@maslowskimarcinn · 2023-10-18 16:06:23

Przeczytane

Bohater „Stonera” o własnej książce: „Niezbyt się tym przejął, że jest zapomniana i nikomu niepotrzebna” – prorocze słowa. Bo nazwałyby ją cichą i powściągliwą, a jednocześnie tak ujmującą drobiazgowością, dokładnie rozpisanym na głosy klimatem starych, uczelnianych bibliotek i zapachem pożółkłych ze starości woluminów, że dałem się jej zupełnie porwać. A tak naprawdę nie ma w niej niczego szybkiego, nie ma akcji, dramatycznych wydarzeń, które zwiększałyby bicie serca – to dość przygnębiająca opowieść o niezbyt popularnym doktorze literatury, niewiele wyróżniającym się człowieku, który po prostu chciał uczyć innych.

Historia życia Stonera to nuda. Jego małżeństwo jest klęską, nie doczłapał się na szczyty uczelnianych szczytów. Jest człowiekiem spokojnym, niewyróżniającym się wyglądem ani charakterem i mimo, że zdaje sobie sprawę z porażki, jakim okazało się jego życie, pozostaje przeciętnym, nie próbując niczego zmienić. Wiernie wypełnia swe powołanie.

Kluczową dla zrozumienia „Stonera” jest chyba scena finałowa – i nie będzie to spojler, bo już na pierwszej stronie powieści dowiadujemy się, jak kończy się powieść i kończy bohater. Ostatnie, co zapamięta to światło, jasność bijąca z napisanej przez niego książki. Ostatnie, co czuje, to dotyk kartek; tekst czuł „każdym porem, każdym centymetrem skóry, dał mu się pochłaniać, aż zastygł w dawnym zachwycie”. To ekstaza (pozwoliłem sobie zapożyczyć tę frazę z posłowia Macieja Stroińskiego), skąpana w cichości pokoju.

„Stoner” to książka o książkach, o Stonerach takich, jak wielu z nas. Trafia do moich ulubionych.

Ocena:

Data przeczytania: 2023-09-23

× 2 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!

3 wydania

Stoner

John Williams

8/10

Stoner Johna Williamsa – jak pisze w posłowiu do książki tłumacz Maciej Stroiński – „jest znany z tego, że jest mało znany, albo ściślej mówiąc – z tego, że był mało znany”. Opublikowana w 1965 roku ...

Komentarze

Pozostałe opinie

Pragnienie bycia sobą. Poszukiw...

Pragnienie bycia sobą. Poszukiwanie spokoju oraz stabilności. Ucieczka w naukę. „Miłość do literatury, do języka, do tajemnicy umysłu oraz serca przejawiająca się w maleńkich dziwnych i niespod...

@mewaczyta

Książka, która podzieli czytelni...

Książka, która podzieli czytelników - na tych, co będą zachwyceni oddaniem życia w pełni, bez sztucznych barwników, z maksymalnie smutnym pożegnaniem i goryczą w przełyku. Druga barykada będzie nieza...

@literackiespelnienie

Kto ukradł jutro? Nie wiem, ale ...

Kto ukradł jutro? Nie wiem, ale to, że to zrobił było tak pewne jak to, że właśnie czytasz ten tekst. Trzymam w ręku kubek z cienkiej, białej porcelany z ciepłym czarnym wkładem. W przeszłości. W prz...

@5000lib

Smutna opowieść o tym,że życie ni...

Smutna opowieść o tym,że życie nie jest tylko przygodą. "Budzę się,ale jakbym się nie budził"

@eR_

➡️ Zobacz wszystkie opinie tej książki

Opinia na temat książki Stoner

Pozostałe opinie