Świrownia

Czy chcieliście kiedyś zrobić coś szalonego i zwiedzić jakiś opuszczony budynek? Chcecie poczuć strach i adrenalinę? Zastanawiacie się, jak taki pobyt mógłby się skończyć? Sięgnijcie po ,,Świrownię" Łukasza Radeckiego i spróbujcie zwiedzić opuszczony szpital psychiatryczny!

Tutaj każda, nawet najmniejsza decyzja ma znaczenie. Wy sterujecie bohaterami i decydujecie jakie kroki podejmą w następnej kolejności. Czy uda się wam zwiedzić budynek, czy może ktoś pokrzyżuje wasze plany?

Pierwszy raz spotkałam się z tego typu grą, ale jestem pewna, że spodoba się ona wszystkim fanom horrorów i gier fabularnych! Czytając tę książkę i podejmując decyzje za bohaterów, wczuwając się w ich rolę, nieustannie czujemy niepokój i niepięcie przez fakt, że nie wiemy co stanie się dalej. Jest wiele różnych zakończeń, które może zbadać i spróbować poznać. Wszystkie maja swoje logiczne uzasadnienie. Do niektórych droga jest bardzo krótka, a w przypadku innych musimy się bardzo natrudzić, żeby je poznać. Nie wszystkie kończą się pozytywnym finałem, co też jest bardzo ciekawe!

Mocnym atutem tej gry, jest jej klimat. Czytając poszczególne sceny, czujemy się, jakbyśmy sami zwiedzali ten szpital, a napięcie i strach bohaterów, mocno daje się we znaki czytelnikowi. świetnie się bawiłam i z pewnością podzielę się tą książką z moimi znajomymi i rodziną, żeby samo mogli odczuć te emocje i spróbować swoich sił w osiągnięciu dobrego finału!

Kto odważyłby się wejść do opuszczonego szpitala psychiatrycznego? 🤭

W "Świrowni" Łukasza Radeckiego takie wyzwanie podejmuje ekipa znajomych - niezrażona doniesieniami o kolejnych śmiertelnych wypadkach młodych ludzi włamujących się do tego przerażającego miejsca. A jako czytelnicy możemy pokierować ich poczynaniami... I sprawić, żeby wszyscy przeżyli 🤫

Jako fanka książek paragrafowych, bardzo wyczekiwałam po zapowiedziach na te pełną grozy historię - w dodatku to też pierwszą paragrafówka polskiego autora, jaką przeczytałam i też ciekawiło mnie, jak wypadnie na tle zagranicznych. Muszę przyznać, że to kawał naprawdę solidnej roboty - rozbudowana i wielowątkowa przygoda wciąga i wywołuje sporo emocji.

Z jednej strony to dość klasyczny slasher, w którym czuje się ducha "Piły" czy "Silent Hilla", a z drugiej wydanie go w wersji decyzyjnej dla czytelnika przenosi na nowy wymiar takiej rozgrywki. Rewelacyjnie się bawiłam w trakcie tej historii, a wybory, które mogły w każdej chwili sprowadzić szybkie zejście z tego świata książkowej ekipy, były szczególnie zajmujące. Nie zabrakło również drobnych elementów zagadkowych, które dodały miłego dla mnie, escaperoomowego powiewu 😊

Jako minusik jedynie wyłapałam jednostkowe błędy w ścieżkach paragrafowych, ale na szczęście były one w takich miejscach, że nie utrudniły rozgrywki i odnalazłam się w fabule 🙃

Przy okazji wnikliwego wertowania odkryłam też pewną paragrafową niespodziankę, do ...

Wchodzisz na własną odpowiedzialność...

Przed przystąpieniem do gry możecie przeczytać opis ale nie jest to wskazane, więcej dowiecie się podczas wyborów. Jest bardzo dużo zakończeń, więc na pewno nie powiewa nudą. A za każdym razem można wybrać inaczej i poznać coraz mroczniejsze rzeczy jak i główną „atrakcję” całej gry.

Wstęp do książki nieco mnie zmylił. Byłam pewna że to retrospekcja z wydarzeń naszych głównych bohaterów ale jednak okazało się inaczej. W tej historii mamy 4 bohaterów, dwie dziewczyny i dwóch chłopaków. Podczas odkrywania tajemnic Świrowni poznajemy ich nieco lepiej niż na początku.

Wybór sytuacji momentami jest podchwytliwy czyli nie zawsze dostajemy to co wybraliśmy przez co gra wydaje się dużo ciekawsza. Niektóre opisy są przerażające szczególnie gdy siedzimy już chwilę w historii. Zagadki też są ciekawe i momentami naprawdę wymagają odwagi żeby wybrać pomiędzy bohaterami. Mimo wszystko gdy jesteśmy pewni rozwiązania nasz wybór znowu coś komplikuje.

Jeśli macie słabe nerwy, jak ja, to polecam grać w dzień wtedy niektóre opisy jak i główna postać nie przerażą tak mocno jak w nocy. Ciężko się oderwać gdy poczujecie się jak detektywi ale czasem chwila pauzy pomaga wszystko zebrać w całość.

Gra idealna przed Halloween czy w deszczowy dzień, a nawet po prostu dla oderwania się od tego świata. Gwarantuje Wam dobrą zabawę nawet z samym sobą czy w groni...

"Świrownia" to kolejna paragrafówka, którą miałam przyjemność przeczytać i która zrobiła na mnie naprawdę dobre wrażenie!

Jest to historia o czwórce znajomych, którzy mają ochotę na dreszczyk emocji, więc postanawiają wybrać się do Świrowni - opuszczonego szpitala psychiatrycznego, w którym niedawno zginęło kilka osób. Co może pójść nie tak? Wiadomo - wszystko 💀

Ta paragrafówka została napisana naprawdę dobrze - fabuła była ciekawa, wybory miały znaczenie, a paragrafy kończyły się zwykle w takich momentach, że czuło się potrzebę porządnego przemyślenia sytuacji i podjęcia właściwej decyzji - najlepiej takiej, żeby wszyscy bohaterowie przeżyli. A uwierzcie, to nie było takie proste... 😵

W razie czego ostrzegam - jest to horror i chociaż nie jest aż tak strasznie, by nie móc po nim spać w nocy, to jednak bywa naprawdę brutalnie, a goniący bohaterów osobnik potrafi pojawić się znikąd i wprowadzić naprawdę nerwową atmosferę 😨😅

Niestety obniżam ocenę za błędy, które - szczególnie w przypadku paragrafówek - nie powinny mieć miejsca. W jednym z kulminacyjnych momentów wkradł się błąd - odnośnik poprowadził do złego paragrafu. Nie podobało mi się też, że wiele razy przez kilka paragrafów z rzędu nie było żadnej możliwości wyboru - po prostu skakałam po tej książce jak jakiś opętany królik, totalnie bez celu...

Jeśli jesteście miłośnikami paragrafówek i mocnych wrażeń, "Świrownia" powinna Wam się spodobać. Ja na pewno jeszcze do niej w...

Oczywiście, że nie przeżyłam tej przygody - potwór ze Świrowni mnie pokonał, RIP. Chyba spróbuję jeszcze raz...

"Świrownia" to gra paragrafowa, w której towarzyszymy grupce nastolatków w wycieczce do opuszczonego szpitala psychiatrycznego. Budynek jest przerażający, niedawno ktoś w nim nawet zginął, a na dodatek znajduje się w środku lasu. Mało wam strachu? Wybierzmy się tam po zmroku!

Autor dużą uwagę poświęca relacjom panującym wśród czwórki przyjaciół i ich psychologii. Każdy z bohaterów wydaje się być prawdziwą młodą osobą, ich rozmowy są bardzo wiarygodne. Książka ma swoje zabawne momenty, ma chwile grozy i nieraz nas zaskoczy. Czasem miałam wrażenie, że jakieś wydarzenie jest niepotrzebne, a okazywało się inaczej. Fakt, że możliwych zakończeń jest aż 20, tylko rozbudza naszą ciekawość i chęć powtórzenia przygody.

Nie wiesz, dokąd doprowadzi cię obrana ścieżka. Może zawróci, może okaże się wyjściem z pułapki, a może poprowadzi prosto do tropiącego cię psychopaty. Ty musisz decydować, najlepiej szybko, bo napięcie sięga zenitu.

Polecam "Świrownię" jako fajną zabawę dla fanów horrorów, zarówno młodzieży jak i dorosłym.

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.

Obrzeża miasta. Stary opuszczony budynek szpitala psychiatrycznego. Krążące legendy i artykuły o kolejnych ofiarach śmiertelnych odnalezionych w szybie już dawno nieczynnej windy. To wszystko jest jak wabik dla szukającej wrażeń młodzieży.

Tym razem labirynt obskurnych korytarzy i kryjące się w mroku tajemnice „Świrowni” czekają na paczkę przyjaciół. Od Ciebie zależy czy dotrą na miejsce i czy wrócą do domu w tym samym składzie. Kluczowe decyzje, które podejmiesz są nieodwracalne i zaprowadzą Cię do kolejnych rozdziałów, gdzie poznasz dalsze losy bohaterów.

Książka paragrafowa to dla mnie nowość. Dała mi dużo frajdy i wywołała dreszczyk emocji. W dusznej atmosferze „Świrowni” próbowałam podjąć słuszne decyzje, by jak najdłużej utrzymać bohaterów przy życiu. Różnie bywało, ale po porażce szybko zaczynałam zabawę od początku, bo w książce czeka na nas dużo różnych dróg, które prowadzą do jednego z niemal dwudziestu możliwych zakończeń.

Jestem bardzo na tak! To pełna grozy i wciągająca swoją fabułą książka, która będzie idealną odskocznią, a może też początkiem wielkiej miłości do gier paragrafowych.