wielu gatunków, dodano lub zaktualizowano informacje dotyczące ich zastosowania oraz występowania. Zamieszczono więcej rycin.
Uwzględnione zostały też rośliny użytkowe od niedawna zalecane do uprawy. W ciągu 40 lat, jakie upłynęły od pierwszego wydania, zmieniło się ujęcie systematyczne wielu taksonów. Zasadnicza zmiana to wyłączenie z królestwa roślin grzybów i większości glonów. Ze względów praktycznych, a poniekąd i tradycyjnych, autorzy postanowili pozostawić ich opisy w słowniku, chociaż nie zostało to uwzględnione w tytule.