Talizmany

Po przeczytaniu paru niepochlebnych recenzji na LC podchodziłam do książki trochę tak jak do jeża. Wielkich oczekiwań nie miałam, ale skusiło mnie to poszukiwanie skarbów w Krzyżtoporze.
Okazało się jednak, że to świetna, zabawna lektura. Dawno się tak dobrze nie bawiłam.

Początek najlepszy nie był, zbyt dużo błędów logicznych (porzucenie mieszkania z chwili na chwilę, dlaczego???; zwalenie w ciągu 15 minut na przyjaciółkę wywozu do siebie mebli i książek???, najlepiej niech je weźmie pod pachę i przeniesie bo Ewie się nie chce, Ewunia musi wyjechać; porzucenie papugi w depresji??? kto tak robi??? A – i jeszcze inteligentna 17latka, która nie wie co to Konstantynopol?).
Niewiele brakowało bym i ja porzuciła książkę.
Na szczęście przeczytałam parę stron więcej i zaczęło być lepiej. Już nie tak denerwująco. Zabawniej. Komiczniej. Do śmiechu.
Polubiłam Izę, włoskich „gangsterów”, Ewy jakoś nie, pewnie za tę papugę.
Zakończenie dobre, choć mogłoby być lepsze, nie tak urwane.
Ogólnie dość wysoka ocena, za zapewnienie niezłej weekendowej rozrywki.