Szansa

To ciekawa książka. Można nie lubić motywu przenoszenia w czasie, albo całej traumatycznej otoczki i próby wyjaśnienia powojennych zaburzeń zachowań wiedzą o wiek późniejszą.
Ja żadnego z tych motywów nie lubię.
Ale to nadal ciekawa książka.
Myślę, że łatwiej ocenić ją na 1-3 lub 5-6, niż na 4. Wymusza, albo swoistą bierność, albo zaangażowanie, znacznie mocniej niż obojętność.
Czytałam ją niemal jednym tchem. Paskudnie, bo przed monitorem, ale to jednocześnie wskaźnik tego, jak mnie zainteresowała i jak wciągnęła. Chyba smutkiem, taką ogólną refleksyjnością i niekiedy do bólu bezrefleksyjnością.
Czego może spodziewać się kobieta wyciągnięta z końca XX wieku i wrzucona w realia poprzedniego wieku? I tu wbrew moim uprzedzeniom i wątpliwościom przedczytelniczym Hannah mnie przekonała. Nie realiami epoki, bo jak zawsze podkreślam, nie znam się na tym i nie mam pojęcia, kiedy na podłogach kamień zastąpiono deskami, ale konstrukcją Tessy. Jej nienaturalną naturalnością oraz tym, że najpierw sprzątał kuchnię, by po chwili znowu ją zasypać mąką, że była kiepską kucharką, kiepsko szyła, że egoistycznie pragnęła czegoś, co do niej nie należało, że nie była tak mądra, zapobiegliwa jak można byłoby się spodziewać po zachowaniu kogoś z wiedzą o wiek starszą. Uparta, stanowcza i odważna
Jackson był tak biedny jak tylko można byłoby sobie wymyślić na poziomie nie uwłaczającym ludzkiemu intelektowi. Poraniony, odrzucony i osamotniony, wśród ludzi na miłość do k...

Nie każdy ma szansę wybrać sobie życie przez naciśnięcie guzika.

Życie Tessy Gregory zamyka się w ścianach jej naukowego laboratorium. Dopiero na skutek nieszczęśliwego wypadku może je zmienić, a właściwie zacząć od nowa. Przy tym ma możliwość wyboru.

Dobrze sytuowany biznesmen, pracowity farmer, wysportowany playboy, aktor, astronauta... Do wyboru, do koloru! Najwyraźniej jednak Tessa nie grzeszy umiejętnością dokonywania wyborów i ma zadatki na samarytankę, bo decyduje się na mężczyznę przegranego. A może pozory mylą...