W krzywym zwierciadle. Ciąg dalszy nastąpił.

Dostałam tę książkę w prezencie, składa się z felietonów, więc zabrałam się za nią z myślą, że poradzę sobie szybko.
Pierwszy felieton rozbawił mnie prawie do łez, odkrycie Pana Nacota, który ma pokazać stać (czymkolwiek by nie była) trafiło w moje poczucie humoru, mam podobny zwyczaj czepiania się słówek w piosenkach.
Inny - o autostopowiczu, podobnie jak autora, doprowadził do łez, tym razem z bezsilności i żalu, że ludziom tak źle się dzieje, ale większość - jest dla mnie dość nijaka.
Lubię autora jako aktora, cenię go za postawę wobec wielu wydarzeń politycznych i społecznych, ale nie uważam, że we wszystkim jest dobry, felietony do mnie nie bardzo trafiają.