Więcej serca niż rozumu

Właśnie skończyłam najnowszą książkę od Klaudii Bianek pt. "Więcej serca niż rozumu" i niestety ogromne rozczarowanie. Jest to najsłabsza część według mnie od tej autorki (poza książkami z serii tej bardziej poważnej bo ich nie czytałam, więc nie mogę się wypowiedzieć na ten temat). Książka bardzo nierówna. Początek irytował i mierził zachowanie głównych bohaterów bardzo infantylne biorąc pod uwagę jaki zawód wykonywali i/lub pracowali. Bardzo nie podobało mi się również to, że ich "relacja" była oparta wyłącznie na seksie. Przynajmniej ja to tak odebrałam. Nie mogłam pozbyć się nawyku,aby nie spoglądać podczas lektury na okładkę, nie wierząc własnym oczom, że taki tytuł wyszedł spod pióra jednej z moich ulubionych polskich autorek. Druga część dużo lepsza, lecz niestety "złe wrażenie" pozostało i nie chciało zniknąć.Wiem, że nie powinnam dodawać do opinii własnych emocji, ale jest mi podwójnie przykro, ponieważ pobocznymi bohaterami są Klara oraz Aleks z mojego ulubionego "Ocalało tylko serce". No cóż zdarza się nawet najlepszym.

Siedzę i patrzę w sufit, zastanawiając się jak Klaudia Bianek mogła coś takiego napisać. Autorka, której historie zwykle bawiły się moimi emocjami i dawały sercu ciepło, stworzyła coś naprawdę słabego, a w jednym miejscu nawet toksycznego. Mam więc ochotę o tej historii po prostu zapomnieć.

Początkowe zachowanie Krystiana momentami zaczynało przechodzić w nękanie i zdecydowanie nie było czymś, co powinno się romantyzować. Mniejsza o jego powody — nie i już. Ale mogłabym to autorce wybaczyć. Naprawdę bym mogła, ale to, co później miało miejsce... Ech. Jest mi po prostu niedobrze. Na kartach książki stajemy się świadkami molestowania, a potem próby gwałtu, która zostaje sprowadzona do „Nie zgwałcił mnie. Próbował, ale na szczęście do tego nie doszło. Nie byłam ofiarą gwałtu. Byłam ofiarą molestowania" i? Naprawdę? Naprawdę próba gwałtu zostaje bagatelizowana? Ile osób bezrefleksyjnie to przeczyta i uzna, że naprawdę nie ma problemu? Że ta trzęsąca się kobieta nie zyska traumy na lata lub resztę życia?
Mało tego — sprawa ni jak nie doczekała swojego rozwiązania, ale nawet nie jestem zdziwiona, skoro całą akcję autorka próbowała zmieścić na jakiś stu stronach. Wcześniej była zbyt zajęta scenami, które z powodzeniem mogły zostać usunięte (chociażby długa scena, gdy Krystian ćwiczył w siłowni, czyli strony, które nic nie wnosiły) lub powtarzaniem wcześniej wypowiedzianych już myśli, które można było usunąć na etapie redakcji, ale ktoś uznał, że po co pozbawiać tę ...

,, Ale mimo wszystko naiwnie wierzyłam, że może kiedyś gdzieś pojawi się facet, który przewróci moje życie do góry nogami, będzie takim nieokrzesanym i zdecydowanie niewymuskanym księciem na niekoniecznie białym koniu".

Marta niewątpliwie jest tu marzycielką. Pragnie stałej i wielkiej miłości, która da jej oparcie w złych chwilach. Stara się żyć chwilą, dlatego podczas upojenia alkoholowego idzie z przypadkowo poznanym chłopakiem do łóżka. Jej wrogość do niego rośnie z chwilą, kiedy budząc się rano nie pozostawił po sobie nawet kurzu na pościeli. Od tej chwili postanawia traktować go jak brud. Zranił nie tylko jej ciało ale i duszę, więc nie zasługuje na to, by być przy niej obecny.
Krystian jest typowym lowelasem. Wydaje mu się, że skoro jest strażakiem, to wszystkie panny powinny ustawiać się do niego w kolejce. Każdą przygodę traktuje jak jednorazowy kubek, który po wypiciu wyrzuca do kosza. O wszystkich podbojach opowiada znajomym, jakby miało to sprawić, że wzrośnie w ich oczach. Nawet nie spodziewa się, że tym razem ktoś usunie mu grunt spod nóg. Owiany jej letnim zapachem poranka podąża ślepo w jej kierunku. Tyle czy ona da mu drugą szansę?

,, Nie mogłem się do niej uśmiechnąć, bo prychała. Nie mogłem na nią patrzeć, bo odwracała wzrok. Nie mogłem jej dotykać, bo wpadała w szał. A im bardziej mnie odpychała, tym mocniej jej pragnąłem".

Historia jakich wiele, jednak napisana tak cudownym językiem, jakby sama tęcza malowała swój obraz....

Czwarty tom serii, która zawładnęła moim sercem! I patrząc na to z perspektywy czasu to dziwne, że tak bardzo podobają mi się książki z gatunku YA, bo zwykle nie są one dla mnie wciągające, a kiedy przeczytałam "Jedyne takie miejsce" wiedziałam już, że to będzie moja ulubiona seria i z każdą kolejną wydaną przez autorkę książką tak utwierdzam się w tym fakcie.
Choć "Ocalało tylko serce" jest dla mnie mistrzowskie i do tej książki wracam najczęściej i to nią autorka postawiła sobie wysoko poprzeczkę, to "Więcej serca ni rozumu" zupełnie od niej nie odstaje.
Zaczęło się z przytupem, wybuchowo i już na samym początku czułam się rozbawiona.
Mam wrażenie, że autorka przed pisaniem pije jakiś sok z gumi-jagód dzięki czemu odkryła przepis na książki idealne(!).

Jeśli szukacie historii lekkiej, ciekawej, która sprawi, że poczujesz motyle w brzuchu, wypieki na twarzy, a uśmiech nie będzie schodził ci z twarzy, to "Więcej serca niż rozumu" jest powieścią idealną. Dlaczego? Bo w tej książce jest dosłownie wszystko! Multum emocji, ciekawy wątek love-hate i choć wydawałoby się, że każda dobra książka posiada te cechy, to książki autorki zawsze owiane są tematem, który dostarcza multum informacji. Po prostu jest to książka z przesłaniem.

"Więcej serca niż rozumu" to powieść idealna na letnie wieczory, która wprawi cię w wakacyjny nastrój.

Zdecydowanie polecam!

Główni bohaterowie ostatniej części z cyklu „Jedyne takie miejsce” to podobnie jak w poprzednich tomach postaci wyraziste i mające swój charakter. Pomimo tego, że w prawie każdej książce Klaudii Bianek początkowo znajdę bohatera, którego nie lubię od razu, tak w dalszych rozdziałach przekonuje mnie on do siebie swoim zachowaniem, czy postępowaniem. W tej powieści było podobnie, poznajemy dwójkę młodych ludzi, między którymi od samego początku pojawia się to „coś”.

Marta to dziewczyna, która wyznaje zasadę „żyj chwilą”. Pracuje jako sekretarka w sporej firmie, a w wolnym czasie spotyka się z najlepszymi przyjaciółmi – niektórych z nich mogliśmy poznać w poprzednich częściach cyklu. Jednocześnie młoda kobieta nie do końca wie, czego chce od życia na dalszą metę i w dalszym ciągu szuka swojego prawdziwego „ja”. Marta na jednej z imprez poznaje Krystiana – mężczyznę, o którym słyszała wiele złych rzeczy. Kiedy ten zostawia ją nad ranem bez pożegnania po wspólnie spędzonej nocy, plotki się sprawdzają, a dziewczyna postanawia już nigdy się z nim nie widzieć i od razu zaczyna go nienawidzić.

Krystian to mężczyzna, który nie szczyci się dobrą opinią. Uważany za lekkoducha i faceta, który dziewczyny zmienia jak rękawiczki, głęboko w środku skrywa rodzinną tragedię. W pracy Krystian również staje się innym człowiekiem. Jest strażakiem, o czym marzył od dzieciństwa, a w tym zawodzie nie ma miejsca na zabawę, jest za to presja, niebezpieczeńst...

Przyjemna powieść na weekend. Tak bym w wielkim skrócie opisała najnowszą książkę Klaudii Bianek.

Znajomość Marty i Krystiana wybucha niespodziewanie i bardzo gwałtownie. Co za tym idzie, ich relacja również nie należy to spokojnych i codziennych. Dalsza część książki to w dużej mierze długo ciągnący się wątek hate - love.

Marta to twardo stąpająca po ziemi singielka, która w głębi serca marzy, żeby spotkać kogoś, przy kim będzie mogła wreszcie uwolnić swoją delikatną, kobiecą naturę.
Krystian to typowy łamacz kobiecych serc. Zaliczył wiele krótkotrwałych znajomości, jednak żadna z poznanych kobiet nigdy nie znaczyła dla niego zbyt wiele.
Ich losy łączą się przypadkiem, na imprezie. Po wspólnie spędzonej nocy Krystian jak zawsze wymyka się po cichutku z mieszkania dziewczyny, a ona budzi się wściekła - na chłopaka, na siebie i swoją naiwność. Wszystko wskazuje na to, że było to ich pierwsze i zarazem ostatnie spotkanie. Takie też założenie ostatecznie przyjmuje wściekła na siebie i sytuację, w jakiej się znalazła, dziewczyna.
Jednak tym razem los postanawia zrobić parze na przekór i ponownie krzyżuje ich drogi.
Czy Marta ulegnie urokowi przystojnego strażaka i wbrew swoim zasadom da się skusić na kontynuowanie znajomości?
Czy twardy "Don Juan" otworzy serce przed dziewczyną, która go nienawidzi i wyraźnie nie chce mieć z nim nic wspólnego?

Historia Marty i Krystiana to z pozoru lekka powieść z nurtu New Adult. Jednak na drug...

“Więcej serca niż rozumu” to czwarta część serii Jedyne takie miejsce autorstwa Klaudii Bianek. Są to powieści z gatunku new adult, ale uważam, że zarówno starsi, jak i młodsi czytelnicy znajdą w nich coś dla siebie. Książki te, mimo że czyta się je szybko i bardzo przyjemnie, poruszają poważne i często trudne tematy. Nie brakuje w nich emocji, niekiedy bólu, ale też ciepła i nadziei. Tym razem autorka postawiła na motyw hate-love i wyczarowała dla nas nieco pikantniejszą i bardziej dynamiczną historię.

Bohaterami tej części są Marta i Krystian - można powiedzieć, że ogień i woda. Oboje są najlepszymi przyjaciółmi Aleksa, którego poznaliśmy w “Ocalało tylko serce”. Zanim jednak zdali sobie sprawę z tego, że mają wspólnego znajomego, połączyło ich pewne wydarzenie, o którym jedno z nich chciałoby jak najszybciej zapomnieć. Los jednak postanowił zrobić im psikusa i ponownie skrzyżować ich drogi.

Krystian ma opinię kobieciarza, który ze swoimi partnerkami nie związuje się na dłużej niż jedna noc. Wykonuje odpowiedzialny zawód i w pracy daje z siebie wszystko, za to w życiu prywatnym lubi się wyluzować i niektóre sprawy traktuje z przymrużeniem oka.

Marta jest młodą i niezależną kobietą. W tygodniu pracuje jako asystentka radcy prawnego, a w weekendy nie stroni od dobrej zabawy. Na jednej z imprez poznaje Krystiana i już od kolejnego dnia pała do niego silnym uczuciem... nienawiści. Nie wie jednak, że pod fasadą lekkoducha kryje się wrażliwy i odpo...

"Wymknąłem się z jej łóżka dla zasady, bo zawsze tak robiłem, lecz nie mogłem mieć pojęcia, że ta jedna dziewczyna tak bardzo opanuje moje myśli i stanie się moim prywatnym, cholernie seksownym przekleństwem."
Klaudia Bianek wraca z serią od której wszystko się zaczęło i jest to powrót w dobrym stylu. "Więcej serca niż rozumu" to kwintesencja wszystkiego za co lubimy i cenimy tę autorkę, a więc sympatyczni bohaterowie, wciągający wątek obyczajowy oraz romans, który tym razem oparty jest na relacji "love/hate relationship". Krystian i Marta spędzają ze sobą noc po której chłopak znika bez słowa, a dziewczyna czuję się wykorzystana, gdy spotykają się ponownie, emocje pomiędzy nimi sięgają zenitu. Dobrze było wrócić do znajomych miejsc i bohaterów, ucieszyłam się, że mogłam się dowiedzieć co u nich słychać, zwłaszcza u mojej ulubionej pary, czyli Klary i Aleksa. Bardzo spodobał mi się wątek dotyczący pracy Krystiana, czyli służby w straży pożarnej, a moje serce bezapelacyjnie podbił kotek Świerszczyk, mimo, ze jestem bardziej psiarą niż kociarą. Mam jednak jedno ale, a mianowicie chodzi o Martę i wątek dotyczący, !UWAGA SPOILER!, molestowania i próby gwałtu, który moim zdaniem został potraktowany zbyt pobieżnie i pozostał w sumie bez rozwiązania. Mimo to "Więcej serca niż rozumu" to kolejna powieść Klaudii Bianek, którą udowadnia, że ma dar pisania prostych i pełnych serca historii.

Czytacie książki z biblioteki? Ja ostatnio przyniosłam ich 15... A wśród nich była właśnie @klaudia.bianek 😊

To pierwsza książka autorki, która przeczytałam, choć inne czekają jeszcze na półce. Grzecznie stoją w kolejce.

Co to było za spotkanie?
Lekka, idealna na lato, o miłości jak się zapewne domyślacie.

Strażak, który uwziął się na pewną kobietę i zamierza zbliżyć się do niej bardziej niż ona by chciała. Typowy facet, który rozkochuje i rzuca... Jednak to jego przeszłość ukształtowała go właśnie w ten sposób. Czy Marta zechce poznać Krystiana lepiej? To nie będzie takie łatwe...

Książka w sam raz na bezstresowe, spokojne czytanie. I dla starszych i dla młodszych, choć ta druga grupa może być bardziej zadowolona z tematyki ☺️

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji. Książkę polecam miłośnikom romansów, zarówno dorosłym jak i młodzieży. To była lekka i przyjemna rozrywka.