Powieść historyczna z czasów Bizancjum ok.450 roku, napisana podczas emigracji autora w Meksyku.
Twórczość Parnickiego obejmuje prawie 2 tys. lat dziejów ludzkości i niemal cały glob ziemski, choć punktem wyjścia jest cywilizacja śródziemnomorska. Większość powieści Parnickiego skupia się wokół dwóch cykli. Trylogia Twarz księżyca (tomy 1-2 1961, tom 3 1967) zajmuje się związkami i wzajemnym wpływem kultur Bliskiego Wschodu (zwłaszcza Bizancjum) oraz przeżywającego schyłek cesarstwa rzymskiego, w którym rozwija się chrześcijaństwo.