Sofia Berlin

Płamen Dojnow jest humorystą i karykaturzystą, bezlitośnie rozprawia się z aktorami wielkiej Historii, dowartościowując codziennych aktorów trzeciego planu: parkowego sprzątacza, który swoim szpikulcem do śmieci poznaje i organizuje wokół siebie świat, więźniarek obchodzących Boże Narodzenie czy babci klozetowej, snującej filozoficzny monolog o męskości i kobiecości. Ale poezja Dojnowa ma też inną twarz – liryczną, niekiedy sentymentalną, z rzadka metafizyczną. Tak jakby sarkazm otwierał mu drogę do doświadczenia niezapośredniczonego, do prawdy prostej jak odbicie nieba w studni. Płamen Dojnow (ur. 1969 w Razgradzie). Poeta, dramatopisarz, eseista i literaturoznawca. Debiutował w 1991 roku. Wydał dziewięć tomików poetyckich, m.in.: Post festum. Надгробни надписи и стихотворения (Post festum. Napisy i wiersze nagrobne, 1992), Висящите градини на България (Wiszące ogrody Bułgarii, 1997), Истински истории (Prawdziwe historie, 2000), Кафепоеми (Kawowe poematy, 2003) oraz София Берлин (Sofia Berlin, 2012) i Балът на тираните (Bal tyranów, 2016). Jego sztuki wystawiane w teatrze radiowym i na bułgarskich scenach teatralnych, a sztuka Głosy innych prezentowana była w 2007 roku w Teatrze Polskim w Poznaniu w ramach festiwalu „Nowe stulecie – nowe dramaty”. Jest autorem licznych prac literaturoznawczych i krytycznoliterackich. Jego utwory tłumaczono m.in. na angielski, chorwacki, fiński, francuski, hiszpański, macedoński, niemiecki, polski, serbski i turecki. Pracuje w redakcji tygodnika literackiego „Literaturen westnik” oraz jako wykładowca literaturoznawstwa na Nowym Uniwersytecie Bułgarskim. Za swoją twórczość otrzymał liczne bułgarskie nagrody i wyróżnienia, m.in. nagrody poetyckie im. Nikołaja Kynczewa i Iwana Nikołowa, nagrody dramaturgiczne im. Iwana Radowa i „Askeer” oraz nagrody im. Christo G. Danowa i Iwana Dinkowa za prace krytycznoliterackie i naukowe.