Teraz zaśniesz

"Teraz zaśniesz" jest książką, którą można przeczytać w trakcie jednego posiedzenia jeśli znajdzie się w ciągu dnia 3-4 wolne godziny. Widać, że jest to powieść powstała na fali modnych thrillerów, z akcją osadzoną w odludnej i nieco mrocznej scenerii i w ogólnym nieco klaustrofobicznym klimacie. Jednak uważam, że nie jest to najlepsza powieść w swojej kategorii. Pomimo początkowego zaciekawienia intrygą, już w połowie straciłam zainteresowanie dalszym rozwojem sytuacji i czytałam trochę na siłę, z obowiązku. Dodatkowo, choć przyznaję, że tożsamość podejrzanego aż do jej odkrycia przez główną bohaterkę pozostawała dla mnie zagadką, to jednak końcowy twist z nią związany absolutnie mnie nie zaskoczył, cytując klasyka "wiedziałam, że tak będzie". Rozczarowałam się nieco tą lekturą, ponieważ oczekiwałam od tak rozreklamowanej pozycji dużo więcej.

Drażni mnie, że ksiązki, które są aktualnie na topie bazują na podobnych pomysłach czy motywach - ostatnio gdzie się nie obrócę, tam "szczęśliwa siódemka" - "Siedem śmierci Evelyn Hardcastle" "Siedmiu mężów Evelyn Hugo", a w "Teraz zaśniesz" siedmioro hotelowych gości. Po raz kolejny (po "Kobiecie w oknie") mamy również do czynienia z bohaterką o imieniu Anna, która wpada w poważne tarapaty. Główna bohaterka niestety nie zaskarbiła sobie mojej sympatii, podobnie jak goście hotelowi, a ciężko interesować się losami osób, które nie wywołują w nas żadnych pozytywnych uczuć. Nastawiając się na kryminał w stylu Agathy Christie, chci...

Anna po nieszczęśliwym wypadku, w którym zginęło jej dwóch kolegów, a jeden na całe życie został okaleczony, przenosi się z Londynu na szkocką wyspę Rum.
Kobietę od tragicznego dnia dręczy poczucie winy, czego skutkiem jest bezsenność. Myślała, że uciekła przed sumieniem, groźbami pod swoim adresem, ale dopiero wszystko miało nadejść...

Fabuła książki jest bardzo ciekawa - o sile wybaczenia i walce jaką toczymy, po stracie bliskich.
Pisarka przedstawiła historię z punku widzenia różnych bohaterów.

Od lektury nie można się oderwać, czyta się z zapartym tchem nie mogąc doczekać odpowiedzi na pytania. Po czasie samemu można zwątpić w spekulacje Anny, w końcu w życiu tak łatwo o wypadki…

Jedynie co mam do zarzucenia, że autorka mogła bardziej wysilić się z motywem zbrodni. Poznajemy tyle ciekawych postaci, by na końcu stwierdzić – "a nie mówiłam?"

„Umrzeć - usnąć -
I nic poza tym - i przyjąć, że sen
Uśmierza boleść serca i tysiące
Tych wstrząsów, które dostają się ciału
W spadku natury. O tak, taki koniec
Byłby czymś upragnionym.” ~ William Szekspir - „Hamlet, akt III, scena 1”
*
*
Annę poznajemy w momencie, gdy obwinia się o traumatyczny wypadek, podczas którego prowadziła samochód. Czuje się na tyle winna, iż nie może zasnąć. Dodatkowo dostaje dziwne wiadomości i ma wrażenie, że ktoś ją śledzi. Aby uciec od przeszłości zatrudnia się w hotelu Bay Vew na szkockiej wyspie Rum. To właśnie tam pewnego dnia przyjeżdża siedmiu gości. Każdy z nich to inna osobowość, która skrywa różne tajemnice. Anna zamiast ukoić swój ból i poczucie winy czuje się jeszcze bardziej winna i prześladowana. Ale tylko jedna osoba chce, aby główna bohaterka zapadła w wieczny sen. Co wydarzyło się w tym hotelu i kto jest zabójcą? Tego dowiedzcie się już sami.
^^
^^
Książkę czyta się w miarę szybko. Czytając ją w niektórych momentach mamy podpowiedzi, kto może być ewentualnym mordercą. Jednakże historie gości są tak pogmatwane i tajemnicze, iż nie sposób od razu połapać się kto nim jest. Natomiast główna bohaterka pomimo strachu stara się zachować zimną krew. Książka została podzielona na trzy części. Pierwsza z nich opowiada co działo się w życiu głównej bohaterki, zanim postanowiła zmienić swoje życie. Druga nawiązuje do wydarzeń na wyspie. A w trzeciej dowiadujemy się jaki jest koniec tej opowieści....

Genialna i naprawdę przerażająca. Książka, która przeniesie Was setki kilometrów od domu. Znajdziecie się na tajemniczej wyspie Rum, gdzie podczas sztormu i burzy nikt nie wiem kogo może być pewny. Wróg może czaić się wszędzie, ale może zaczniemy od początku..
Wszystko kręci się koło Anny. Kobieta żyje z mężczyzna, którego tak naprawdę nie jest pewna, ma ciężką i obciążająca pracę, a do tego jest uczestnikiem wypadku podczas którego ginie dwóch jej kolegów, a jeden w stanie ciężkim trafia do szpitala. Oczywiście to ona kierowała wtedy samochodem i to ona ma do siebie ogromne pretensje i żal. Jednego dnia postanawia wszystko zmienić. Czy ktoś z Was kiedyś o tym nie marzył? Rzucić wszystko i wyjechać setki kilometrów od domu i spełnić swoje marzenie? Ona od dawna chciała się gdzieś przenieść, jest zakochana w Szkocji i tak oto trafia na malutką wyspę Rum, gdzie zostaje recepcjonistką w hotelu Dawida. Wyspa to zaledwie 31 mieszkańców oraz wczasowicze. Sztormy i burze trafiają się tutaj często, pogoda jest ciężka i tak oto będziemy musieli przejść razem z nią jeden z nich. Od wypadku w około kobiety dzieją się różne dziwne rzeczy. Ma ona wrażenie, że ktoś ją prześladuje i zostawia tajemnicze liściki i wiadomości. Czy ta osoba odnalazła ją i postanowiła zabić? Co wydarzy się podczas tej burzy?
Książka wciąga od pierwszych stron. Napisana jest lekkim językiem i naprawdę błyskawicznie się ją czyta. Mamy rozdziały pisane z perspektywy różnych osób. Zakończenie mnie zaskoczył...

Anna, wracając z kolegami z pracy z wyjazdu służbowego ma wypadek samochodowy. Ona wychodzi z niego bez szwanku, ale dwóch jej kolegów ginie a jeden jest sparaliżowany. Od tej pory ma ogromne wyrzuty sumienia i problemy ze snem. Wydaje jej się, że ktoś ją prześladuje. Anna liczy, że wyjazd na małą szkocką wyspę i ucieczka z Londynu pomogą jej się uspokoić, ale przyjazd 7 gości do tamtejszego hotelu powoduje w niej jeszcze większe obawy o swoje życie.

Ta książka na wszystko, czego wymaga dobry thriller psychologiczny. Są wyrzuty sumieni, złość, grono zupełnie różnych osób a każda z nich ma tajemnice. Jak dla mnie zabrakło tu jednak odpowiedniego poziomu napięcia. Początek, dopóki Anna nie wyjechała z Londynu, bardzo mi się dłużył. Dalsza część książki była już lepsza, ale zdecydowanie nie spowodowała u mnie tego dreszczyku, jakiego oczekiwałam. Zakończenie przewidziałam i wydaje mi się już trochę oklepane. A sama Anna od początku wydawała mi się za bardzo spanikowana a przez to mało wiarygodna a wręcz śmieszna. To wszystko nie zmienia jednak faktu, że to bardzo dobra historia. Może akurat na mnie ta książka trafiła w nieodpowiednim momencie.