Wyśnij mnie

Nadeszła wielka chwila, aby ponownie wejść między bohaterów tego uniwersum. Poznać długo wyczekiwane zakończenie i zostać usatysfakcjonowaną powyższą historią.

Jednak.. No właśnie, jednak moje oczekiwania zostały rozwiane i miałam wrażenie, że nie zmieniło się nic.

W szóstym tomie domagałam się spojrzeń wszystkich bohaterów, a otrzymałam jedynie Kenjego i Elle, zabraklo Wernera, nawet i Adama..
Zabrakło także większej spektakularności, zachwytu i efektu wypełniającego, jakby Mafi chciała dokończyć szybko co zaczęła, ale na siłę przedłużała, a jakby zabrakło jej pomysłu na finał.

Chociaż cztery części dostarczyły mi ogromu radości i całej gamy emocjonalnych momentów, ze spędzonego wspólnie czasu tak dwie ostatnie niestety osłabiły mój zapał.

"Ta chwila.
W tym miejscu.
Moje kości przy jego kościach. To jest mój dom."
************
Finał kultowej serii Tahereh Mafi.

Co napisać, żeby nie napisać za dużo?
Czy było idealnie i dokładnie tego się spodziewałam? Nie do końca.
Ale czy było aż tak źle i czuję się rozczarowana? Też nie.
Z całą pewnością mogło być lepiej, ale przyznaję, że i tak mi się łezka w oku zakręciła. Na moje odczucia ogromny wpływ ma fakt, że darzę tę książki ogromnym sentymentem i sama możliwość powrotu do tego uniwersum, ponownego spotkania bohaterów, sprawiła mi ogromną radość i tak samo jak pozostałe część, tę też przeczytałam za jednym posiedzeniem.
Z resztą nie wyobrażałam sobie, że mogę jej nie przeczytać lub odłożyć w połowie.

Dlatego nie sugerujcie się za bardzo opiniami innych, tylko zabierajcie się za lekturę. Tak czy inaczej będzie warto.