Sowa z Askiru

Dzisiejsza recenzja udowodniła mi, że nie trzeba czytać danej serii po kolei, żeby zrozumieć co się dzieje, żeby tak się spodobała, że aż ma się ochotę kupić poprzednie części i szybko nadrobić. To jest moje pierwsze spotkanie z autorem i już wiem jak wcześniej napisałam, że nieostatnie. Przed wami szósty tom serii Tajemnica Askiru pt. „Sowa z Askiru” która skradła moje serce, a to za sprawą fantastycznie rozbudowanym rozdziałom, które przykuwają twoją uwagę. Nie będę powielała opisów książki, bo sama jestem z tych, która stara się nie czytać ich, bo w dużej mierze zdradzają część fabuły, a przyznam, że lubię być zaskakiwaną. Jeżeli masz na odwrót i chcesz wiedzieć, z czym przyjdzie się zmierzyć to z całego serca zapraszam np. na stronie wydawnictwa Initium i przeczytać, z kim tym razem przyjdzie się zmierzyć.

Moimi ulubieńcami oraz jednymi z głównych bohaterów jest nikt inny jak Łasica i Desina która objęła tytuł Sowy, a co za tym idzie włada magią, dzięki której potrafi w łatwy sposób dotrzeć do prawdy, a co łączy ja z Łasicą…? No tego to już nie zdradzę. W Askirze zostaje zamordowana pewna osoba i nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie ślady prowadzące do nekromanty, który pała się magią krwi. Książka ma 776 stron i niech was nie zwiedzie taka cegiełka, ponieważ wszystko w niej jest naprawdę przemyślane co powoduje, że w żadnym rozdziale nie nudziłam się. Wszystko idzie tak jak powinno, lecz czasem występują małe „chochliki”, nasuwając czytelnik...

Książka ma szósty tom, a ja poznaję ją dopiero teraz, więc na początku zajęło mi troszkę stron zanim zrozumiałam o co tutaj chodzi. Przez jakiś czas nie wiedziałam kim jest Sowa, której pojawienia się bali i jednocześnie wyczekiwali. Zauważyłam też, że kiedy postacie były jakby znane, to ich opis nie był podawany. Jednak kiedy ma pojawić się nowa postać, to autor bardzo dokładnie ją opisuje, choćby jak wygląda z czym przychodzi i kim dla kogo jest. Pomimo swojej objętości, dużym plusem są tutaj krótkie i niekiedy nieco dłuższe rozdziały, gdzie każdy kolejny przedstawia tu inne wydarzenia bez kontynuacji poprzednich. Pozycja bardzo tajemnicza, gdyż wpierw tu kogoś poszukują, a my nie wiemy po co. Później widzimy wydarzenia od strony poszukiwanej osoby, która jakby zdaje sobie sprawę kim jest, lecz z lekkim opóźnieniem. Następnie na jaw wychodzi śmierć pewnej postaci, lecz nie wiadomo dlaczego do tego doszło i w jakim celu przebywał akurat w tym miejscu. Jest to fantastyka, więc nie zabrakło czarnej magii przed którą ludzie będą nie tyle uciekać, co starać się z nią walczyć. Kim jest Sowa przeczytałam na stronie dziewiętnastej. Jest nią kobieta, którą ludzie z książki znają od małego. Ma dar widzenia wydarzeń z przeszłości, jak i możliwość przyglądania się ludziom zza drzwi, które dla niej bywają niewidzialne. Sprawa tyczy się całego Askiru, czyli tak naprawdę to, co tu się dzieje ma wpływ na wszystkich bohaterów. Jeśli chodzi o same wydarzenia, to jest ich tutaj bardzo du...

Dla wielu ogromną radością okazał się fakt, że w Askirze, po raz pierwszy od wieków pojawiła się Sowa. Legendarna magini jest jednak młodą dziewczyną, która nie włada tak ogromną magią jak jej poprzednicy. Okazuje się jednak, że bardzo szybko się uczy, a jej zdolności sięgają dalej niż sądziła. Wraz z porucznikiem sztabowym Santerem, mają za zadanie rozwiązać zagadkę śmierci kamerdynera, który znalazł się w nieodpowiednim dla siebie miejscu. Jak się okazuje, nie bez powodu. Wszelkie ślady wskazują na to, że Destina odegra bardzo ważną rolę w próbie zatrzymania zła rozprzestrzeniającego się w mieście. Czy będzie w stanie pokonać wroga władającego czarną magią, przewyższającego ją rangą i jak się wydaje będącego zawsze krok przed nimi? Będzie to trudne, ale trzeba pamiętać jak wielką siłą jest przyjaźń...

Cóż za świetna historia! "Sowa z Askiru" to co prawda szósty tom Tajemnicy Askiru, ale dla mnie jest również pierwszą książką z tej serii po którą sięgnęłam. Szczerze żałuję, że nie znam poprzednich, mimo tego, że ten tom można czytać niezależnie od pozostałych.
Bardzo podoba mi się klimat jakim obdarzył autor całą opowieść. Magia aż iskrzy, opętuje i zachwyca. Nie jest to wypowiadanie zaklęć, machanie różdżkami, za to pojawia się władanie umysłem, spotkamy tu również magiczne istoty jak elfy, podwodne potwory czy... nekromantów.
Język jakim posługuje się autor również wpływa na odbiór książki w bardzo pozytywnym znaczeniu. Nietypowe zwroty czy to grze...

Zdecydowanie książka bawi i zaskakuje. Czytając możemy przenieść się w magiczny świat, który jest niczym pajęczyna przeplatany różnymi wątkami. Spodobał mi się sposób pisania Schwartza.

Do mojego serduszka najbardziej przemówił Łasica i miałabym ochotę poznać jego losy bliżej.
Książka zachęciła mnie do tego, żeby poznać całą serię, bo to co mamy tutaj to tylko fragment niesamowitego świata!