Za każdym razem

Co kierowało mną przy wyborze tytułu "Za każdym razem"? Znane i lubiane nazwisko autorki - Agnieszka Czykierda-Grabowska. Lubię odpocząć przy jej słodko-gorzkich historiach o miłości. I jakoś tak niezupełnie byłam świadoma, że jest to już czwarty tom cyklu "Pierwszy raz". Odetchnęłam jednak z ulgą, na wieść o tym, że każdą z części można czytać niezależnie od siebie, gdyż dotyczą innej pary bohaterów.

Tutaj na pierwszym planie mamy Kamilę i Marcina, zakochanych w sobie i wciąż spragnionych swych ciał. Miłość i namiętność idą tu w parze, czyżby był to związek idealny? Jednak nad głowę dziewczyny nadciągają czarne chmury, które spowodują niezłe zamieszanie w życiu tych dwojga. Czy uda im się przezwyciężyć ten burzliwy czas?

"Za każdym razem" to nie tylko kolejna historia o miłości, choć początkowo można by odnieść takie wrażenie. Nie zabraknie też kilku naprawdę gorących scen. I gdy w tym raju pojawiają się kłopoty, dla mnie, jako czytelnika nareszcie coś ciekawego zaczyna się dziać. Parę naszych "gołąbków" czeka niezła przeprawa. W czasach, gdy ludzie nie zawracają sobie głowy naprawianiem, lecz bez zbędnych wyrzutów sumienia pozbywają się tego, co zepsute, chęć walki o związek, bycie obok mimo problemów i trwanie mimo wszystko, bywa cenniejsze niźli złoto.

Autorka przemyciła tu niezwykle ważny i wciąż moim zdaniem deprecjonowany temat, jakim jest depresja. Zdecydowanie za mało mówi się o tej chorobie, potrzeba szerszej, czytelnej i dobitnej edu...

"Za każdym razem" to historia pierwszej, prawdziwej miłości Kamili i Marcina. Chociaż życie rzuca wiele kłód pod nogi i choćby runął im cały świat, oni wrócą do siebie, będą kochać się po sam kres.

Kamila i Marcin są parą od dwóch lat, są nierozłączni, zakochani, spragnieni siebie. Można by rzec, że każdy mógłby pozazdrościć im takiego związku. Jednak Kamila od jakiegoś czasu jest zdystansowana, nieobecna, spięta oraz smutna. Boi się swego samopoczucia, myśli, że jest na coś poważnego chora, boi się powiedzieć komukolwiek. Do momentu, aż dowiaduje się o czymś, czego nawet nie brała pod uwagę...

Książka napisana jest lekkim i przystępnym językiem, dzięki czemu czyta się szybko. Jednak mimo tego mam bardzo mocno mieszane uczucia. Historia nie wywarła na mnie wrażenia, czytałam bo czytałam. Powieść niczym szczególnym się nie wyróżnia, gdyż jest to typowa historia miłosna, jakich wiele. Pierwsza połowa to same doznania, początek znajomości Kamili i Marcina, nic nadzwyczajnego. Za to druga połowa jest o wiele lepsza, tu już zaczyna się coś dziać. Mamy stratę, ból, szukanie siebie, oraz najważniejsze wybaczenie. Kamila i Marcin musieli coś stracić, oddalić się od siebie, by ponownie coś zyskać i znaleźć tę właściwą ścieżkę. Musieli się uporać z tym co stracili, przeżyć żałobę, oczyścić duszę.
Książka nie jest zła, jednak nie do końca przemawia do mnie. Jest dość przewidywalna, mimo tego daje odrobinę relaksu, może wam bardziej przypadnie do gustu.

W życiu nic nie jest nam dane raz na zawsze. Zdrowie, przyjaźń, dobrobyt, szczęście, a także- a może przede wszystkim- miłość. Choć gdy znajdujemy się w stanie zakochania, motyle fruwają w brzuchu, a ukochana osoba przysłania cały świat, trudno sobie wyobrazić, że kiedyś ta relacja może ulec zmianie. Lecz los nieustannie wystawia nas na próby, podobnie też robi z uczuciem między dwojgiem ludzi. Trudne sytuacje, druzgocące decyzje, błędne zachowania i bolesne słowa, których nie można cofnąć, a także zwykła, szara codzienność- to wszystko sprawia, że nawet najpiękniejszy związek może dotknąć kryzys. Lecz co zrobić by go przezwyciężyć, gdy sama miłość to już zbyt mało?

Kamilę i Marcina połączyło uczucie, którego kompletnie się nie spodziewali. Przypadkowe spotkanie, randka, od której trudno było cokolwiek oczekiwać- takie były ich początki. I nagle z dnia na dzień stali się wręcz nierozłączni, łaknący swojej obecności, rozumiejący się doskonale i zgrani na wszystkich istotnych płaszczyznach. Choć miłość przyszła szybko i w dodatku w młodym wieku, to oni zawsze byli jej pewni. I choć gdy ich poznajemy są już razem dwa lata, to jeśli chodzi o ich uczucia względem siebie nie zmieniło się kompletnie nic. Jako para są wręcz idealni i patrząc na nich z boku można im jedynie zazdrościć ale także ich podziwiać. Problem w tym, że dotąd nie zmagali się z większymi życiowymi przeszkodami oprócz codziennych spraw. Jak się zachowają gdy ich wspólny świat wywróci się do góry no...

Kamila i Marcin razem stawiają swoje pierwsze kroki w dorosłość – są nierozłączni, wiecznie siebie spragnieni i zakochani w sobie na zabój. Wydawać by się mogło, że sprzyja im cały wszechświat, a chyba wszyscy zazdroszczą im tego niezwykłego i dojrzałego związku. Kamila jednak od pewnego czasu wydaje się wycofana, nieco spięta, może smutna… Nie chce rozmawiać o swoim samopoczuciu z nikim aż do momentu, kiedy dowiaduje się o czymś, czego zupełnie nie brała pod uwagę, a co wywraca jej życie do góry nogami. A później przychodzi jeszcze jeden przełom…
Pochopne decyzje i niefortunne zbiegi okoliczności sprawiają, że młodzi ludzie coraz bardziej oddalają się od siebie, a wiszące nad nimi czarne chmury zwiastują wichurę, która może na dobre poplątać ich ścieżki. Czy będą potrafili odnaleźć drogę do siebie?

Książka "Za każdym razem" jest czwartym tomem serii #pierwszyraz, każdy z tomów opowiada o innych bohaterach, dlatego moim zdaniem można czytać je oddzielnie. Dla mnie było to kolejne spotkanie z twórczością autorki, bardzo lubię jej powieści, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok nowej książki. Stylistyka i język jakim posługuje się Pani Agata jest bardzo przyjemny i lekki w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę sprawnie. "Za każdym razem" to historia młodych ludzi - Kamili i Marcina, dopiero wkraczających w dorosłość, którzy bardzo się kochają, jednak przyszło im zmagać się z wieloma przeciwnościami losu. Historia została przedstawiona z persp...

„Najtrudniej zawsze wybaczyć samemu sobie, ale bez tego nie ma wybaczenia dla innych.”

Kamila i Marcin są młodymi, szaleńczo w sobie zakochanymi ludźmi. Spędzają ze sobą każdą wolną chwilę. Para świetnie się dogaduje są jak dwie idealnie do siebie pasujące połówki. Kłótnie czy awantury nie są im znane. Niektórzy mogliby pozazdrościć im takiego związku, ale również mocno ich wspierają. Jednak pomimo tego że spędzają ze sobą mnóstwo czasu to mają również przyjaciół z którymi lubią spędzać razem wspólne chwile i na których mogą zawsze liczyć.
Jednak od pewnego czasu nad związkiem zawisły ciemne chmury. A to za sprawą tego że Kamila od pewnego czasu nie jest sobą. Wiecznie zamyślona, zamartwia się czymś. Marcin jest pewien że to stres związany z pracą dziewczyny.
Po namowach najlepiej przyjaciółki i przyszłej szwagierki Kamila wykonuje test ciążowy, który wychodzi pozytywnie. Dzieli się ta informacja z chłopakiem. Chodź na początku jest wielki szok to z chwilą przechodzi w ogromną radość.
Niestety radość nie trwa długo. Kamila traci dziecko przez co nie może dojść do siebie, a to doprowadza do oddalenia się pary. Nie pomagają im też dziwne zbiegi okoliczności oraz nachalna koleżanka z pracy Marcina która okazuje mu duże zainteresowanie.
Czy para przetrwa to co zesłał im los?

Książka która mnie bardzo zaskoczyła. Z początku myślałam że to będzie zwykłe romansidło którego nie doczytam do końca a tu okazało się że książka tak wciąga swoją fabuł...

Za każdym razem - Agata Czykierda-Grabowska

Kamila i Marcin jak przystało w wieku młodzieńczym borykają się z różnymi problemami. Teraz muszą stawić czoła prawdziwemu życiu. Wspólnie rozpoczynają swoje życie. Jedne rzeczy się kończą inne zaczynają, ale oni szczęśliwie zakochani są pewni, że za każdym razem kiedy pojawia się problemy to rozwiążą je razem.

Kamila pomaga przyjaciółce w przygotowaniach do ślubu, notabene z jej bratem. Marcin mimo, że jest zaborczy i zazdrosny to od jakiegoś czasu widzi, że z jego dziewczyna jest coś nie tak. Kamila zaczyna się izolować i ewidentnie nie mówi mu wszystkiego.

Kiedy na Kamilę spada bombowa informacja. Jej cały świat się zmienia. Jej pogląd na życie jeszce bardziej się zmienia i nadszedł czas by sprostać najważniejszemu zadaniu w życiu.

Tylko czy ona da sobie radę, zwłaszcza, że ktoś ewidentnie chce by związek jej i Marcina nie przetrwał.

Jak te wszystkie rzeczy wpłyną na los młodych ludzi ? Jak potoczy się życie, kiedy nagle trzeba wszystko zmienić ?


"I choćby runął nam cały świat, ja zawsze będę przy tobie…"

Za każdym razem - to czwarty tom serii. Serii, która opowiada o innej parze bohaterów, ale autorka sprytnie to rozegrała i można każda książkę czytać samodzielnie. Dzięki prostemu językowi, powrót do wspomnień, czytelnikowi latwo jest wejść w świat bohaterów. Narracja jest prowadzona z perspektywy dwuosobowej, tak, że możemy poczuć i wczuć się w każdego boh...

Ależ to była cudna książka 😍 Pełna miłości, wzajemnego zaufania i szczęścia, ale także pełna bólu, łez i rozgoryczenia.

Kamila i Marcin od dwóch lat są parą. Jest im że sobą naprawdę dobrze. Są jak dwie połówki jabłka- idealnie do siebie pasują.
Ich miłość z każdym dniem przybiera na sile i młodzi są pewni, że spędzą ze sobą całe życie. Planują wspólną przyszłość. Ma się wrażenie, że nikt i nic nie jest w stanie zburzyć ich szczęście. A jednak przychodzi burza, która zbiera żniwo, która wystawia związek Kamili i Marcina na ogromną próbę, która przynosi ból i cierpienie.

Dwoje zakochanych w sobie ludzi, zaczyna się od siebie oddalać. Żyją razem a jednak osobno. Całe ich dotychczasowe życie, wywraca się do góry nogami, a to, co dotychczas zbudowali, burzy się jak domek z kart. Ich przyszłość, pozostaje pod ogromnym znakiem zapytania.

Autorka zaserwowała nam całkowity rollercoaster emocji. Sprawiła, że po policzkach spłynęły łzy. Pomogła na niektóre sytuacje spojrzeć z zupełnie innej perspektywy. Udowodniła, że nic nie koi tak jak rozmowa. Że nic tak nie przynosi ulgi, jak wykrzyczenie tego, co leży na sercu. I chociaż niekiedy mówienie o tym, co się czuje, jest cholernie trudne, to bez tego, nie można ruszyć naprzód.
Dlatego warto się przełamać. Warto rozmawiać. Warto płakać, bo łzy także oczyszają i przynoszą ukojenie.
I warto pamiętać, że po każdej, nawet najbardziej gwałtownej burzy, wychodzi słońce.

Jednak czy ono zaświec...

Współpraca: Wydawnictwo NovaRes

Macie swoich ulubionych autorów, których książki bierzecie w ciemno? U mnie taką polską autorką jest pani Agata Czykierda-Grabowska. „Za każdym razem” to już czwarta część serii „Pierwszy raz”, która skradła moje serce parę lat temu. I kiedy zobaczyłam kolejny tytuł z tego cyklu to bardzo nie mogłam doczekać się premiery.

„Za każdym razem” to powieść o pięknej miłości młodych ludzi, którzy kochają się ponad wszystko i nigdy nie mają się dość. Jednak nawet najpiękniejszy związek przechodzi kryzys. Najpierw Marcin uważa, że Kamila coś ukrywa, bo nagle staje się wycofana i milcząca. A gdy wyjaśniło się co gryzie dziewczynę przyszedł punkt zwrotny w ich związku. Wydaje się, że już nigdy tych dwoje nie będzie ze sobą. Miłość Marcina jednak jest silniejsza od wszystkiego i potrafił dzięki niej zawalczyć o ich związek za obydwóch. Nie było łatwo, zwłaszcza, gdy kręci się w około dwójki zakochanych ktoś trzeci.

„Za każdym razem” to powieść o młodych ludziach, którzy z dnia na dzień przestali być nastolatkami a stali się dojrzałymi ludźmi, którzy nie myślą już tylko o chwilowych przyjemnościach. W książce nie zabrakło pikantnych scen, które zazwyczaj mnie denerwują, ale tutaj stanowią dopełnienie prawdziwego uczucia. Marcin to facet ideał. Przystojny, zabawny i kochający ponad wszystko. Kamila to osoba zagubiona i z jednej strony słaba. Na szczęście ma wspaniałych przyjaciół i chłopaka, kt...

Choć całościowo lektura bardzo mi się podobała, to muszę Wam się jednak przyznać, że główni bohaterowie od samego początku mnie po prostu od siebie odpychali. Matko, nawet nie zdajecie sobie sprawy jak bardzo! Nie mam zielonego pojęcia dlaczego, ale po prostu się z nimi nie polubiłam. Kamila i Marcin po prostu mnie drażnili – może dlatego, że początek to praktycznie ich ciągłe „schadzki”. Ta dwójka jest non stop napalona i daje upust swoim żądzom.

Początek książki to także powrót do przeszłości – obydwoje często wracają do wspomnień, które też na swój sposób mnie drażniły. Ale gdzieś w połowie historii to się zmieniło – może dlatego, że natura ich okropnie zraniła. Doszły do głosu emocje i po prostu człowieczeństwo. Nie powiem, fabuła jest bardzo przewidywalna, ale w rzeczywistości bardzo prawdziwa. Autorka dobitnie pokazała, co może się dziać z ludźmi w obliczu tragedii. Świetnie oddała ich emocje i rozterki. Nie uczyniła z bohaterów tych idealnych. Są zwykli, popełniają błędy i po prostu czują. Pod tym kątem bardzo mi się podobało i z wielkim zaangażowaniem czytałam do końca.

Styl Autorki bardzo lubię i zawsze chętnie sięgam po jej książki. Jest jedną z pierwszych polskich Autorek, dzięki którym polubiłam się z polskimi książkami 😊

Mimo że post zaczęłam w negatywnym wydźwięku, to ogólnie lekturę uznaję za udaną. Krótka, na pewno szybko ją pochłoniecie.

Emocje, emocje i jeszcze raz emocje! 😍