Tamta dziewczyna

Kłamstwa i sekrety

Książkę wypożyczyłam w ciemno, bo moją uwagę przyciągnęła bardzo ładna okładka. Nie pierwszy raz zdarza mi się, że przy wyborze lektur kieruję się szatą graficzną książki. Wiadomo, że z różnym skutkiem, bo prawda stara jak świat, że nie po okładce powinno oceniać się książkę, ale ładna oprawa jednak kusi.

Twórczość Ericy Spindler nie była mi do tej pory znana, nawet o autorce nie słyszałam, chociaż napisała ponad trzydzieści powieści, które w większości są dostępne na naszym rynku. „ Tamtą dziewczynę „ przeczytałam w dwa wieczory nie poświęcając jej zbyt dużo czasu. Autorka nie stworzyła zbyt odkrywczej zagadki kryminalnej, ale mimo to lektura książki wciągnęła mnie bez reszty i odcięła od rzeczywistości, przenosząc do miasteczka Harmony, w którym brutalnie zamordowano znanego profesora, syna rektora Uniwersytetu Luizjany. Na miejsce zbrodni przybywa Miranda Rader, stanowcza i uczciwa policjantka z burzliwą przeszłością. Jako nastolatka żyła na bakier z prawem i była notoryczną kłamczuchą, której nikt nie wierzył. Pewnego razu jej nieprzemyślane działanie kończy się tragedią. Randi zostaje porwana, a kiedy budzi się w środku lasu, stwierdza, że znajduje się tam również inna dziewczyna. Mirandzie udaje się zbiec, ale niestety nie potrafi pomóc Cathy. Nikt nie chce wierzyć słowom nastolatki, a policja prowadzi śledztwo bardzo nierzetelnie.

Miranda Rader próbuje zapomnieć o przeszłości, o tamtej dziewczynie, którą była. Odci...

Bardzo lubię Ericę Spindler. Oczywiście jedne książki bardziej inne mniej, ale nieodłącznie podczas lektury jej historii towarzyszy mi uczucie zadowolenia. Podobnie było i tym razem. Choć historia nie jest zbyt odkrywcza, nie gwarantuje nagłych i niespodziewanych zwrotów akcji, a bohaterowie przynajmniej niekiedy wydają się nie do końca pełni i dopracowani, to historię czyta się bardzo dobrze. Szybko i w sumie z zainteresowaniem. Naiwna? Szyta grubymi nićmi? Słyszałam i takie głosy. Denerwowało mnie natomiast niedokończenie wątków. Coś pojawiającego się, a później bez kontynuacji. Zdecydowanie wolę wiedzę niż jej brak. Polecam, do szybkiego przeczytania w sumie z przyjemnością.