Tam, gdzie gwiazdka świeci najjaśniej

„Tam, gdzie gwiazdka świeci najjaśniej” to przede wszystkim książka o szukaniu swojej drogi w życiu, ale również historia o miłości i relacjach rodzinnych.

Julia i Karolina to siostry bliźniaczki, które pod względem charakteru bardzo się różnią. Julia to typowa domatorka, uwielbia dom rodzinny, w którym mieszka i nie wyobraża sobie innego miejsca zamieszkania niż wieś. Uwielbia pracę w bibliotece, gdzie angażuje się w różne projekty. Karolina natomiast wręcz przeciwnie. Nawet nie myśli, żeby przenieść się na wieś. Miasto to jej miejsce na ziemi. Kiedy Karolina przyjeżdża do domu na święta, nie wie jeszcze, że na horyzoncie pojawi się ktoś, dzięki komu dziewczyna będzie częściej odwiedzać rodzinne strony.

Będziemy mieli okazję spędzić święta z rodziną Juli i Karoliny i to dwa razy, ponieważ akcja powieści zaczyna się przed okresem świątecznym i trwa rok. Podczas przygotowań nie zabraknie rozmów i przekomarzań, a na świeczniku oczywiście będą główne bohaterki, bo żadna nie ma jeszcze męża. I chociaż skończyły ledwo ponad dwadzieścia lat to w mniemaniu, niektórych członków rodziny, a zwłaszcza babci, już dawno powinny mieć męża i dzieci.

Razem z dziewczynami będziemy przeżywać ich rozterki i miłosne zawirowania, a także trudne życiowe wybory jakie postawi przed nimi los.

Jest to idealna lektura na długie, zimowe wieczory, gdzie każdy z nas już powoli myśli o zbliżających się świętach.

...

Julia i Karolina są bliźniaczkami, które dzieli dużo. Karolina jest przebojowa i ciągnie ją do wielkiego miasta, a Julka jest cicha i zakochana w rodzinnej miejscowości.

Na co dzień nie lubię takich powieści, ale w okresie bożonarodzeniowym budzi się we mnie świąteczny zwierz i łaknę takich ciepłych, pozytywnych historii jak kania dżdżu.

Tutaj wszystko jest przesłodzone, troszkę naiwne i można powiedzieć, że z serii „żyli długo i szczęśliwie”, ale wszystkich tych aspektów było tak akurat, tak jak powinno być w lekkiej świątecznej książce. Dla mnie to była idealna ucieczka od szarej rzeczywistości. Jeśli i Wy szukacie ucieczki, to łapcie za tę powieść, a potem spójrzcie w niebo 😊

Piękna, zimowo świąteczna okładka skłoniła mnie do sięgnięcia po tę lekturę właśnie w okresie zimowo-świątecznym.
Do tej pory znałam „pióro” autorki jedynie z książek dla dzieci i muszę przyznać, że ciekawość jak sprawdza się Wioletta Piasecka w wersji dla dorosłych zwyciężyła. Nastawiłam się na ciepłą, świąteczną opowieść i.. nie zawiodłam się.
Lekki styl jakim pisze Wioletta Piasecka sprawił, że książkę czytałam z niezwykłą przyjemnością, chociaż przyznam szczerze, że jedna z głównych bohaterek nieco mnie irytowała.
Jest to historia trochę bajkowa, trochę życiowa, to opowieść pełna ciepła wywołująca bardzo pozytywne emocje i pokazująca różnorodność osobowości, szczególnie na przykładzie sióstr.
Autorka pokazała jak różne są priorytety życiowe młodych ludzi, jedni marzą o życiu w wielkim mieście, gwarnym, z dużą ilością atrakcji, w którym można się spełniać zawodowo i robić karierę, a inni odnajdują się w małych miejscowościach, niosąc na swoich barkach bagaż wspomnień z dzieciństwa, spokój i ustabilizowane życie.
Dwie siostry, wychowane w tym samym domu, pochodzące z tego samego środowiska, a jednak tak różne jak ogień i woda. Jedna z nich odnajduje szczęście i spokój w zamkniętej wiejskiej społeczności, nie oczekuje zbyt wiele, chociaż sama z siebie daje sporo, a druga pragnie życia pełnego wyzwań i emocji. I nagle pojawiają się dwaj młodzi mężczyźni o zupełnie odmiennych upodobaniach do życia.
Czy miłość może zmienić marzenia? Obie siostry sta...

„Niebo usłane było gwiazdami, a na polach i łąkach leżał śnieg. Karolina musiała przyznać, że mimo niechęci do rodzinnych tradycji, odnajdowała tu jednak magię i spokój.”
Bardzo lubię twórczość Wioletty Piaseckiej i jej styl pisania. Tym razem sięgnęłam po świąteczną powieść z 2022 roku. Tym razem autorka przenosi nas do maleńkiej miejscowości.

„Tak smakuje szczęście – myślała Julia, wpatrując się w gwiazdy.”
W Mizajnem mieszka rodzina Milewskich.
To właśnie tu wychowywały się dwie bliźniaczki Julia i Karolina, wizualnie bardzo podobne a charakterologicznie różne.
Julia wie, że chce zostać w Mizajnem, to tu znalazła spokój i pracę którą lubi.
Choć życie w małej miejscowości nie jest łatwe to Julia wie, że tylko tu może być szczęśliwa.
Czy Mateusz przekona Julię do wyjazdu do Warszawy, a może zrezygnuje z planów pracy w Ministerstwie i przeniesie się do małej miejscowości?
Karolina ucieka z małej miejscowości do Olsztyna, z jednej strony chce być szczęśliwa jak Julia, ale czy odnajdzie to szczęście w dużym mieście?
Wszak w Olsztynie nie wszystko wychodzi tak jak się spodziewała.
Z jednej strony jest zapatrzony w siebie Jeremi jej wykładowca a z drugiej Daniel właściciel plantacji lawendy, kogo wybierze dziewczyna?

„Nad nim wisiały miliony gwiazd. Wydawały się być nisko, tuż nad ziemią. Zdawało się mu, że gdyby wyciągnął rękę, to by jedną chwycił. Niezmącone żadnym źródłem światła, świeciły bardzo jasno.”
Po raz kol...

Ciepła opowieść o dwóch różnych, a jednocześnie bardzo do siebie podobnych bliźniaczkach. Dwóch młodych kobietach, które z pozoru wiedzą czego od życia chcą. Opowieść dziejąca się na przestrzeni jednego roku i wreszcie opowieść o miłości. Przyjemnie się czyta lecz niestety nie zachwyca. Panowie adoratorzy zbyt szybko pragną ożenku. Dwa spotkania wystarczają, aby się oświadczyć. Nie kupiłam tej miłości. Zbyt szybko się rozwinęła. Nie mniej bardzo spodobał mi się wątek polskiej wsi, w której zaznaczona została religijność mieszkańców, ich zaściankowość i niszcząca siła plotek.