Tamara, siostra wulkanu

Tytuł do tej książki jest dobrany idealnie. Poznamy tu opowieść o Tamarze łącznie ze skrawkami jej życia od jej strony. Poznajemy ją jako kobietę tornado, prawdziwy wulkan energii i emocji, które ukazywała otoczeniu. Cokolwiek się nie działo, nawet elementy przestoju, to jej akty dramatyzmu bywały bardzo komiczne. Na zdjęciu okładki jest osobą młodą, lecz w książce obecnie ma ogrom zmarszczek, które autor przyrównywał do trzepotów skrzydłami motyla. Według niego jest krucha i wątła. Malowała obrazy i szczyciła się tym, że były doceniane. Podkreślała, że szukała wszędzie wyjątkowego piękna. Bez względu na to, jaka osoba jak zwykłej postury chciała być namalowana, a ona widziała w nich ten blask, to robiła to za darmo. Obecnie nie maluje, choć się do tego nie przyznaje. Bardzo męczy ją kaszel, często nie może złapać powietrza, a osoba towarzysząca przygląda jej się jak śpi. Widać, że nie tylko się o nią martwi. Tamara zdaje sobie sprawę, że umiera. Nawet nakazuje spalić swoje zwłoki i prochy wsypać do pobliskiego wulkanu.
To kobieta wielkich marzeń i ogromnej wrażliwości. Byłaby idealna jako aktorka, to czuć przy opisach jej zachowań. Już jako dziecka szukała swojego miejsca na ziemi. Poszukiwała wyjątkowości, jakiejś nieuchwytnej dla niej weny. Czuła, że jest wyjątkowa, lecz ukrywała to za fasadą niezrozumienia przez społeczeństwo. Często porusza sprawy swojego dzieciństwa, które bardzo ją uwierało. Nie wspomina go dobrze. To co nam przedstawia nie ma określonego czas...

👉 Obszerna książka i historia wybitnej malarki Tamary Łempickiej... Czytałam tę książkę ponad miesiąc. Robiłam sobie od niej przerwy, ale gdy finalnie skończyłam to... naprawdę świetna książka.

👉Tamara, siostra wulkanu to oparta na faktach powieść o życiu wybitnej polskiej malarki Tamary Łempickiej. Podróż do zrujnowanej po wojnie Europy wpędza Tamarę w depresję. Europa przestała być jej domem, jednak takim domem nie stała się też nigdy Ameryka. Ostatecznie decyduje się porzucić USA i zamieszkać w Cuernavaca, pod wulkanem El Popo w Meksyku, gdzie przyjacielem jej ostatnich lat staje się młody rzeźbiarz meksykański, występujący w powieści pod imieniem Pablo.

IG: Czytomanka

👉 Po skończeniu książki, aż poczułam smutek. Bardzo wartościowa książka, która zostawia sporo myśli w głowie. Zdecydowanie warto ją przeczytać i się nie spieszyć. Bardzo wciągająca, ale lepiej ją sobie dawkować.

Na początku pobytu w USA Tamara Łempicka została poproszona o wywiad. Pytania były tendencyjne, celowały w sferę życia prywatnego. Dziennikarki nie interesował dotychczasowy dorobek artystki ani jego geneza twórcza. Malarka nie kryła rozczarowania.
Dokładnie tak czuję się po lekturze tej książki.