Opinia na temat książki Żelazny Wilk

,,Cięcie szło jej szybko, bo skóra była krucha, a czasu miała mało. Ścisnęła w dłoni niewielką rękojeść i poprowadziła stal tak, by tak wycięła sobie drogę pod futrem. Potem wyłamała zęby z wilczej szczęki(...) Wytarła zęby, owinęła je w szmatkę i włożyła do koletki. Wrócił Broddmar i zwilżył różowe zwłoki olejem. Potem Juva je podpaliła".

Specjalnie dałam wam ten cytat byście mogli poczuć klimat książki. Z pewnością czyta się ją z wielkim zainteresowaniem. Ogólnie cała powieść skupiona jest na Juvi, gdyż to ona jest kimś wyjątkowym. Pochodzi z rodu czytających z krwi, jednak się od nich izoluje. Widzi, że wielu z nich udaje, że posiadają jakieś moce, podczas gdy ona ma coś, czego wszyscy pragną. Stara się być twardą kobietą, jednak coraz częściej powracają do niej lęki z przeszłości. Pragnie je ukryć, jednak niektórzy to dostrzegają. Wtedy z pomocą przychodzi jej tylko jedna rzecz.

,, Rębigłóg. Potrzebuje rębigłogu".

Juvi jest niezwykle pozytywną osobą. Umie postawić na swoim, ubarwiając swoje wypowiedzi ciętym językiem. Ma dobre serce, jednak często za to obrywa. Jeśli chcemy poznać jej całą osobowość, niestety musimy doczytać książkę do końca, gdyż autor dawkuje nam nie tylko historię, ale i całe opisy bohaterów. Ogólnie opowieść jest dla mnie jak zabawa w chowanego. Co jakiś czas znajdujemy nowe wątki, nowe tajemnice, jednak by odkryć ich rozwiązanie, musimy doczytać ją do końca.
Jest to część pierwsza i wyraźnie to odczujecie. Ogólnie wszystko bardzo mi się podobało. Napisana ubarwionym stylem, który czyta się gładko i płynnie. Może i minie troszkę czasu zanim się w nią wdrążycie, ale to efekt zamierzony.
Nie należy do końca ufać bohaterom, bo nie wszyscy będą tu tacy, jakich chcielibyście widzieć i jacy się przedstawiają. Bardzo lubią tutaj knuć i kopać pod kimś dołki, samemu pragnąc ich uniknąć. Prawdziwa opowieść fantazy, którą da się polubić. Sami postacie są tutaj niczym gwiazdy show biznesu. Będziecie ciekawi kto, co, gdzie i po co to robi.