Symfonia życia

Znowu popełniłam błąd, zabierając się za czytanie książki tematycznie, niemal identycznej z czytaną tak niedawno . Mówię o książce '' Wersje nas samych '' - Laury Barnett przeczytanej kilka książek temu , oraz o tej przeczytanej kilka dni temu czyli '' Symfonia życia '' Marcina Przybyłka . Obie są dokładnie o tym samym . Co by było gdybyśmy w jakimś momencie podjęli inne decyzje, jak by to zadziałało na nasze dalsze życia w różnych wariantach. Obie w moim odczuciu reprezentują sobą podobny poziom. W '' Symfonii...'' może jest to wszystko bardziej poukładane, co nie pozwoliło mi się pogubić. Wersje są ponazywane sekcjami muzycznymi . Przez co łatwiej się w tym wszystkim połapać. Również w '' Symfonii...'' jest bardziej , że tak to nazwę, dramatycznie . Wydarzenia które spotykają w poszczególnych sekcjach ich bohaterów mają więcej dynamizmu i dramaturgii niż te opisywane w '' Wersjach...''. Jednak generalnie są to niewielkie różnice przez co, co tu dużo ściemniać, nudziłam się . Zwłaszcza że autor miejscami zapuszczał się w jakieś dziwnie mętne rozważania typu : czy lepiej umrzeć we śnie , nie wiedzieć że się umiera , czy wiedzieć że się umiera. Myślę że gdybym przeczytała te obie książki w większym, sporo większym nawet, odstępie jedna od drugiej, mój osąd i mój ich odbiór byłby zdecydowanie inny . Czy polecam '' Symfonię życia '' Marcina Przybyłka ? tak, ale tylko wtedy kiedy przynajmniej z rok wcześniej nie czytaliście niczego tematycznie podobnego. Howgh - rzekłam 😉
...