Opinia na temat książki Wiemy, że pamiętasz

Ja tą książkę przyrównała bym do obliczenia matematycznego metodą zero jedynkową. Początek książki jest na zero, bo w sumie po dłuższym wstępie nic nie wiemy. Następnie historia brnie do przodu ukazując nam ułamek zagadek i tajemnic z przeszłości. W momencie, kiedy czytam wspomnienia bohatera jestem na zero, bo choć ciekawe, to jednak jeszcze nic nie wnoszą. Później ponownie moje zainteresowanie jest spotęgowane i tak do samego końca. Nawet druczek jest malutki, czyli na zero, ale treść, tematy w niej poruszane, zawiła historia i dreszczyk emocji są na jeden.
Teraz, żeby już dokładniej wam ją opisać, powiem, że pozycja mi się podobała. Dość ciekawy sposób łączenia faktów, przy czym zawsze pozostawiona jedna furtka, która była dla zmyłki. Urywki z czasu przeszłego i teraźniejszego. Prawdziwa trauma dziecka, który został posądzony o morderstwo, następnie przypisuje mu się kolejne, choć nie ma żadnych dowodów. Kolejne wydarzenia wzbudzają nasz niepokój, bo nic nie układa się tak, jak byśmy tego chcieli. Wydaje się, że nieszczęścia nie mają końca, a im bliżej końca, tym dalej rozwiązania zagadki. Kiedy jednak dochodzimy do ostateczności... jest szok!
Niby mamy jednego głównego bohatera, jednak sprawa w dużej mierze dotyczy kogoś jeszcze, kto ponownie będzie się tu przewijał. Postać będzie snuła domysły, aczkolwiek osobiście uważam ją za bardzo inteligentną.
Pytanie brzmi, kto tak naprawdę mordował i czy była to jedna i ta sama osoba? Co na tym zyskała? Zwykłe morderstwo, czy zacieranie śladów? A może, to tylko nasza pamięć jest zawodna i gdy chce się coś ukryć wystarczy to wyprzeć?
Chciałabym się do czegoś tutaj przyczepić, lecz jedyne, co mi przychodzi do głowy, to właśnie mały druczek, za którym nie przepadam. Bohaterzy czasem przeklinają, choć powieść nie należy do wulgarnych. Wszyscy fani tajemnic, dwojenia faktów i niecodziennych wydarzeń będą nią zachwyceni. Dodatkowo jest inteligentnie napisana i zaplanowana w najdrobniejszych szczegółach. Emocje bohaterów przechodzą nas pochłaniając całe nasze skupienie. Czytając sami możemy łączyć fakty. Jesteście zainteresowani?