Opinia na temat książki Wieczne życie. O zwierzęcej formie śmierci
Przeczytane
Popularno- i okołonaukowe
Literatura amerykańska
Przyznam, że poczułam się oszukana. Oryginalny tytuł (Life Everlasting. The Animal Way of Death) bardziej koresponduje z treścią, niż jego polskie tłumaczenie.
Bo ta książka nie traktuje o tym w jaki sposób zwierzęta przeżywają żałobę (a wiemy przecież, że psy, koty, słonie, sroki i kruki, nawet wieloryby są do tego zdolne), ta książka nie wspomina o ,,rytuałach'' pogrzebowych (obecnych, np. u srok), nie. Ta książka omawia problemy związane ze swoistym recyklingiem truchła zwierzęcia/drzewa w przyrodzie.
Jeśli więc jesteście zafascynowani żukami grabarzami albo żukami gnojownikami, albo tym dlaczego - z ewolucyjnego punktu widzenia - łosoś po odbyciu tarła umiera, to jest to książka dla Was.
Czuję się jednak w obowiązku uprzedzić tych, którzy zwracają uwagę na język - ,,Wieczne życie'' nie jest pozbawione błędów. Zdarzają się nieodmienione słowa, zdarzają się dziwne/nienaturalne zdania, zdarzają się powtórzenia wywołujące uczucie zażenowania np. na stronie 177 słowo ,,życie'' pojawia się w jednym akapicie aż PIĘĆ razy...*
*Mowa tu o wydaniu I.
Bo ta książka nie traktuje o tym w jaki sposób zwierzęta przeżywają żałobę (a wiemy przecież, że psy, koty, słonie, sroki i kruki, nawet wieloryby są do tego zdolne), ta książka nie wspomina o ,,rytuałach'' pogrzebowych (obecnych, np. u srok), nie. Ta książka omawia problemy związane ze swoistym recyklingiem truchła zwierzęcia/drzewa w przyrodzie.
Jeśli więc jesteście zafascynowani żukami grabarzami albo żukami gnojownikami, albo tym dlaczego - z ewolucyjnego punktu widzenia - łosoś po odbyciu tarła umiera, to jest to książka dla Was.
Czuję się jednak w obowiązku uprzedzić tych, którzy zwracają uwagę na język - ,,Wieczne życie'' nie jest pozbawione błędów. Zdarzają się nieodmienione słowa, zdarzają się dziwne/nienaturalne zdania, zdarzają się powtórzenia wywołujące uczucie zażenowania np. na stronie 177 słowo ,,życie'' pojawia się w jednym akapicie aż PIĘĆ razy...*
*Mowa tu o wydaniu I.
Ocena:
Data przeczytania: 2018-11-09
× 6
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/o-1318228/n/wieczne-zycie-o-zwierzecej-formie-smierci)
Wieczne życie. O zwierzęcej formie śmierci
Bernd Heinrich
5.7/10
Seria:
Menażeria
Kiedy jeden z przyjaciół Bernda Heinricha poważnie zachorował, zapytał, czy Heinrich byłby gotów wyprawić mu „zielony pogrzeb” w swojej posiadłości w lasach Maine. To był impuls, który skłonił wybitne...
Komentarze
Pozostałe opinie
"Wieczne życie - o zwierzęcej formie śmierci" ma nieco mylący tytuł. To nie jest książka o umieraniu zwierząt, zwierzęcych pogrzebach ani żałobie u naczelnych. To książka o tym momencie w cyklu życia,...
@zooba
Ciekawe spostrzeżenia na temat "recyklingu" zwłok w otaczającej nas naturze. Zwłaszcza rozdział o krukach mnie zaciekawił. Interesująca lektura.
