Opinia na temat książki Tego ci nie powiedziałam

Początek powieści obfituje w zagadki. Otóż w USA w szpitalu przebywa staruszka Hanna, przez rodzinę nazywana Bunią. Kobieta jest po wylewie, który skutkuje ograniczeniem mowy. Jedynym rozwiązaniem na kontakt staje się urządzenie ACC, z którego korzysta autystyczny wnuczek kobiety. Ograniczenia w sprzęcie powoduję, że trudno określić o co chodzi staruszce. tym bardziej ,że żąda ona dziwnych rzeczy. Rozwązania zagadki podejmuje się wnuczka Alice. Najwyraźniej babcia dąży do wysłania kobiety do Polski, do Trzebinii, skąd pochodzi Hanna.
Równolegle z czasami współczesnymi, autorka przedstawia inną scenę, z II wojny światowej, gdzie poznajemy Alinę i jej narzeczonego Tomasza. Wojenna zawierucha wplątuje ich w niebezpieczną grę polegajacą na pomocy żydowskiej rodzinie.
Książka ta jest z typu tych, ktore chce się pochłonąć od razu, a jednocześnie oszczędza się każdą kartkę, aby lektura trawała jak najdłużej. Niezwykłe losy bohaterów sprawiają, że każda nowa okolicznosć jest niesamowicie wciągajaca. Z bijącym sercem przeżywa się dramatyczne chwile zarowno z przeszłości, jak i z czasów współczesnych.
Na ogromną uwagę zasługuje wątek Ediego, autystycznego dziecka, który to mimo swoich ograniczeń, najszybciej zaczyna rozumieć i kontaktować się z chorą babcią. Wątek ten pokazuje świat osób z autyzmem, tak bardzo niezrozumiały dla społeczeństwa normatywnego.
Wiem na pewno, że powieść ta na długo pozostanie w mojej pamięci.