Opinia na temat książki Z nienawiści do kobiet

Po „Polska odwraca oczy” sądziłam, że sięgam po kolejną dziennikarską petardę, ale książka nie rzuciła mnie na kolana jak jej poprzedniczka. Nie kipiałam z oburzenia i zażenowania, przyjęłam do wiadomości, że gdzieś tam w Polsce dzieją się takie rzeczy, powspółczułam bohaterom i na tym koniec. Bez wielkich emocji. Nie wiem z czego to wynika, niby autorka ta sama, sposób pisania ten sam i moje przeświadczenie o jej dziennikarskiej rzetelności też. Może tematyka bardziej mi znana - „oczytana”, więc mniej szokuje, pomijając dwa mocne reportaże z każdym z tematów w podobnym ujęciu już się spotkałam.
A może reportaż otwierający zbyt łagodny na moje oczekiwania, może rozczarowanie nieadekwatnym tytułem? Brakowało widocznego motywu przewodniego uzasadniającego dobór tematów? Lub za dużo chaosu, przemieszane kameralne, spokojne historie z tymi szokującymi, budzącymi odrazę.
Niby wszystko w porządku, ale coś mi tu nie zagrało. Każda opisana historia obroniłaby się natomiast jako artykuły w gazecie, a kilka jako dodatkowe rozdziały w genialnej „Polska odwraca…”.
Zamieszczony na końcu wywiad z autorką chętnie przeczytałabym w prasie lub zobaczyła na żywo po odebraniu przez nią jakiejś Grand Press, czy European Press Prize. Tu miałam wrażenie, że czymś trzeba było dopełnić objętość książki.