Wodne dzieci

Plum, plum, plum. Bla, bla, bla.

Mały Tom ma niezbyt przyjemne zajęcie: czyści kominy włażąc do ich środka. Oznacza to, że ten żywy wycior jest wiecznie umorusany w sadzy, do tego często głodny i bity, bo ciężki jest żywot małego kominiarczyka. Pewnego dnia, po serii niefortunnych zdarzeń, chłopiec trafia nad strumień, w którym postanawia się w końcu umyć. Wtedy zmyślne wróżki zamieniają go w wodne dziecko.

Na pierwszy rzut oka widać, że Kingsley miał biologiczne zainteresowania. Ja nigdy nie lubiłam tej mokrej części środowiska przyrodniczego, więc ekosystem wód lądowych wraz z mieszkańcami traktowałam jak zło konieczne do nauczenia przed maturą. Zapewne dlatego czytanie o wodnych dzieciach, nie było dla mnie żadną atrakcją.

Książka naszpikowana jest cytatami i zawiera nawiązania do innych dzieł, ale historia zupełnie do mnie nie trafiła, więc nie potrafię tego uznać za szczególny plus.