Name: Teatr niewidzialnych dzieci
Rating: 8.56 (9 reviews)
ISBN: 9788363841386

Teatr niewidzialnych dzieci

Marcin Szczygielski

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 9 ocen kanapowiczów

Opis

Cześć! Mam na imię Michał i chcę opowiedzieć Wam o nas – niewidzialnych dzieciakach z „Dębowego Lasu”. O Kiwaczku, Sylwii, Meandrze i całej reszcie. I o naszym teatrze. I o wielkiej premierze sztuki, którą postanowiliśmy wystawić 13 grudnia 1981 roku... Pechowy dzień, nie czarujmy się, Wiktor od początku to powtarzał. Opowiem też o ciociach Joli, Matyldzie, Lucynie i lrminie. I o Mechanicznym Dziadku. I o Kaloszu! I jeszcze o Mirku i Kalarepie... Kurczę, nie będę dalej wymieniał, bo tu jest za mało miejsca – najlepiej chyba będzie, jeśli po prostu zaczniecie czytać. O ile macie trochę wolnego czasu, oczywiście. Macie? To super! A jeśli nie, no to trudno. Ale tak czy siak pozdrawiamy Was serdecznie – ja i wszystkie inne niewidzialne dzieci. Spróbujcie nas dostrzec.
Książka nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren organizowanym przez Fundację „ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom”

Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-63841-38-6, 9788363841386

Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Latarnik

Nagrody: Konkurs literacki im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży (Zwycięzca)

Kategorie: Dla dzieci, Literatura młodzieżowa

Stron: 270

Autor

Marcin Szczygielski

Urodzony 28 maja 1972 roku w Polsce (Warszawa)

Pisarz, dziennikarz i grafik, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zadebiutował w 2003 r. satyryczną powieścią „PL-BOY”, w której opisał swoje doświadczenia z sześcioletniej pracy w redakcji polskiej edycji miesięcznika Playboy. Odrębną dziedzin...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Marcin Szczygielski

Recenzje

Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Teatr niewidzialnych dzieci? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@sandrajasona

2019-11-05

10 /10

Przeczytane Dzieci, młodzież Przeczytane w 2018

To już druga pozycja opisująca domy dziecka, którą przeczytałam w tym roku. Rewelacyjna Gilles Paris "Nazywam się Cukinia" była jednakże mroczniejsza, smutna. Ta jest bardziej delikatna, chociaż i z tych kartek wychodzi zło i ból. Bohaterem jest Michał, chłopiec bez rodziny, zagubiony, ale pełen energii i dobrych myśli, widać to wyraźnie w pierwszej części. Opisuje on dom dziecka bez ogródek, z wszystkimi wadami, czasy PRL-u i siebie samego w tym całym układzie. W skutek pewnego wydarzenia przenoszą go do maleńkiego domu dziecka. Dla mnie od tego momentu bohaterką staje się Sylwia, cudowna dziewczynka, która na skutek swoich manipulacji, pobudziła wychowanków, odkryła ich talenty i wiarę w siebie. Jej rozmowy z mieszkańcami to majstersztyk.
Historia ta, to także powrót do lat dzieciństwa, czasy przed stanem wojennym. Całość polecam wszystkim – lekcja empatii i historii w jednym.

× 5 | link |

@Nina

2019-11-26

8 /10

Przeczytane 2016 Posiadam w swojej biblioteczce

Słodko-gorzka opowieść o dzieciakach z domu dziecka w bardzo nieciekawych czasach. PRL, Solidarność, stan wojenny i pośród tego nasze sierotki. Nie jestem do końca przekonana, czy to naprawdę książka dla dzieci. Dla starszej młodzieży - tak, dla dorosłych - na pewno. Szczególnie tych, którzy te czasy pamiętają. Książki Marcina Szczygielskiego chwytają za serducho, te dla dorosłych bawią, te dla dzieciaków rozczulają, wnoszą coś nowego do naszego życia i na pewno nie dają się szybko zapomnieć. Ja jestem ogromną wielbicielką talentu tego pana i mam zamiar przeczytać wszystko, co wyszło spod jego pióra.

I tym optymistycznym akcentem kończę rok 2016 z ilością 166 przeczytanych książek

× 5 | link |

@sanaecozy

2021-05-07

8 /10

Przeczytane

Wow!
Nie spodziewałam się tego co dostałam.
Książka składa się z dwóch części, pierwsza to krótki wstęp, który mnie osobiście nie wciągnął, ale gdy przechodzimy do drugiej to rozpoczyna się magia.
Historia dzieci bardzo mnie pochłonęła, byłam zaskoczona poruszoną tematyką oraz finałem. Bohaterowie budzą sympatię i przenoszą nas do swojego świata, aż chce się czytać

× 3 | link |

@apo

2024-02-24

7 /10

Przeczytane

Mamy rok 1981. Miejscem akcji jest bidul. Autor nie rozczula się nad bohaterami swej powieści. Uważnie się im przygląda. Potrafi wkraść się w umysł dziecka i z jego perspektywy pokazać rzeczywistość.

Głównym bohaterem jest dziesięcioletni Michał, który został przeniesiony do nowego domu dziecka. W bezdusznej instytucji opiekuńczej zgromadzone są dzieci z trudną przeszłością, z masą nieprzepracowanych emocji. Gdy do grupy dołącza zbuntowana czternastolatka i to ona zarządza powstanie teatru. Teatru Niewidzialnych Dzieci.

Groteska, masa wzruszeń, historyczne tło - to wszystko i jeszcze więcej znajdziemy w publikacji Marcina Szczygielskiego. Nie ma tu idealnego życia, szczęśliwych zwrotów akcji i disney'owskiego zakończenia. jest za to szara polska rzeczywistość lat osiemdziesiątych.

Marcin Szczygielski to zawsze pewnik literacki. Jego książki można brać w ciemno, zawsze są doskonałe. Ciężkie emocjonalnie i ważne tematy potraktowane są z należytą powagą, ale podane w przystępny i lekkostrawny sposób. Idealny sposób, by zachęcić młodzież do czytania.

| link |