W cudzym pięknie

"Książka Adama Zagajewskiego rozpoczyna się i kończy wspomnieniami z ulicy Długiej w Krakowie, gdzie poeta mieszkał podczas studiów. Potem pojawiają się inne miasta, rodzinne Gliwice, Paryż, Houston, lecz opowiadając swoją historię autor koncentruje się na życiu wewnętrznym, które ""zawsze skierowane jest na zewnątrz, i istnieje tylko w dialogu z małą lub dużą transcendencją"". W Cudzym pięknie poeta również dzieli się z czytelnikami przemyśleniami z ważnych lektur, wrażeniami po odbytych podróżach, przypomina dzieje Nowej Fali i przyjaciół. Zagajewski przyznaje, że stracił co najmniej dwie ojczyzny, ale bezustannie szukał tej trzeciej, będącej miejscem dla wyobraźni. Ostatecznie wybrał poezję - terytorium swoich najbardziej wytrwałych poszukiwań. Tutaj zwykle spotyka się z tajemnicą, a próby jej rozwikłania wymagają użycia kategorii wzniosłości, która jest według autora ""ostatnim posterunkiem"" artystów, ""wysuniętym daleko w wysokość"". Wierzy, że poezja istnieje na podobieństwo Boga ""o nieznanym imieniu"", do którego nie udaje się dotrzeć, lecz zawsze można poczuć jego obecność. W cudzym pięknie stanowi świetne uzupełnienie poezji Adama Zagajewskiego, wyjaśniając czytelnikom niektóre sekrety twórczości poety. "